رابطه جنسی و آزمون های شناختی
تحقیقات جدید نشان داده است که افراد سالمندی که حداقل یک بار در هفته رابطه جنسی را گزارش کرده اند، نمرات بهتری در آزمون های شناختی نسبت به افرادی که تنها یک بار در ماه رابطه جنسی خود را گزارش کرده اند کسب کرده اند.
این مطالعه توسط محققان دانشگاه کوانتوری و دانشگاه آکسفورد، هر دو در انگلستان، در نشریات جونولوژی، سری B: علوم روانشناسی و اجتماعی منتشر شده است.
این تحقیق بر روی کار قبلی انجام گرفته است که نشان می دهد که افراد سالخورده فعال جنسی بهترهستند در برخی از آزمون های توانایی ذهنی از افرادی که از نظر جنسی فعال نبودند.
با این حال، روشن نیست که چرا چنین ارتباطی وجود دارد. نویسندگان به مطالعات دیگری اشاره می کنند که نشان می دهد که افراد سالمندانی که از لحاظ جسمی فعال هستند و همچنین زندگی اجتماعی شلوغ دارند، احتمالا در آزمون های عملکرد ذهنی بهتر عمل می کنند.
این ممکن است نشان دهد که ارتباط بین فعالیت جنسی و عملکرد شناختی، فقط بازتابی از عناصر اجتماعی و فیزیکی فعالیت جنسی است.
دکتر هیل رایت، نویسنده ارشد، از مرکز تحقیقات روانشناسی، رفتار و پیشرفت در دانشگاه کولنتری و همکارانش استدلال می کند که فعالیت جنسی یک پدیده پیچیده است و بالقوه برای فراتر رفتن از آن نه تنها اجزای اجتماعی و فیزیکی آن، بلکه عاطفی، روانشناختی و بیولوژیکی آن نیز باید در نظر گرفته شود.
آنها پیشنهاد کردند که فعال شدن فعالیت جنسی بیشتر ممکن است با شناخت بهتر مرتبط باشد، همانگونه که چنین ارتباطی برای فعالیت های دیگر وجود دارد. بنابراین، آنها یک مطالعه با استفاده از طیف وسیع تست های شناختی برای بررسی پیوند طراحی کردند.
مطالعه مورد استفاده در محدوده آزمون های شناختی
برای تحقیقات خود، تیم 73 نفر (28 مرد و 45 زن) بین 50 تا 83 ساله را به طور متوسط 62 ساله استخدام کردند.
شرکت کنندگان پرسشنامه ای را که از سوالات عمومی درباره سلامت و شیوه زندگی، و نیز چگونگی فعالیت آنها در فعالیت جنسی در 12 ماه گذشته پرسیده شده بود ، پر کرده اند. از آنها خواسته شد تا با یک بار در هفته، یک بار در ماه و یا هرگز پاسخ دهند.
فعالیت جنسی به عنوان “تعامل در رابطه جنسی، استمناء، یا نوازش کردن ” تعریف شده بود.
شرکت کنندگان همچنین آزمون های توانایی ذهنی را مورد آزمایش قرار دادند. یکی از این ها – ادنبروکس آزمون شناختی III – شامل ارزیابی حافظه، زبان کلامی، زبان، توجه و توانایی حرکتی است که توانایی تجسم ابژه ها و فضاهای بین آنها است.
آزمون تسلط کلامی شامل نام حیوانات به عنوان بسیاری از حیوانات در 60 ثانیه است، و سپس گفتن هر کلمه ممکن که با F شروع می شود بود. تست توانایی حرکتی شامل طراحی یک ساعت از حافظه و کپی کردن یک طراحی پیچیده است.
در تجزیه و تحلیل خود، محققان نتایج را برای تعیین جنسیت، سن، تعداد سالهای تحصیلات رسمی و سلامت قلبی عروقی تعدیل کرد. آنها سلامت قلب را در نظر گرفتند، زیرا این ممکن است بر فراوانی جنس و عملکرد مغز تأثیر بگذارد.
فراوانی جنس مرتبط با نمرات شناختی
نتایج نشان داد که فراوانی فعالیت جنسی با سن، تحصیلات، سلامت قلب و عروق، وضعیت تاهل، کیفیت زندگی و عوامل دیگر تغییر نمی کند.
بیشتر شرکت کنندگان گزارش کردند که داشتن رابطه جنسی یکبار در هفته بیش از یک بار در هر ماه یا هرگز در 12 ماه گذشته است .
شرکت کنندگان که هرگز سابقه نداشتند، به طور متوسط عملکرد پایین تر کلی شناختی و روانی کلامی نسبت به شرکت کنندگان که هر هفته یک رابطه جنسی داشتند، داشتند.
همچنین، شرکت کنندگان که گزارش کردند که به طور متوسط رابطه جنسی یک بار در هر ماه داشتند به صورت روان کلامی امتیازشان پایین تر بوده و در توانایی حرکتی کمتری نسبت به کسانی که حداقل یک بار در هفته از داشتن رابطه جنسی گزارش کرده اند، ضعیف تر بودند.
این تیم ارتباطی بین فرکانس فعالیت جنسی و توجه، حافظه و یا توانایی زبان پیدا نکرد.
به دلیل طراحی آن، این مطالعه نمیتواند ثابت کند که رابطه جنسی بیشتر باعث افزایش عملکرد مغز می شود. فقط می تواند لینک و قدرت خود را ایجاد کند. با این حال، محققان ادعا می کنند که این ارتباط را بیشتر می کند.
همانطور که دکتر رایت استدلال می کند، “هر بار که ما یک تحقیق دیگر را انجام می دهیم، ما کمی درک می کنیم که چرا این ارتباط وجود دارد، چه سازوکارهای پایه ای و اینکه رابطه بین فعالیت و عملکرد شناختی در افراد ورابطه جنسی وجود دارد . ”
او و همکارانش پیشنهاد می کنند که مطالعات بیشتری باید جنبه های زیستی پیوند را بررسی کنند و برای مثال، نقش های دوپامین و اکسیتوسین را بررسی کنند.
“مردم دوست ندارند فکر کنند که افراد سالخورده رابطه جنسی دارند – اما ما باید این مفهوم را در سطح اجتماعی به چالش بکشیم و ببینیم که فعالیت جنسی چه تاثیری بر روی افراد بالای 50 سال دارد و فراتر از اثرات شناخته شده روی سلامت جنسی و عمومی رفاه اثراتی وجود دارد. “