شاید زمانی در زندگی، کودک مجبور به بستری شدن در بیمارستان شود. این مسئله ممکن است در اثر یک سانحه، یک بیماری دوران کودکی یا یک بیماری مزمن مانند تالاسمی باشد که نیاز به تزریق مکرر خون دارد و یا به دلیل نیاز به جراحی در بیمارستان بستری شود. اگر کمی مراقب رفتارهای خود باشید ماندن در بیمارستان لزوما مسئله ای نگران کننده یا وحشتناک برای فرزندتان نخواهد بود.
اگر بیمارستان را دوست نداشته باشید و به طور ناخودآگاه این ایده را به فرزندتان نیز القا کنید، ماندن او در بیمارستان به مراتب سخت تر خواهد شد. سعی کنید به او یاد بدهید که بیمارستان مکانی دوست داشتنی است که حال بیماران در آنجا خوب می شود.
هر زمانی که امکان آن باشد مثلا وقتی یکی از دوستان یا بستگان در بیمارستان بستری شده است برای ملاقات یا هر کاری کودک را همراه خود ببرید و نگران بیمار شدن او نباشید. اگر کودک زمانی که بیمار است اولین تجربه بیمارستان را داشته باشد احساس غریبی او بیشتر خواهد شد.
اگر می دانید که کودک باید به بیمارستان برود یک داستان برایش درباره کودکی که به بیمارستان رفته است بخوانید و با لوازم پزشکی اسباب بازی با او دکتر بازی کنید. دلیل بستری شدن او را در بیمارستان برایش توضیح دهید. به او اطمینان بدهید که تا جایی که بتوانید در کنارش خواهید ماند و اگر به اندازه ای بزرگ شده است که درک می کند به او بگوید که هر وقت حالش به اندازه کافی خوب شود به خانه برخواهد گشت.
اگر کودک باید تحت عمل جراحی قرار گیرد احتمالا درباره اتفاقی که برایش رخ خواهد داد کنجکاو می شود. به سؤالات او صادقانه پاسخ بدهید و اگر از شما سؤال کرد که جراحی درد دارد سعی نکنید خلاف آن را به او القا کنید. اما به او بگوید با داروهایی که پزشکان می دهند درد خیلی زود برطرف می شود.
شما می توانید در خانه با بستن یک ساک کوچک به آماده شدن کودک برای رفتن به بیمارستان کمک کنید. یکی از ناراحت کننده ترین جنبه های بیمارستان برای کودک محیط ناشناس آن و تغییر برنامه های روزانه اوست به همین خاطر باید بعضی از لوازم را برای او به بیمارستان ببرید: یک رادیو ضبط شخصی، بازک های فکری ، عروسک های خرسی و عکسی برای کنار تختخوابش، برای اقامت کوتاه مدت کودک در بیمارستان لوازم زیر را برایش جمع آوری کنید:
* یک ساک حمام حاوی حوله، شانه، صابون، مسواک و خمیر دندان
* سه دست پیژامه و سه دست لباس خواب
* یک پیراهن و یک جفت دمپایی
*سه جفت جوراب
*سه شلوار
بیشتر بیمارستان ها اجازه می دهند والدین به طور بیست و چهار ساعته در کنار فرزندانشان باشند. به هر حال باید سعی کنید به خصوص در روزهای اول که محیط برایش غریب است هر قدر که می توانید وقت بیشتری را در کنار او بگذرانید. به کودک بگویید که چه زمانی پیش او خواهید آمد و همیشه به قولی که به او داده اید عمل کنید.
از پرستار بخش بپرسید که آیا امکان حمام کردن، عوض کردن یا غذا دادن به کودک را دارید. اگر کودک سرحال است برایش کتاب بخوانید یا با او بازی کنید. اگر نمی توانید تمام مدت را در بیمارستان بمانید از همسر، دوستان و بستگان بخواهید تا در ساعت های مختلف به ملاقات او بروند تا تقریبا همیشه یک آشنا در کنار کودک باشد.
بسته به مدت اقامت کودک در بیمارستان، متوجه تغییراتی در عادات او خواهید شد. احتمالا در بیمارستان شب ها زودتر خوابیده و صبح ها زودتر بیدار شده است و ممکن است این الگوی خواب و بیداری را تا مدتی با خود داشته باشد. شاید حاضر به قبول اصول انضباطی در خانه نباشد زیرا در مدت بیماری کمی لوس شده است و حتی ممکن است دیگر علاقه ای به رفتن به مدرسه نداشته باشد.
بهترین راه برای برخورد با چنین تغییراتی صبوری است زیرا کودک به زودی دوباره با محیط خانه خود را سازگار می کند.
هفته دوم بارداری هفته اول بارداری با تمام هیجاناتش گذشت و الان قصد داریم هفته…
بارداری دوران بارداری عمدتا 9 ماه به طول می انجامد اما پزشکان برای بررسی دقیق…
در پر تو فعالیت چشمگیر غدد پستانی و تغذیه کامل مادر، کودکی که از شیر…
از جمله مراحل زایمان در بیمارستان از شما معاینه لگن به عمل می آید، تا…
زایمان شما نه ماه بارداری را پشت سرگذاشتید و حالا لحظه ای که منتظرش بودید…