بعضی مادران و پدران فرزندان زیادی می خواهند. در حالی که بسیاری از فرزندان در کودکی می میرند. والدین احساس می کنند که به تعداد زیادي فرزند نیاز دارند تا در کار به آنها یاری برسانند و اطمینان حاصل کنند تعدادی از آنها می مانند تا هنگامی که آنها پیر شدند از آنها مراقبت کنند. در این مطلب به بررسی روش های جلوگیری از آبستنی می پردازیم.
بسیاری از مادران و پدران به این نتیجه رسیده اند که داشتن يك خانواده بزرگ ممکن است مشکلات فراوانی به بار آورد. مثلا:
اگرچه از بیشتر گرسنگی ها و به همه آنها در جهان می توان با توزیع عادلانه ثروت و زمین جلوگیری کرد، اما افزایش جمعیت جهان مشکلاتی به بار آورده است. اگر مردم پیوسته فرزندان بیشتری پیدا کنند روزی فرا خواهد رسید که دیگر زمین و غذای کافی در دسترس نیست . حتی اگر در آن زمان مردم باد بگیرند که با همدیگر قسمت کنند.
وضعیت هنگامی بهتر خواهد شد که مردم – به عنوان فرد، خانواده و جامعه به عوامل بسیاری را که بر روی سلامت آنها تاثیر می گذارند تشخیص دهند و به خاطر فرزندان شان و نسل های آینده دست به اقدام بزنند.
والدین مختلف دلایل متفاوتی برای محدود ساختن نفرات خانواده شان دارند. بعضی از والدین جوان ممکن است که داشتن فرزند را تا زمانی که کار کرده و پس انداز کرده باشند، بحدی که بتوانند بخوبی آنها را تأمین کنند بعقب بیاندازند. بعضی دیگر ممکن است بر این عقیده باشند که تعداد کمی فرزند کافی است و هیچگاه فرزند بیشتری نخواهند خواست. بعضی نیز ممکن است بخواهند بین فرزندان شان چندین سال فاصله افتد، به طوری که هم کودکان و هم مادرانشان سالم تر باشند.
تنظیم خانواده عبارت است از داشتن تعداد فرزندانی که در زمان معینی می خواهید.
هنگامی که زن و شوهری تصمیم می گیرند که چه زمانی فرزند داشته باشند و زمانی که تصمی می گیرند که فرزندی نداشته باشند. آنها می توانید یکی از چندین روش جلوگیری از آبستنی را تا زمانی که بخواهند به کار گیرند. این روش ها عبارتند از روش های کنترل مواليد با جلوگیری از آبستنی.
در بعضی از مناطق جهان بحث های زیادی در مورد بی خطر یا صحیح بودن شکل های کنترل موالید در میان بوده است، برخی از ادیان مخالف هر نوع کنترل مواليد هستند بجز روش عدم مقاربت جنسی، اما شماره روزافزونی از رهبران مذهبی، اهمیت روش های سهل تر و مطمئن تر کنترل موالید را در سلامت و بهبود خانواده و جوامع دارند تشخیص می دهند.
در مناطق بسیاری نیز زنانی که ناخواسته آبستن میشوند بفکر سقط جنین می افتند. یعنی جنین در حال رشد را از بین برده و یا بیرون می آورند. در کشورهایی که این سقط های عمدی یا ارادی قانونی است، می توان آن را در مراکز بهداشت و تحت شرایط بهداشتی انجام داد و معمولا برای زنان خطرناك نیست، اما در کشورهایی که سقط جنین عمدی قانونی نیست، بسیاری از زنان بطور غیرقانونی و مخفیانه و غالبا در شرایط غیر بهداشتی و ئوسط افراد غیر متخصص سقط جنین می کنند. هزاران تن از زنان از چنین سقطهائی می میرند. اگر به زنان چنین فرصتی داده شود که از روش های کنترل مواليد استفاده کنند و اطلاعات مربوطه را درست به کار ببرند، بیشتر سقط های عمدي، چه قانونی و چه غیرقانونی ضرورتی نخواهد داشت. از بسیاری از آسیب ها و مرگهای غیر ضروری می توان پیشگیری کرد.
بعضی مردم احساس می کنند که بیشتر فشارها برای تنظیم خانواده از سوی کشورها با اشخاص ثروتمندی است که میخواهند کنترل خویش را بر کشورهای فقیر از طریق کنترل شماره آنها اعمال کنند.
ثروتمندان و قدرتمندان به سختی می توانند بپذیرند که به شیوه نی که آنها خاكها و منابع طبیعی زمین را مورد استفاده قرار می دهند بشدت به گرسنگی جهان منجر میشود. آنها فقط شماره رو به ازدیاد مردم را می بینند. در بعضی کشورها متخصصین زنان فقیر را بزور عقیم می سازند با روش های جدید و خطرناك را بر روی آنها آزمایش می کنند. بخاطر همه این دلایل مصلحین اجتماعی و حامیان تهی دستان غالبا برعلیه کنترل مواليد اعتراض می کنند.
این موضوع مایه تأسف است. هدف حمله نباید کنترل مواليد باشد، بلکه سوء استفاده از آن باید مورد نظر باشد، حمله باید بر علیه بی عدالتی اجتماعی و توزیع غير عادلانه زمین و ثروت باشد. اگر از این در به طور صحیح استفاده شود، جلوگیری از آبستنی واقعا می تواند به تهیدستان یاری رساند تا برای کار در جهت حقوق انسانی اولیه خود نبرر بدست آورند. اما تصمیم و مسؤولیت برای تنظیم خانواده باید در اختیار خود مردم باشد.
خودتان تصمیم بگیرید که آیا می خواهید و چگونه می خواهید خانواده خود را تنظیم کنید. نگذارید کس دیگری برای شما تصمیم بگیرد
در مورد بی خطر بودن شکل های مختلف کنترل مواليد بسیار بحث شده است. غالبا آنهائی که به دلایل سیاسی یا مذهبی مخالف کنترل مواليد هستند سعی می کنند با گفت وگو درباره خطرات آن زنان را بترسانند. بعضی از این روشها حتما خطراتی دارند. با اینحال نکته مهمی که تمام زنان باید تشخیص دهند این است که کنترل موالید بی خطرتر از آبستنی است. به ویژه برای زنانی که چندین شکم زائیده اند.
خطر بیماری های خطرناك بامرگ ناشی از آبستنی چندین برابر خطر ناشی از استفاده از هريك از روش های معمولی جلوگیری از آبستنی است.
گفتگوهای زیادی درباره خطرات قرص های ضد آبستنی (خوراکی) در میان است. اما خطر ناشی از آبستنی چندین برابر بیشتر است. قرص های ضد آبستنی چنان در جلوگیری از آبستني مؤثر است که برای بیشتر زنانه برحسب حفظ جان آنها به این قرص ها بی خطرتر از هر بك روش های «کم خطرتره اما کم تأثیرتر است.
در ادامه چندین روش جلوگیری از آبستنی نوضیح داده شده است. برخی از این روش ها برای بعضی افراد موثرتر از روش های دیگر است. این صفحات را بخوانید و با ماما بهداشتیار با پزشك خود درباره روش های موجود و روش هایی که احتمالا برای شما مناسب تر است گفت و گو کنید، اختلاف در تأثیر، ایمنی، سهولت دسترسی داشتن و هزینه این روش ها باید مورد ملاحظه قرار گیرد. زنان و شوهران باید با همدیگر تصمیم بگیرند و مسؤولیت را تقسیم کنند.
اگر قرص های ضد آبستنی خوراکی درست مصرف شوند. یکی از موثرترین روش های جلوگیری از آبستنی هستند. با این حال بعضی زنان اگر بتوانند از روش های دیگر استفاده کنند نباید از قرص های ضد آبستنی استفاده کنند. در صورت امکان قرص های ضد آبستنی باید توسط ماما، بهداشتيار با اشخاص دیگری که روش استفاده از آنها را می دانند تجویز شود.
قرص ها معمولا در بسته های حاوی ۲۱ تا ۲۸ فرص وجود دارند. بسته های ۲۱ عددی ارزان ترند. و در بین قرص های اخیر بعضی ارزان تر از دیگری هستند. مقدار داروی موجود در هر يك از انواع تجارتی با نوع دیگر تفاوت می کند.
اولین قرص را در پنجمین روز شروع دوره ماهانه بخورید. اولین روز شروع دوره ماهانه را روز اول محسوب کنید. سپس روزی يك قرص مصرف کنید تا بسته تمام شود (۲۱ روز).
پس از تمام شدن بسته پیش از مصرف قرص ها ۷روز صبر کنید. سپس بسته دیگری را شروع کنید روزی یك قرص.
بدین ترتیب در هر ماه شما سه هفته از قرص ها مصرف می کنید. سپس يك هفته را بدون فرص می گذرانید. معمولا دوره قاعدگی در هفته ای که قرص مصرف نمی کنید پیش می آید. حتی اگر دوره ماهانه شروع نشود، بسنه جدید را هفت روز پس از پایان بسته پیشین شروع کنید.
اگر نمی خواهید آبستن شوید. خوردن قرص ها آنچنان که گفته شد – یعنی روزی يك قرص – حائز اهمیت است. اگر يك روز فراموش کردید که قرص بخورید. روز بعد ۲ قرص بخورید.
اولین فرص را در پنجمین روز قاعدگی بخورید، درست مانند بسته ۲۱ قرصی. روزي يك قرص مصرف کنید. ۷ عدد از قرص ها احتمالا رنگ و شکل متفاوتی دارند. پس از این که تمام قرص های دیگر را مصرف کردید. از این ترس ها روزي يك عدد بخوريد. يك روز پس از این که بسته ۲۸ فرصی را تمام کردید، بسته دیگری را شروع کنید. تا زمانی که نمی خواهید آبستن شوید روزی يك قرص مصرف کنید بدون این که روزی را جا بیندازید. و پس از تمام شدن هر پسته بسته دیگری را شروع کنید.
هنگام مصرف قرص ها به رژیم غذایی ویژه یی نیاز نیست. حتی اگر اتفاقأ هنگام مصرف قرصها به سرماخوردگی با بیماری دیگری دچار شدید، باز هم از قرص ها استفاده کنید. اگر پیش از آنکه بسته تمام شود از خوردن قرص ها خودداری کنید، ممکن است آبستن شوید.
بعضی از زنان با شروع استفاده از قرص ها برای اولین بار تهوع صبحگاهی مختصر، تورم پستان ها با علایم دیگر آبستنی را پیدا می کنند. علت این است که قرص ها حاوی همان مواد شیمیائی هورمونها انی هستند که بدن زن هنگام آبستنی وارد خونش می کند. این علائم نشانه این نیست که او بیمار است با استفاده از قرص ها را باید متوقف کند. این علایم معمولا پس از ۲ یا سه ماه اول از میان می روند.
بعضی از زنان بهنگام استفاده از قرص ها ممکن است در دوره ماهانه خود خونریزی متفاوتی پیدا کنند این تغییرات معمولا اهمیتی ندارند، گاهی با تغییر نوع قرص و استفاده از قرص دیگری با مقدار هورمون متفاوت، می توان آنها را رفع کرد.
قرص های ضد آبستنی، همانند داروهای دیگر در برخی اشخاص گاهی عوارض شدیدی را ایجاد می کنند. خطرناكترین عوارض ناشی از قرصها ایجاد لخته خونی در قلب، ششها و مغز است. با وجود این، احتمال ایجاد لخته خطرناك هنگامی که زنی آبستن می شود بیشتر از زمانی است که از قرص های ضد آبستنی استفاده می کند.
مرگ در اثر مصرف قرص های ضد آبستنی نادر است. به طور متوسط آبستنی و زایمان ۵۰ بار خطرناك تر از مصرف قرص های ضد آبستنی است.
برای بیشتر زنان قرص های ضد آبستنی نسبتا بی خطر است. مطمئنا این قرص ها بسیار ایمن تر از آبستنی است. با این وجود، برای بعضی از زنان هم آبستنی و هم استفاده از قرص های ضد آبستنی دارای خطرهای بیشتری است. این زنان باید از روش های دیگر جلوگیری از آبستنی استفاده کنند.
زنی که هر يك از علائم زیر را دارد باید از قرص (یا آمپول های ضد آبستنی استفاده کند؛ . و درد عمیق با مداوم در يك پا با ران. این ناراحتی ممکن است در اثر التهاب بك وريد قلبيت با لخته خونی ایجاد شود. از قرص های ضد آبستنی استفاده نکنید، (زنان مبتلا به واریس که التهاب ورید ندارند معمولا بدون هیچ ناراحتی می توانند از قرص های ضد آبستنی استفاده کنند. ولی اگر وزیدها التهاب پیدا کرد باید از مصرف آن خودداری کنند.)
بعضی از ناراحتی ها ممکن است در اثر مصرف قرص ضد آبستنی بدتر شود. اگر هر يك از بیماریهای زیر را دارید در صورتی که بتوانید بهتر است از روش های دیگر استفاده کنید.
اگر به آسم، سل، مرض قند با صرع مبتلا هستید بهتر است پیش از مصرف قرص های ضد آبستنی به پزشك مراجعه کنید. با این حال بیشتر زنان مبتلا به این بیماری ها می توانند بی هیچ آسیبی از این قرص ها استفاده کنند.
۲. هر شش ماه فشار خون خود را اندازه بگیرید.
۳. به دقت به ناراحتی ها توجه کنید:
اگر هر يك از علائم فوق پیش آمد از خوردن قرص خودداری کنید و به پزشک مراجعه کنید. با استفاده از روش های دیگر نیز از آبستنی خودداری کنید، زیرا این ناراحتی ها هم آبستنی را بسیار خطرناك می کنند.
کاندوم (کابوت، ابریشمی) کیسه نازك لاستیکی با پلاستیکی است که مرد به هنگام مقاربت بر روی آلت خود می کشد. معمولا برای جلوگیری از آبستنی مناسب است. کاندوم از سرایت بیماری های مقاربتی نیز جلوگیری می کند اما يك روش مطمئن نیست.
کاندوم را می توان از تمام داروخانه ها خرید. بعضی کاندوم ها ارزان تر از بقیه هستند، برای صرفه جوئی کاندوم را به دقت با آب و صابون بشوئید و آن را چندین بار به کار ببرید. پیش از استفاده کاندوم را با آب پر کنید تا مطمئن شویدی که سوراخ ندارد.
دیافراگم يك پیاله کم عمق است که از لاستیک نرم ساخته شده است. زن پیش از مقاربت جنسی آن را در مهبل خود می گذارد. دیافراگم باید دست کم ۶ ساعت پس از مقاربت در مهبل بماند. روش نسبتا مطمن برای جلوگیری از آبستنی است . به ویژه اگر با کرم یا ژله ضد آبستنی مصرف شود. ماما با بهداشتیار می تواند دیافراگم را جا بگذارد، زیرا زنان مختلف به اندازه های متفاوتی نیاز دارند. دیافراگم را به طور منظم از نظر پیدایش سوراخ بازدید کنید و هر سال دیافراگم جدیدی تهیه کنید. زیرا گران نیست.
و کف ضد آبستنی، در لوله با قوطی قرار دارد. زن آن را با اپلیکاتور ویژهنی در مهبل خود می گذارد، نباید بیش از يك ساعت قبل از نزدیکی از آن استفاده شود و تا شش ساعت پس از آن نیز باید در محل بماند. هر بار پیش از نزدیکی زن و شوهر باید از آن استفاده کنند حتی اگر چندین بار در بك شب باشد. اگر به طور صحیح به کار برده شود روش نسبتا مطمئنی است اما روش پر زحمتی است.
وسیله داخل رحمي (105) يك شبئی پلاستیکی (یا گاهی فلزی) است که بك ماما با بهداشتیار آموزش دیده آن را در داخل رحم می گذارد. تا زمانی که آی. یو. دی در داخل رحم است باعث جلوگیری از آبستنی می شود. در بعضی از زنان آی يو دی دفع می شود. در بعضی از زنان سبب درد و ناراحتی و گاهی عوارض شدید می شود اما در بعضی از زنان بهیچ وجه ناراحتی ایجاد نمی کند. به همین دلیل آی یو دی ممکن است سهل ترین و اقتصادی ترین روش باشد.
جماع منقطع (نزدیکی گسسته) روشی است که طی آن مرد آلت خود را پیش از انزال از مهبل بیرون می کشد. این روش شاید بهتر از هیچ باشد، اما برای زوجین ناراحت کننده است و همیشه مؤثر نیست، زیرا مقداری از اسپرم پیش از وقوع انزال بیرون آمده و می تواند سبب آبستنی شود.
تزریق آمپول های مخصوصی برای جلوگیری از آبستنی وجود دارد. دپو – پروورا یکی از اینهاست. معمولا هر سه ماه یکبار آن را تزریق می کنند. برخی اوقات زنانی که این آمپول را تزریق کرده اند، دیگر نتوانسته اند آبستن شوند. بنابراین معمولا نقط زنانی که هیچگاه نمی خواهند دوباره آبستن شوند از این روش استفاده میکنند. عوارض جانبی و احتیاطهای آن مشابه قرص های ضد آبستنی
این تزریقات برای زنانی که مطمئن شده اند که دیگر هیچگاه نمی خواهند درباره آبستن شوند مفیدند. به ویژه آنان که در خوردن همه روزه قرص دچار فراموشی می شوند یا به دلایل دیگری که برای استفاده نکردن از آن دارند.
عقیم سازی: برای مردان و زنانی که برای همیشه میخواهند دیگر بچه ای نداشته باشند عمل جراحی نسبتا بی خطر و ساده نی هم وجود دارد. در بسیاری از کشورها این عمل جراحی مجانی است. در این مورد از مراکز بهداشت اطلاع بخواهید.
این عمل جراحی بر روی توانائی و میل جنسی مرد اصلا تأثیری ندارد. منی او طبق معمول بیرون می آید ولی اسپرم در آن نیست.
این عمل جراحی هیچ اثری بر روی دوران قاعدگی با توانائی جنسی زن ندارد و ممکن است که نزدیکی را برای وی مطبوع تر سازد زیرا برای جلوگیری از آبستن شدن نگرانی نخواهید داشت.
در هر سرزمینی «روشهای خانگی برای جلوگیری از آبستنی وجود دارد متأسفانه بیشتر این روشها با مؤثر نیستند و با خطرناکند، متلا بعضی از زنان فکر می کنند که شست وشوی مهبل با ادرار کردن پس از نزدیکی باعث جلوگیری از آبستنی می شود. اما این موضوع درست نیست.
روش اسفنج، این روش خانگی زیاتبخش نیست و گاهی مؤثر است. نمی توان مطمئن بود که همیشه برای جلوگیری از آبستنی مناسب خواهد بود ، ولی در جانی که به روش های دیگر دسترسی نیست از آن می توان استفاده کرد.
شما به یک تکه اسفنج، سرکه، ليمو با نمك نیاز دارید. اسفنج دریائی یا اسفنج مصنوعی مؤثر است. اگر اسفنج ندارید از یک تکه پنبه یا پارچه نرم استفاده کنید.
این اسفنج را می توانید چندین بار شسته و بکار ببرید.
این محلول را نیز میتوانید پیشاپیش ساخته و در شیشه نگاهداريد.
شیر دادن در دورانی که مادر نوزادش را شیر می دهد احتمال کمی می رود که او آبستن شود – به ویژه وقتی که شیر او تنها غذائی است که نوزاد می خورد. احتمال آبستنی ۴ تا ۶ ماه پس از زایمان یعنی هنگامی که نوزاد علاوه بر شیر مادر غذاهای دیگری دریافت می دارد بسیار بیشتر است. مادری که فرزند شیرده دارد برای اطمینان بیشتر از آبستن نشدن هنگامی که نوزاد ۳ یا ۴ ماهه است باید برخی از روشهای جلوگیری از آبستنی را به کار ببرد. هر چه زودتر مادر این کار را شروع کند. مطمئن تر خواهد بود. (پیش از آنکه نوزاد ۶ ماهه شود هر روشی بجز قرص های ضد آبستنی بهتر است، زیرا قرص ها سبب می شوند بعضی زنان کمتر شیر بسازند).
نزدیکی در روزهای ناباروری فیزیولوژیك زن (روش ریتم):
روش بسیار مطشی برای جلوگیری از آبستنی نیست، اما مزیت آن این است که هزینانی ندارد. این و روش احتمالا برای زنانی که دوره ماهانه آنها بسیار منظم و کم و بیش هر ۲۸ روز یکبار است. مؤثرتر است. زن و شوهر نیز باید مایل باشند تا یکهفته در هر ماه را بدون مقاربت به روش های معمولی بگذرانند.
معمولا بك زن فقط در ۸ روز از دوره ماهانه خود یعنی در روزهای باروری» شانس آبستن شدن را دارد. این به روز در وسط دوره ماهانه اش قرار دارد که ۱۰ روز پس از اولین روز خونریزی قاعدگی شروع می شود. برای جلوگیری از آبستنی زن در طی این ۸ روز نباید با مرد نزدیکی کند. در بقیه روزهای ماه احتمال می رود که او آبستن شود.
برای جلوگیری از سردرگمی زن باید بر روی تقویم خود ۸ روزی را که نباید نزدیکی کند علامت بزند.
اگر زن و شوهر در هر ماه بدقت از تماس جنسی در طی این ۸ روز خودداری کنند، احتمال دارد که سال ها بچه دار نشوند. با این حال تعداد کمی از زن و شوهرها به مدت طولانی با این روش موفق بوده اند. این روش ژیاد مطمئن نیست، مگر اینکه همراه با روش دیگری نظیر دیافراگم با کاندوم به کار گرفته شود.
این روش گونه نی از روش ریتم (نزدیکی در روزهای ناباروری فیزیولژيك زن) است که توسط برخی نیروهای مذهبی توصیه می شود. در برخی افراد نسبتا مؤثر است اما برای همه موثر نیست. می توان آن را يك روش بسیار مؤثر در جلوگیری از آبستنی دانست. اما بی هزینه است و خطرهای دیگری به جز خطرهای ناشی از خود آبستنی ندارد.
همه روزه بجز هنگام قاعدگی، زن باید ترشح موکوس مهبل خود را آزمایش کند.
مقدار کمی از موکوس را با يك انگشت تمیز برداشته و سعی کنید مطابق شکل بین انگشت شست و انگشت سبابه بگسترانید:
هنگامی که موکوس مانند تخم مرغ خام چسبنده و لزج می شود و یا بین انگشتان کش می آید. اگر نزدیکی کنید ممکن است آبستن شوید . بنابراین هنگامی که موکوس لزج و چسبناك است. از نزدیکی خودداری کنید.
تا زمانی که موکوس مانند خمیر چسبناك است. و لزج و چسبناك نيست. احتمالا نمی توانید آبستن شوید و می توانید به روابط جنسی خود ادامه دهید.
موکوس معمولا در چند روز پین دوره شما لزج می شود. این روزها همان روزهائی است که اگر از روش ریتم استفاده می کنید نباید با شوهر خود نزدیکی کنید.
برای اطمینان بیشتری هم از روش ریتم و هم از روش موکوس با همدیگر استفاده کنید. برای اطمینان باز هم بیشتر بخش زیر را بخوانید
اگر برای جلوگیری از آبستنی راهی می خواهید که اطمینان بیش تری داشته باشد. غالبا استفاده از دو روش با هم، مفیدتر است. روش ریتم یا موکوس توأم با استفاده از کاندوم، دیافراگم، کف یا اسفنج مطمئن تر از هر يك از این روشها به تنهانی است. به همین ترتیب اگر مرد از کاندوم و زن از دیافراگم یا کف استفاده کند، احتمال آبستنی بسیار کم می شود.
سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان های زنانه در میان آمریکایی هاست و پس از…
ترشحات مهبل (بلغم یا ماده چرك مانند که از مهبل خارج می شود) همه زنها…
دستگاه یا مجاری ادراری عامل خروج مواد زاند از خون و دفع آنها به شکل…
دوراندیشی های دیگر در مورد رابطه جنسی دکتر یا یکی از کارکنان بیمار درباره ی…
شروع ورزش در ابتدا، هر نوع برنامه ورزش که برای اکتون یا حتی آینده در…