از من بپرس فرهنگی

سینما در مقام صنعت

تا قبل از جنگ جهانی اول ، صنعت سینمایی کشورهای اروپایی بر بازار جهانی مسلط بود و فرانسه و ایتالیا و دانمارک بزرگترین صادرکنندگان فیلم بودند . شصت تا هفتاد درصد فیلم هایی که به ایالات متحده و اروپا وارد می شد فرانسوی بود .

پاته ، که بزرگترین استودیوهای فرانسه را در اختیار داشت ، به دلیل این که تولیداتش در داخل کشور چندان به فروش نمی رفت ، برای صدور فیلم های خود سیاستهای تهاجمی و مؤثری در پیش گرفته بود . این کشور درشهرهای بزرگ سراسر جهان دفتر تأسیس کرده بود و با اعزام فروشندگان سیار به آنها فیلم و تجهیزات می فروخت و در نتیجه بر بازار کشورهایی که تنها یک شرکت فیلمسازی اشباع شان می کرد تسلط کامل یافت .

تولید کنندگان آمریکایی

تولیدکنندگان آمریکایی در داخل کشور خودشان با رقبای بسیار قدرتمند اروپایی رو به رو بودند ، زیرا به رغم این که در دوره انتقال تعداد سازندگان فیلم افزایش یافت و غالب آنها نسبتا موفق بودند ، اما درصد زیادی از فیلم هایی که در آمریکا به نمایش در می آمدند از اروپا وارد می شدند . پاته در 1904 دفتر خود را در آمریکا افتتاح کرد ، و تا سال 1907 دیگر شرکت های خارجی از جمله شرکت های انگلیسی و ایتالیایی، به چنان موقعیتی دست یافته بودند که محصولات خود را به طور منظم به آمریکا صادر می کردند .

بسیاری از شرکت های خارجی فیلم های شان را از طریق « شرکت اُپتیکال کلاین » توزیع می کردند . این شرکت ، که وارد کننده اصلی فیلم های خارجی به ایالات متحده بود ، در طی این دوره نقش مهمی در انتقال به فیلم بلند داستانی ایفا کرد . در سال 1907 ، فیلم های فرانسوی ، به ویژه محصولات شرکت پاته ، بر بازار آمریکا تسلط داشتند . البته دیگر کشورهای اروپا نیز سهمی از بازار آمریکا را به خود اختصاص داده بودند ، به طوری که از 1200 فیلمی که در این سال در آمریکا پخش شد ، تنها 400 فیلم تولید داخل بود .