از من بپرس فرهنگی

آقای هاشمی چنین بیان کرد :سینما برای من بهانه‌ای بیش نیست برای فرار از واقعیت..

«جلسه نقد و بررسی فیلم «گذر موقت» با حضور افشین هاشمی، نویسنده، کارگردان و آهنگساز فیلم و شبنم فرشادجو، بازیگر این فیلم در فرهنگسرای ارسباران، روز شنبه 11 شهریورماه برگزار شد.
گذر موقت، فیلمی متفاوت که رویاپردازی بوده است.
گذر موقت تجربه به کارگردانی افشین هاشمی بعد از فیلم «خسته نباشید» است. هاشمی که در عرصه بازیگری و نمایشنامه‌نویسی شناخته تر شده است
در «گذر موقت» و فیلمی ساخته که با فضایی رویا گونه یا سورئالیستی داستان ماجراهای دو پیرمرد در یک شب را روایت می‌کند.
در این فیلم از موسیقی بسیار استفاده شده است و این فیلم را میتوان یک کمدی موزیکال خواند که نوعی طنز تلخ می باشد.
فیلم با تصمیم دو پیرمرد در بیمارستان شروع می‌شود. این دو شخصیت که گمان می‌کنند قرار است بمیرند تصمیم می‌گیرند تا یک شب را هر طور که دوست داشتند زندگی کنند. فضای فیلم با واقعیت فاصله دارد ولی در عین حال یک فضای رویایی نیست. و میتوان گفت: واقع جایی بین واقعیت و رویا است. همه اتفاقات فیلم می‌توانند هم اتفاق افتاده باشند و هم فقط بخشی از تخیل شخصیت‌های فیلم باشند.

«این فیلم شاید دربعضی سکانس‌ها با مشکل روبرو ‌شود، ولی بازی دلچسب اسماعیل محرابی و مسعود کرامتی و فضاها و موقعیت‌های ساخته شده مخاطب را مایوس نمی‌کند و به آنها اجازه رویاپردازی می‌دهد. البته استفاده از موسیقی هم به کمک این دو می‌آید و در مجموع تجربه‌ای نو در سینمای حال حاضر ایران رغم می‌زند.

فیلم جدید افشین هاشمی فیلمی بی‌نقص نیست ولی جسارت این کارگردان در تجربه کردن فضایی رویاگونه و سبکی که کمتر در ایران به آن پرداخته می‌شود قابل تقدیر است و آن را به فیلمی تبدیل می‌کند که دیدن آن برای علاقه‌مندان ارزشمند است..

هاشمی این چنین میگوید درباره تاثیر فیلم‌های فردریکو فلینی بر کارهایش توضیح داد: من قبل از ساخت «گذر موقت» فیلم‌های فلینی را مرور کردم. به خواب و خیال و رویا علاقه دارم و سینما برایم بهانه‌ای است برای فرار از واقعیت مانند شخصیت تام در نمایشنامه «باغ وحش شیشه‌ای» تنسی ویلیامز

وی در ادامه چنین گفت: دوست دارم به سینما بروم، فیلم ببینم تا از واقعیت رها شوم. این نگاه و تمایل هم در این فیلم انعکاس شده است«گذر موقت» از یک خیال حرف می‌زند ولی خیلی از اتفاقاتی که در فیلم رخ می‌دهند می‌توانند واقعی هم باشند. این فیلم سعی دارد در مرزی بین خیال و واقعیت بایستد

این کارگردان درباره استفاده بیشتر از دیالوگ‌ جای تصویر در این فیلم چنین گفت: شاید اگر امکانی در جنبه‌های بصری وجود داشت که یک گروه تولید عظیم نیازمند انجام آن است، آن وقت می‌شد از دیالوگ کم کرد ولی با این حال داشتن جنبه‌های بصری هم صرفا دلیل کم شدن دیالوگ نیست.

. هاشمی در این جلسه عنوان کرد که اگر فیلم بودجه‌ و امکانات بیشتر و بهتری داشت بعضی از سکانس‌های فیلم را طور دیگری اجرا میکردند….