فرزندان گاهی سوال می کنند که خداوند کجاست؟

این سوال که زمینه ی پرسیدن آن را بزرگ تر ها فراهم می کنند و می دانیم که این پرسش سوال واقعی خردسالان نیست و آن ها به دلیل داشتن فطرت پاک دوست می دارند که از راه صفات خداوند را باور کنند.صفاتی نظیرمهربانی توانایی دانایی و … اگر کجایی و چیستی خداوند را جستجو می کنند از همین بابت است یعنی دست یابی به صفات…. و مربی باید به این نکته کاملا واقف باشد.

به هر روی وقتی این سوال مطرح می شود مربی نباید پاسخ قطعی به فرزند بدهد و مهم تر آن که مربی باید بیان کند که او نیز نمی داند و بگوید که وقتی مربی هم کودک بوده به او گفته اند که خدا در آسمان ها است و گفته اند که در قلب انسان هاست نشانی هایی که معمولا در فرهنگ عمومی و شفاهی ارائه شده است اما هیچ کس جای واقعی خدا را نمی داند و این که او کجاست را همواره باید جستجو کنیم اما مهم این است که پرودگار برای تو یعنی فرزند.

مادری مهربان و پدری توانا آفریده و تو را که خیلی خوب هستی به خودت پدر و مادرت و من یعنی( مربی) هدیه کرده این قبیل پاسخ ها ذهن کودک را نسبت به موجودیت خداوند رحمان دچار وسعت و اندیشه می کند و صفات آشنای خداوند برای کودک از طریق آن هایی که او دوست شان می دارد بیان می شود.