از من بپرس فرهنگی

رئالیسم : نخستین موج سینما

در کنار گرایش به سمت سینمایی برای تماشاگران فرهیخته ، شکل های مردمی تری که سینما در آغاز به آنها گرایش داشت نیز شکوفا شدند .

البته در این دوره ایتالیا به موج ها و نوآوری هایی وابسته بود که از خارج می رسیدند . بارزترین جلوه درام های جنایی _ « عاطفی » که با تیگویس آغاز شده بود در شخصیت غریب و با قرض صحت شایعات ، استوار بر زندگی خصوصی و رمانتیک امیلیو جیونه مشهود بود .

جیونه در  Nellg La gigolette  ( 1914 ، سزار فیلم ) شخصیت Za Mort La  را آفرید _ ارقه ای با ظاهر فرانسوی که میان گانگسترهای آپاچی زندگی می کرد _ این شخصیت در سریال هایی چون دارو دسته شماره ها ، ( 1915 ، تایبر _ فیلم ) مثلث زرد ( 1917 ، تایبر _ فیلم ) و بیش از همه موش های خاکستری ( 1918 ، تایبر    فیلم ) ظاهر شد .

تمام این سریال ها به خاطر محدودیت های ناشی از کمبود بودجه مجبور شدند خط روایتی فشرده و با ضرب آهنگ سریع را پی گیرند و از غنای بصری چشم اندازهای روستایی رم نهایت استفاده را ببرند .

نشان رئالیسم که در I topi grigi آشکارا قابل تشخیص است در گرایش مهم ، اما در حاشیه مانده دیگری از رئالیسم نیز مشهود است که طی دهه 1910 در سینمای ایتالیا باب بود .

گم شده در ظلمت

کامل ترین نمونه این گرایش گم شده در ظلمت (1914 ، مورگافیلمز ) اثر نینومار تاگلیو و روبرتو دانزی است . این فیلم پس از ناپدید شدن اسرار آمیز آن در هاله ای از افسانه فرورفته است .

بسیاری از دیگر آثار ساخته شده بین 1912 و 1916 نشان دهنده گرایش قابل توجه به سوی مشاهده زندگی روزمره هستند .

در این فیلم ها ، اغلب زندگی روزمره با عناصر ملودرام آمیخته می شد مثلا در مهاجر ( ایتالا فیلم ، 1915 ) اثر جنوماری که دومین فیلم ارمه ته زاکونی در مقام هنر پیشه بود ، یا کمدی های سبکی هم چون خداحافظ جوانی ( 1913 ، ایتالا فیلم ) اثر نینوا گزالیا که اگوستو جینا دوباره دیگر آنرا در سال های 1918 و 1927 بازسازی کرد .

سایر فیلم ها به ناتورالیسم سر راست گرایش داشتند : آسونتا اسپینا ( 1915 ، سزار فیلم ) اثر گوستاووسرنا و فرانچسکا بریتنی اقتباس از نمایشنامۀ سالواتوره دی جیا کومو _ و خاکستر تنها فیلمی بود که هنرپیشه زن مشهور تئاتر ، الئونورا دی.ز در آن بازی می کرد .