چشیدن یا حس چشایی

چشیدن ، حس چشایی در کودکان

حس چشایی در کودکان از همان اغاز فعال است نوزاد مزه  ی شیر مادر خود را در مقایسه با هر نوع خوراکی و غذای دیگر تشخیص می دهد.

کودکان خوراکی ها را خیلی زود از طریق مزه ی ان  ها می شناسند و مزه ها به انها کمک می کند که چگونگی خوراکی های خود را انتخاب کنند گاهی اوقات کودکان برای شناخت یک شی از حس چشایی خود استفاده می کنند و ان را به دهان می برند که معمولا در این هنگام مربی یا مادر به فرزند می گوید که ای کار را نکن و اگر خطریداشته باشد او را اگاه می کنند.

مزه های تند یا خیلی ترش و خیلی تلخ را بهتر است که کودکان تجربه نکنند.

بعضی از والدین گاهی از این مزه ها برای تنبیه استفاده می کنند که کار بسیار اشتباهی است و در ذهن و خاطره ی کودکان نسبت به بعضی از خوراکی ها خاطره ی تلخ باقی می ماند وگاهی این خاطرات تا سال ها با انسان می ماند.

مربیان باید انواع خوراکی ها را با اشاره به مزه ی انها در هر فرصتی که مناسب است. از طریق حس چشایی برای کودکان تجربه کنند.

از کودک بخواهید که به زبان خود در ایینه نگاه کند. خواهد دید که صاف نیست و پر از پرزهایی است که مز ه ها را تشخیص می دهند. تفکیک نقاطی از زبان را که می توان مزه  های شیرین ، تلخ ، شور ، ترش را با ان تشخیص داد برای کودک توضیح دهید.

زنبور ها به کمک خرطوم کوچک خود و مگس ها  به کمک پاهای خود مزه ی غذا را تشخیص می دهند.

به کودکان بگویید که عضو یا اندام حس چشایی « زبان » است. از کودکان بپرسید که ایا می دانند زبان چه کارهایی را انجام می دهد. یک عدد شیرینی به بچه ها بدهید و از انها مزه ی ان را بپرسید. به انها بگوییدکه زبان یک عضو حسی است که با ان مزه و  طعم را تشخیص می دهند.

از کودکان بپرسید که با زبان چه مزه ای را می شناسند. از کودکان بخواهید در اینه روی زبان خود را نگاه کنند تا متوجه پرزهای چشایی شوند. به ان ها بگویید که قسمت های مختلف زبان به طعم های گوناگون حساس هستند.

نکات بهداشتی و ایمنی:

مراقبت از زبان بسیار مهم است . خوراکی های خیلی داغ و تند برای زبان مضر است