از من بپرس فرهنگی

فیلم اروپایی و تسلط آمریکا بر سینمای جهان از طریق اقدامات مشترک بین المللی

در دهه ی 1920 فکر مقابله با تسلط آمریکا بر سینمای جهان از طریق اقدامات مشترک بین المللی ، در اروپا قوت گرفت .

جنبش به اصطلاح”فیلم اروپایی” عبارت بود از یک رشته اقدامات توسط اروپاییان بین سال های 1924تا 1928با هدف تولید مشترک و پخش متقابل فیلم ها  در حوزه اروپا در دهه ی 1920تولید فیلم در مقیاس کوچک در همهء اروپا رواج داشت : برای مثال در 1924کشور های اتریش (30فیلم ) بلژیک (4)،دانمارک (9)،فنلاند (4)،یونان (1)،مجارستان (9)،هلند (6)نروژ(1 ) ،لهستان (8)،رومانی(1)،سوئد (16)،اسپانیا(10)،سوئیس(30) ،تولید کننده ی فیلم های بلند بودند .

با این همه ،شرکای اصلی در “فیلم اروپایی” را تهیه کنندگان عمدهء اروپای غربی تشکیل می دادند : آلمان (228) ،فرانسه (73) ،و بریتانیایی کبیر (33).

“بازار مشترک” سینمایی

فکر اصلی ،ایجاد نوعی “بازار مشترک” سینمایی از طریق برداشتن موانع تجاری از سر راه فیلم های اروپایی در داخل اروپا وایجاد زمینه هایی وسیع تر از توان تک تک اعضا برای تولید فیلم بود .

در بهترین حالت ، این جنبش موجب تسلط تهیه کنند گان اروپایی بر بازار اروپا می شد وزمینه را برای یورشی جدید به بازار گسترده تر جهانی فراهم می کرد ،در  1924 توافق میان اوفا و شرکت فرانسوی اوبراستابلیش منت موجب امیدواری هایی برای قوت گرفتن این گونه همکاری ها شد ،اما توافقات دیگر با این سرعت به نتیجه نرسید.

در1925 وقتی اوفا دچار مشکلات اقتصادی شد و استو دیو های امریکایی آن را نجات دادند ،وحدت و انسجام جنبش به مخاطره افتاد .

در بخشی از قرار داد وام تصریح شده بود که تعداد مشخصی از فیلم های پارامونت و مترو –گلدوین – مه یر باید در آلمان پخش شوند و در مقابل فیلمهای اوفا نیز امکان پخش در ایالات متحده را  می یافتند .

در اواخر دهه ی1920به واسطه ی برنامه های سهمیه بندی ،یعنی با هزینه ی هالیوود ،تولید و پخش در اروپا رونق گرفت ،اما تحول بنیادی به وجود نیامد .

همانطور که تامپسون (1985) نشان می دهد فرانسه حداقل استفاده را برد .وقتی واردات امریکایی در کشورهای شریک کاهش  یافت ،جای انها را عمدتا فیلم های آتمانی و کمی هم بریتانیایی پر کردند.

بر گرفته از کتاب سینما در چهار گوشه جهان

اثر روث ویسی