کودکان کم هوش/تشخیص و چگونگی رفتار با آنان

کودکان کم هوش/تشخیص و چگونگی رفتار با آنان

در حالی که کودکان تیزهوش خیلی سریع به مهارت های لازم دست پیدا میکنند کوکانی که دچار تاخیر در رشد می باشند این مهارتها را با روندی بسیار آرام کسب میکنند. برخی از اولین نشانه های کندی رشد کودک شامل مطیع بودن، آرامی و خواب های طولانی مدت است.

نوزاد شما هیچ صدایی نمیکند و با محیط اطرافش نیز مانند کودکان معمولی ارتباط برقرار نمی نماید. این کودکان با تاخیر لبخند میزنند یا به صداهای اطراف واکنش نشان میدهند و معمولا دیرتر از همسالان خود جویدن را می آموزند.

وقتی سعی میکنید فرزندتان را در فعالیت هایی دخیل کنید که حوزه تمرکز کوچکی دارد معمولا به جای اینکه تمام انرژی خود را صرف یک کار یا یک بازی کند در مدت زمان کوتاه به چیزهای مختلفی توجه نشان میدهد. این کودکان با بزرگتر شدن معمولا تمایل به بیش فعالی پیدا کنند و ممکن است میزان بهره هوشی یا آی کیو کمتری از حد میانگین داشته باشند.

تشخیص

کودکی که دارای تاخیر رشد است معمولا دیرتر از دیگر کودکان به نقاط عطف مهم رشد خود دست پیدا میکند. مسئله مهم این است ببینید که کودک شکل جسمانی خاصی دارد یا نه. برای مثال ممکن است کودک مبتلا به نوعی نقص شنوایی یا بینایی غیر کامل باشد. باید سعی کنید در صورت ابتلای کودک به اختلال در رشد مانند اوتیسم آن را شناسایی کنید در صورتی که کودک بیمار نباشد ممکن است فقط نسبت رشد او کمتر از حد میانگین باشد.

از پزشک بخواهید تا فرزندتان را به یه روانشناس معرفی کند تا ارزیابی های لازم انجام شود. ممکن است کودک نیاز به درمانهای خاص داشته باشد.

نقاط عطف رفتاری

نشانه ها و علائم مختلفی وجود دارند که می توانند از تاخیر رشد کودک شما را آگاه کنند. یا اینکه سرعت رشد کودکان مختلف با هم تفاوت دارد در صورتی که فرزند شما به هیچیک از مراحل زیر نرسیده باشد ممکن است به نوعی اختلال یادگیری یا رشد دچار باشد.

توجه به دست

فرزند شما از حدود هشت هفتگی از ئجود دستهایش آگاه میشود. کمی بعد از آن نیز بازی با پاهایش را شروع میکند. بین سنین دوازده تا شانزده هفتگی نوزاد به دستهایش خیره میشود و انگشتانش را تکان میدهد و می تواند حرکت دستهایش را کنترل کند. در کودکان دچار تاخیر رشد گاه این آگاهی تا بیست هفته به تاخیر می افتد.

رفلکس گرفتن

اگر انگشتتان یا هر شئ دیگری را در کف دست نوزاد بگذارید انگشتانش را می بندد و شئ را به سختی در دست می گیرد. این رفلکس معمولا تا حدود شش هفته بعد از تولد ادامه پیدا میکند اما در کودکانی که تاخیر رشد دارند مدت بیشتری دوام خواهد داشت.

آشنایی با دهان

از حدود شش ماهگی نوزاد هرچیزی را که بتواند در دهانش میگذارد. این رفتار او تا حدود یک سالگی در کودکان طبیعی طول می کشد اما در کودکانی که تاخیر رشد دارند بیشتر ادامه خواهد داشت.

پرتاب کردن

کودکان تا شانزده ماهگی ممکن است اشیا را از داخل کالسکه خود به بیرون پرتاب کنند. کودکانی که تاخیر در رشد دارند معمولا دوره طولانی تری این کار را انجام میدهند.

آبریزش از دهان

ریزش آب دهان معمولا در حدود یک سالگی در کودکان، میانگین از بین میرود. کودکانی که تاخیر رشد دارند گاه در هجده ماهگی همچنان دچار آبریزش دهان می باشند.

چگونه می توانید کمک کنید؟

رشد هوشی کودک توسط وراثت(توانایی های موروثی) و پرورش(عواملی مانند محیط فیزیکی و اجتماعی و تغذیه) تعیین میشود. میزان بهره هوشی کودک پیش از تولد مشخص میشود اما با تحریک بیشتر این قوه میتوان بعد از تولد نیز به شکوفایی هر چه بیشتر بهره هوشی کودک کمک کرد.

اگر فرزندتان را از همان سنین ابتدایی به ایجاد ارتباط با دیگران تشویق نکنید و او را به استفاده از حس هایش در جهان اطراف ترغیب ننمایید احتمال اینکه او به حداکثر توان هوشی خود برسد کاهش پیدا خواهد کرد. این مسئله در مورد کودکانی که دچار بهره هوشی پایینی میباشند نیز صدق میکند.

اگر فکر میکنید فرزندتان به تاخیر رشد مبتلا میباشد باید زمان زیادی را صرف خواندن کتاب به صدای بلند و صحبت کردن با او نمایید، با او بازی کنید، اشیا و افراد جدید به او نشان بدهید، او را به بیرون ببرید و تشویقش کنید که با اسباب بازیهایش بازی های تخیلی انجام دهد. اسباب بازیهای آموزشی برایش تهیه کنید و کتابها و تصاویر رنگارنگ زیادی در اختیارش بگذارید تا به آنها نگاه کند.

تکنیک های تعدیل رفتار می تواند موثر باشد. فقط کافی است پاداشی برای واکنش های کودک در نظر بگیرید، ابراز علاقه او را ستایش کنید و هرقدر که رشد او تاخیر داشته باشد صبور بمانید. اگر کودک را به دلیل کندی رشد او تنبیه کنید ممکن است سرخورده شود و انگیزه خود برای یادگیری را از دست بدهد.