اختلالات میل جنسی در مردان و زنان

میل جنسی در مردان و زنان

اختلالات میل جنسی شامل؛ ۱- اختلال میل جنسی کم. که در آن علاقه کمی هست یا هیچ میلی در فعالیت های جنسی به طور واقعی یا به شکل خیالی وجود ندارد. ۲- اختلال بیزاری جنسی که با اجتناب و بیزاری نسبت به آمیزش جنسی مشخص می شود. هر دوی این اختلالات می تواند هم مزمن و هم اکتسابی باشد و یا ممکن است به سبب عوامل روان زادی باشد و با تلفیقی از عوامل زیستی بیوشیمیائی) و نیز روان زادی باشد.

در مواردی که فشار شغلی با دو شغله بودن و عوامل استرس زای دیگر مطرح باشد بنا به DSM- II – Rباید یک بدکاری جنسی تشخیص داده شود. زیرا مشکل میان فردی نخستین علت کارکرد بدو مختل است. گزارشات متعدد حاکی از این می باشد که میل کاهش یافته جنسی، بی میلی جنسی در بین زنان بیشتر یافت می شود تا در بین مردان.

به طور کلی تا زمانی که ما نتوانیم در مورد میزان حدود طبیعی میل جنسی تصمیم بگیریم به سختی می توانیم علت ها یا معالجات پیشرفته ای را برای اختلالات میل جنسی کشف کنیم.

و به طور کلی می توان عوامل روانی و فیزیولوژیکی ذیل را در اختلالات و کاهش میل جنسی در مردان و زنان مؤثر دانست:

۱- هیجان و اضطراب از ناتوانی در آمیزش

۲- رنجش و تحقیر از جانب شریک جنسی،

۳- استرس های روحی ناشی از مشکلات زندگی،

۴- نقایص دستگاه تناسلی

۵- ضایعات انتهایی مرکز نعوظ و انزال،

۶- دیابت،

۷- بیماریهای آمیزشی،

۸- ناتوانی جنسی زوجین، :

۹- بیماریهای داخلی که ارتباط و نزدیکی خاصی به میل و جنسی دارند،

۱۰۔ عقاید، هیجانات ضد و نقیض،

۱۱- میل ناخودآگاه به سرکوبی میل جنسی،

۱۲- ضعف و خستگی،

۱۳- پیری و کهولت

اختلالات برانگیختگی جنسی در مردان و زنان

در مردان، هیجان باز داشته شده جنسی به شکل بدکاری نعوظ ظاهر می شود یعنی ناتوانی مرد در رسیدن با نگاهداشتن یک انزال تناسلی کافی برای آمیزش جنسی، ممکن است مرد احساس گند که کاملا برانگیخته شده اما نتواند عمل جنسی را تمام کند، بدکاری نخستین نعوظی برای مردی تشخیص داده می شود که هرگز به طور موفقیت آمیز قادر نباشد در آمیزش جنسی شرکت کند. این مشکل اغلب به طور آشکار یک منشاء روانی دارد. چون بسیاری از مردان دارای اختلال می توانند طی عمل استمناء به نعوظ و ارگاسم برسند و همین طور در طی مرحله خواب REM نعوظ نشان دهند. اصللاح بدکاری ثانویه نعوظ به وضعیتی گفته می شود که در آن مرد دست کم یک مورد موفقیت آمیز آمیزش جنسی داشته اما اخیرا مشکل نعولی برای او پیش آمده است. تعیین میزان شیوع بدکاری نعوظ مشکل است زیرا این موارد اغلب گزارش نمی شود.

در زنان، اختلال برانگیختگی جنسی با عدم نشانه های فیزیکی از قبیل نرم سازی مهبلی یا نعوظ نوک پستانها در طی آمیزش جنسی، مشخص می شود. ممکن است شخص شکایت داشته باشد که از نزدیکی هیچ لذت جنسی نمی برد. این اختلال نیز مانند بدکاریهای دیگر جنسی ممکن است مزمن یا اکتسابی باشد و اغلب نتیجه نحوه نگرش منفی در مورد سکس یا تجربیات ابتدایی جنسی است. دریافت اطلاعات منفی در مورد سکس، داشتن تجاوز با تعارض جنسی و یا درگیری هایی با شریک جنسی را می توان به این اختلال نسبت داد.