از من بپرس فرهنگی

جنبش خیال پردازی نازیسم برای جنبش های مستقل جای جولانی

نمی گذارد

جنبش خیال پردازی نازیسم برای جنبش های مستقل جایی نگذاشت ، چرا که در پی این بود تا تمامی نواحی فیزیکی و روانی را به اشغال خود در آورد و تلاش می کرد تا مخالف خوانی ها را ریشه کن کند . قهرمان تیر ولی فیلم پسر اسراف کار ( 1934 ) که نقش او ار بازیگر اتریشی اصیل و خستگی ناپذیر ، لوییس ترنکر ( که کارگردان فیلم نیز بود ).

بازی کرد می خواهد تمامی دیدنی ها و شنیدنی ها را ببیند و بشنود و تجربیات گوناگون بیندوزد و از مکان های غریبی که فقط روی نقشه دیده است دیدار کند . این قهرمان نیرومند به نیویورک می رود و به آواره ای بی خانمان تبدیل می شود . روایت دست آخر به آنجا می رسد که این قهرمان ینگه دنیا را نفرین و طرد می کند و مهم تر از همه شیفتگی خود نسبت به زندگی دور از وطن را نفی می کند .

فیلم پسر اسراف کار برای سرکوب خیالی خام ، آرزو و آرمانی دیگر ایجاد می کند ، درست مانند فیلم های عشق و مرگ و شیطان ( 1934 ) و آرزوهای غیر عادی ( 1939 ) که نشان می دهند تو هم و خیال بافی به نتایجی اسف بار می انجامد .

فیلم ترنکر

در فیلم ترنکر که تصویر گر Flanerie منفی است پسری کوه نشین به سفری سخت می رود ، از مدرنیتۀ بی رحم و بی روح شکستی کابوس وار می خورد ، و در سرزمینی بیگانه تحقیر می شود افرادی مانند موسیقی دان سیار فیلم فریدمان باخ ( 1940 ) یا زن آوارۀ تئاتر در فیلم مردم تئاتر ( 1942 ) که از راه راست و مشخص منحرف می شوند سرانجام خوشی ندارند .

در واقع در سینمای نازی زندگی در خارج از کشور آلمان یعنی شیفتگی نسبت به بیگانه ها و دوری از سرزمین مادری و تمامی منابع رفاه و ثبات . در فیلم هابانرا ( 1937 ) ، پورتوریکو منشأ تبی موذی و غافل گیر کننده است . بنابراین در فیلم های نازی مسافرها شخصیت هایی مسأله ساز هستند.

مگر آن که کاوش گر یا استعمارگر باشند و برای گسترش امپراتوری آلمان به خارج بروند . در فیلم های دهۀ 1930 آوارگان بسیاری را می بینیم که نه فراری از رایش ، بلکه آلمانی هایی هستند که بالاخره به آغوش مام وطن باز می گردند .