این مقاله درباره به مشکل خاص بحث می کند که مخصوصاً والدین را آشفته و نگران می کنند. چگونه با کودکی که به نظر می رسد از آزار دادن حیوانات لذت می برد، برخورد می کنید؟ اگر کودکتان اسباب بازی دوستش را گرفت، آیا به این معنی است که سرنوشت تعیین کرده دزد باشد؟ اگر مجذوب کبریت است، آیا یک آتش افروز خواهد شد؟
اغلب این رفتارها درست مثل رفتارهای دیگری که ما در این کتاب ذکر کردیم قابل کنترل هستند. اما بعضی دیگر، مثل از عمد آتش راه انداختن یا زجر دادن حیوانات، می توانند مشکلات عاطفی جدی باشند که باید از یک متخصصی کمک بگیرید. این فصل درباره راه حل های مربوط به مشکلات غیرعادی بحث می کند که والدین می توانند آنها را مدیریت نمایند و اطلاعات اساسی برای یافتن کمک و تخصصی در صورت نیاز به شما آرایه می دهد.
مهم نیست این مورد چقدر کوچک و کم اهمیت باشد یا چقدر خوب به یاد می آورند که کار مشابهی را انجام می دهند. اکثر والدین وقتی می بینند کودکشان چیزی که متعلق به او نیست را می دزدد، به شدت هراسان می شوند و به سرعت ملاقات در زندان شهر را در آینده آنها به تصویر می کشند. بهترین روش، استفاده از مراحل خاصی برای آموزش درستکاری و صداقت و اصلاح رفتار خلاف است. نسبت به دزدی بیش از حد واکنش نشان ندهید یا سطحی از کنار آن نگذرید. آن را به اسم قرضی تلقی کردن درست به اندازه دزد خطاب کردن کودک، بد است.
بچه های کوچک خودمحور و دارای قلمرو هستند. اگر کسی جرأت کند و یکی از دارایی بردارد، نه تنها جیغ می کشد: «مال منه» بلکه “قلمرو ” آنها اغلب تا اشیایی گسترش می یابد که آنها می خواهند و همچنین از قبل داشته اند. بسیاری از والدین شرمسار و خجالت زده می شوند وقتی قوطی آب نبات در جایگاه تصفیه حساب کشف می شود یا اسباب بازی یکی از دوستان در جیب کودکشان پیدا می شود.
تمام کودکان باید بیاموزند غریزه های خود را کنترل کنند تا هر چیزی که می خواهند را بر ندارند. وقتی با کودک خود به صف تسویه حساب سوپرمارکت می رسید، تمام وسایل نزدیک را نشان دهید. به کودک بگویید آنها متعلق به او نیستند و نباید به آنها دست بزند. وقتی به آنها دست نزد، دقت کنید که کنترل او را تشویق و تمجید نمایید. شما می توانید خودداری او را تقویت کنید، به این ترتیب که اجازه دهید تا چیزی انتخاب کند و بخرد.
وقتی کودکان چیزی را برداشت که متعلق به او نیست، به سرعت با او برخورد کنید. درست به محض اینکه فرصت پیدا کردید به طور خصوصی با او حرف بزنید. به او بگویید باید آن وسیله را به مالک اصلی بازگرداند. به بچه بزرگتری که به وضوح تفاوت بین مالکیت و برداشتن چیزی که متعلق به او نیست را می داند، باید گفت که او دزدی می کند. از او نپرسید آیا وسیله ای که در جیبش یافته اید را دزدیده است. به محض اینکه عمل دزدی را کشف کردید نپرسید چرا. اما با لحنی آرام و در عین حال جدی، فقط بگویید: «تو آن را دزدیده ای»، مهم است در این شرایط خصومت آمیز یا اهانت کننده نباشید، بلکه با آرامش و خونسردی صحبت کنید. بدون تلقین این احساسی که او بچه بدی است، این عمل اشتباه می باشد.
داد و بیداد، تهمت زدن و سخنرانی های بلند بالا، هیچکدام روش های درست برای این رفتار نیستند. برای اینکه کودک بیاموزد دزدی یک جرم و خطای جسدی است، از پیامدهای حقیقی استفاده کنید.
به همان اندازه و یا حتی بیشتر اهمیت دارد که صداقت و درستی را تقویت کنید، وقتی که دوباره بازگردانده شد. کودک را به خاطر اینکه آب نبات چوبی گذشته را به یاد آورد و به چیزی دست نزد، تشویق کنید. از کودک نوپایی که وسایل گمشده را پیدا می کند و به افراد دیگر بازمی گرداند، حمایت کنید. به موارد درون روزنامه یا داستان های تلویزیون اشاره کنید که نشان دهنده صداقت و درستی هستند. اگر کودک قبلاً از اعضای خانواده پول یا وسایل دیگر برداشته است، پولتان یا وسیله های محرک دیگر را پنهان نکنید. عادی رفتار کنید و وقتی قابلیت اعتماد دوباره خود را نشان داد، با عشق و علاقه این صداقت او را تشویق کنید.
دزدیدن اغلب وقتی رخ می دهد که کودکان نظارت نمی شوند و یا تحت فشار همسالان خود قرار می گیرند. راه حل این است که فعالیت های کودکان را نظارت کنید.
آتش افروزی یک رفتار نادر برای کودک است، اما وقتی رخ می دهد نتایج مخرب است. اکثر آتش افروزان، پسران حدود شش و هفت سال هستند اما هر دو جنسی و یا حتی تمام سنین می توانند گناهکار باشند. معمولاً بازی با آتش فقط یکبار رخ می دهد، با واکنش قاطع والدین و توضیح احتمالات می توان از موارد دیگر جلوگیری کرد. اما گاهی کودکان در آتش افروزی اصرار می کنند و این می تواند علامت یک مشکل عاطفی جدی باشد.
موارد متعددی وجود دارند که شما می توانید آنها را بکار ببرید تا از آتش افروزی جلوگیری و بران غلبه کنید.
اگر آتشی افروخته شد، به سرعت سطح کنترل و نظارت برای آن کودک را افزایش دهید، به ویژه بعد از مدرسه و در تعطیلات پایان هفته. اگر نمی توانید خودتان در خانه حضور داشته باشید. کودک را در برنامه بعد از مدرسه ثبت نام کنید و یا کسی را استخدام کنید تا وقتی شما در خانه نیستید، کنار او باشد. از دست کبریت ها و آتش زنه ها خود را خلاص کنید و یا آنها را در جایی بگذارید و درش را قفل کنید.
بعضی از کودکان وارد مراحلی می شوند که آتش آنها را مجذوب خود می کند، و هیچ نوع نظارت یا تنبیهی این علاقه را از بین نمی برد. بنابراین، به آنها آموزش دهید چگونه با ایمنی اتش روشن کنند. تجربیات دود رفتن و اکتشاف به آنها فرصت هایی برای روشن کردن آتش و لذت بردن از آن می دهد و به طور همزمان، حسی احترام را در آنها القا می کند.
در اکثر شرایط، امتحان کردن کودک توصیه نمی شود. با این وجود، شما باید مطمئن شوید که کودک قوانین آتش را می داند. یک بسته کبریت را با مرطوب کردن بی اثر و خنثی کنید، سپس آنها را در جایی بگذارید که کودک به آسانی آن را پیدا کند. آگاه باشید! اگر کودک کبریت را فوراً برای شما نیاورد و یا سعی کرد آنها را روشن کند، او را توبیخ کنید و پیامدهای منفی را در مورد او بکار ببرید. اما اگر آنها را برای شما آورد، او را تشویق کنید و به او پاداش بدهید. دقت کنید رفتارهای دیگر ایمنی آتش را نیز در او تقویت کنید، مثل: در فاصله ایمن نسبت به شومینه ایستادن و خاموش کردن .
اگر کودک شما از روی عمد مواد را می سوزاند یا آتش می افروزد و به نظر می رسد که از آن لذت می برد، بهتر است یک درمانگر او را معاینه و ارزیابی کند و شاید نیاز به درمان باشد.
همه کودکان گاهی (به خاطر آزمایش یا عدم آگاهی) نسبت به حیوانات خشن رفتار می کنند بعضی از کودکان بطور کلی، تابع امیال غریزی فعال یا بسیار خشن هستند و یا نسبت به مسخره شدن دعوا گرفتن اختیار خود را از دست می دهند. بعضی از آنها آنقدر کم سن و سال هستند که تاثیرات عملکردشان را درک تمی کنند. در حالی که بقیه تحت تاثیر قرار می گیرند و می خواهند سرسختی خود را در یک گروه نشان دهند. اگرچه وقتی تنها هستند، هرگز به حیوانات آسیب نمی رسانند. اطلاعات، آموزشی، نظارت، موارد جلوگیری از این رفتار زیانبار غیرعمدی است. اما اگر این سوءرفتار عمدی یا مشکوک باشد از قصد است، بنابراین تا حد امکان خیلی فوری باید از یک متخصصی کمک بگیرید. این رفتار بیانگر مشکل عاطفی جدی است.
برای جلوگیری یا غلبه بر عملکردهای غیرعمدی، مراحل زیر را امتحان کنید:
وقتی “دنی” یک کودک نوپا بود، عاشق این بود که دم و گوشی های سگ خود را بکشد و موهای او را چنگ بزند. والدین به او نشان دادند که چگونه طور دیگری با سگش بازی کند و هر دو از بازی با هم لذت ببرند.
با اولین نشانه بازی خشونت آمیز یا اولین نشانه ضعف و رنجوری حیوان خانگی، محروم شدن از حیوان را بکار ببرید. اینطور شروع کنید که کودک را به زمان سکوت (به مدت زمانی مشخص از لحاظ دقیقه) ببرید. اگر این کار موثر نبود، کودک را از با حیوان بودن برای بقیه روز محروم کنید.
اگر احساسی می کنید به واکنش شدیدتری نیاز است، از جبران عملی استفاده کنید و کودک را مجبور نمایید تا آسیبی را که به حیوان رسانده، جبران کند یا اینکه رفتار خودش را اصلاح کند. کودک کم سن و سال را مجبور کنید تمرین «مهربان بودن» با حیوان را برای چند دقیقه انجام دهد. کودک بزرگتر را مجبور کنید تا موهای سگ را شانه کند و او را برای یک پیاده روی طولانی ببرد و یا با پول توجیبی اش برای او خوراکی ویژه ای بخرد. او را مجبور کنید تا کثافت حیوان را تمیز کند و به عنوان پیامد خشن بودن رفتارش چندین بار آب آن را عوض کند. کودکی مجبور شد به خاطر هر بار پرت کردن گربه، بیشتر از نصف پول توجیبی اش را از دست بدهد. ابتدا این پول برای یک قلاده جدید استفاده شد و بعد از آن برای درمان های گربه، تا اینکه در نهایت این رفتار برای او آنقدر گران تمام شد که دیگر ادامه نداد. وقتی شما از جبران عملی استفاده می کنید، کودک باید بداند که به خاطر صدمه زدن به حیوان قرار است اصلاح شود.
دقت کنید که وقتی کودکتان با مهربانی با حیوان بازی می کند، او را تحسین کنید و پاداش بدهید. پدری هر زمان که کودکشی و سگ را می دید که با هم خوب بازی می کنند، به سگ یک بیسکویت و به کودک چیپس می داد. کودک به خاطر مهربان بودن و بازی با سگ، چیپس بیشتری دریافت می کرد.
اگر سوءرفتار عمدی ادامه یافت، اگر حیوانات بطور مکرر بدون دلیل اشکاری ناپدید می شوند یا اگر شما دلایل دیگری دارید که حاکی از بدرفتاری کودک با حیوان است، کودک را برای ارزیابی و درمان پیش متخصصی ماهر ببرید.
هفته دوم بارداری هفته اول بارداری با تمام هیجاناتش گذشت و الان قصد داریم هفته…
بارداری دوران بارداری عمدتا 9 ماه به طول می انجامد اما پزشکان برای بررسی دقیق…
در پر تو فعالیت چشمگیر غدد پستانی و تغذیه کامل مادر، کودکی که از شیر…
از جمله مراحل زایمان در بیمارستان از شما معاینه لگن به عمل می آید، تا…
زایمان شما نه ماه بارداری را پشت سرگذاشتید و حالا لحظه ای که منتظرش بودید…