جایزه نوبل ادبیات

جایزه نوبل ادبیات  یک جایزه ی جهانی است که هر ساله با توجه به قواعد خاصی و بررسی های فراوران به افراد داده می شود.
جایزه نوبل به گفته ی موسس این مراسم آلفرد نوبل به برجسته ترین اثر هنری که گرایشی آرمانی و در جهت صلح و آرامش است اهدا می گردد.

در تعریف اثر فرد آمده است که مجموعه ی کارها و فعالیت های ادبی فرد طی سال ها خصوصا در سال جاری مراسم اهدای نوبل، بررسی می گردد. چنانچه از دید داوران مراسم موضوع ادبی با شرایط آرمانی مطابقت داشت جایزه نوبل به وی اهدا می گردد. البته در هنگام اهدای جایزه مبنا و اساس دادن جایزه به بهترین اثر وی داده می شود ولی مبنای داوری مجموعه آثار فرد است.

اولین جایزه نوبل ادبیات

اولین جایزه نوبل ادبیات در سال 1901 به سولی پرودوم از کشور فرانسه اعطا شد و آخرین آن در سال 2016 به باب دیلن از ایالات متحده آمریکا داده شد این نشان از قدمت این جایزه و 115 سال است که این سنت اهدای جوایز ادبی و هنری ادامه دارد.
نوبل 2016 یکی از عجیب ترین جوایزی بود که در این سال داده شد زیرا جایزه ادبی برای نخستین بار به یک ترانه سرا اهدا گردید و یا آن طور که خود آکادمی نوبل در پیانیه خود آورده است به یک ” شاعر ” داده شد. باب دنیل جایزه نوبل را به گفته آکادمی نوبل به خاطر ” خلق تعابیر جدید شاعرانه در سنت شعر آمریکایی ” دریافت کرد.

سارا دنیوس

دبیر دائمی اکادمی سوئدی نوبل ” سارا دنیوس ” وی را شاعر بزرگ دانست و دلین هفتاد و پنج ساله را اینگونه تعریف کرد : او فردی بزرگ است که پنجاه و چهار ساله در حرفه ی خود فعالیت کرده است و بعد از این همه ممارست کار خود را باز آفرینی کرده است و سبک و ایده جدیدی را به عرصه هنر ارائه داده است.

او باب دیلن را در حضور همه ی حضار هنرمند خطاب کرد و به نقاشی ها و آثار هنری و موسیقی وی اشاره کرد. وی از آلبوم” بلوند بر بلوند ” باب اشاره کرد و این اثر را نمونه ی تکامل یافته و بالایی از سبک او در قافیه سازی، ترجیح بند و تفکر درخشان باب دانست.
دینوس البته اظهار امیدواری کرد که به خاطر این انتخاب، آکادمی مورد انتقاد از طرف افکار عمومی فرا نگیرد. همین جمله او باعث می شود به این پی بردکه چقدر این انتخاب می تواند جنجال برانگیز باشد.

آثار هومر و سافر

او در دفاع از انتخاب خود گفت : آثار باب را می توان با آثار هومر و سافر قیاس کرد و آن را در رده ی بالایی از هنر قرار داد. هیچ کس در دنیا نمی داند که چرا ناگهان فردی به نام آلن زیمرمن در سال 1941 و در 24 ام ماه می نام خود را به باب دیلن تغییر داد. نامی مستعار که شاید خودش هم نمیدانست بعد ها انقدر این نام در جهان معروف شود و روزی به جایزه نوبل دست یابد.

به هر تقدیر باب دیلن فردی آرمان گرا بود مانند خیلی از مردمان آن دوران که به خاطر شرایط خاص آن دوران برای مبارزه با مصرف گرایی، جنگ و بمب اتمی مبارزه میکردند. مردی آرمان گرا و سخت کوش که برای ارباب جنگ سرود و از ناقوس های آزادی گفت.
وی در دهه ی شصت به سبک راک روی آورد و اشعار عاشقانه را با سبک روشنفکرانه و کلاسیک در آمیخت.

شکسپیر

یکی از اقدامات او که مورد توجه خیلی ها قرار گرفت ارائه سبک ( راک بومی ) بود که بسیار تاثیر گذار بود و در دورانی وی را به عنوان شکسپیر زمان می نامیدند.
باب دیلن در دهه های پنجاه و شصت به عنوان صدای اعتراض و خشم یک نسل و چهره محبوب نسل انقلابی به شمار می رفت. وی در این سالها در جهت اعتراض به خشونت های کشور آمریکا در کشور ویتنام و جهان سومی پرداخت. وی به جز جایزه نوبل برنده جوایزی چون گلدن گلوب، اسکار و گرمی شده است.