مشکلات توهم و خیال پردازی در کودکان

خیال پردازی کودکان

هر کسی خیال پردازی می کند. اما برای کودکان، خیال پردازی یک روش زندگی شده است که باعث می شود فعالیت های روزانه او دچار اختلال شوند. وقتی به عنوان یک مکانیزم اجتنابی، برای انجام ندادن وظایفی به کار میرود که کودک باید در مدرسه انجام دهد. بنابر این خیال های بیهوده تبدیل به مشکل می گردد. این توصیه ها را به کار ببرید تا تعیین کنید آیا آن یک مشکل است باید در موردش چه کار کنید؟

تعیین کنید؛ آیا یک مشکل است؟؟؟

از خود بپرسید آیا کودکتان در مدرسه خوب عمل می کند، آیا تمام تکالیفش را انجام می دهد و از راهنماییها نیز پیروی می کند. اگر این چنین است، بنابراین خیال بافی هیچ اختلالی در یادگیری او ایجاد نمی کند. اما اگر معلم این عادت را مخرب دانست، بنابراین در کلاس درس مشکلی وجود دارد.

دلایل را بیابید

دلایل متعددی وجود دارند که کودک شما چرا ترجیح میدهد رویاپردازی کنند تا اینکه در دنیای حقیقی اطرافش حضور یابد. از خودتان این سؤالات را بپرسید

۱. آیا دلیل جسمانی وجود دارد؟ گاهی خیال پردازی بیانگر حملات صرع خفیف است و اگر اخیرا حمله ای نداشته او را برای معاینه نزد پزشک ببرید.

٢. به خاطر مخدر است؟ اگر شک دارید کودکتان مخدر مصرف می کند، بنابر این بی درنگ او را چک کنید. می توانید از پزشک کودکتان بخواهید یک آزمایش اوره غیر برنامه ریزی شده، از او بگیرد.

۳. آیا عاطفی است؟ سعی کنید بفهمید رویاهای کودکتان در مورد چیست، چون می توانند به شما در مورد چیزهایی که او را اذیت می کنند. اخطار دهند.

خیال پردازی راهی برای فرار از دنیای حقیقی است. آنها خیال پردازی های خصوصی و شخسی هستند، به راحتی به اشتراک گذاشته نمی شوند و یا راهی هستند تا شرایط نامطلوب را دوباره طراحی کنند. تا حدی این کاملا عادی است اما وقتی کودک دنیای رویایی را به دنیای حقیقی ترجیح می دهد، زمان آن است که نگران شویم.

۴. آیا کسالت و خستگی وجود دارد؟ شاید تکالیف مدرسه انقدر مشکل با چالش أفرین نیستند و یا اینکه او بعد از مدرسه خیلی سرگرم نیست. به یک روش منشعب شده نیاز ان است. زندگی او را جالب کنید و به او بیاموزید که مشارکت ارزشمند است و وقتی از ایسن توصیه ها استقبال کرد به او پاداش بدهید.

• او را به روابط با همسالانش تشویق کنید. مقدماتی فراهم کنید تا عضو یک گروه بازیگری شود. کودکان دیگر را برای بازی دعوت کنید. به خصوص برای کودکی که به تنهایی عادت کرده و یا حتی فعالیت های تک نفره دارد. مقدماتی فراهم کنید تا در فعالیت های گروهی شرکت کند.
• مشارکت در فعالیتهای گروهی را تقویت کنید. وقتی کودک به خانه می آید، از او بپرسید چه کار کرده است. بنابراین او می فهمد شما به تعامل با افراد دیگر ارزش می دهید و آن را از وی توقع دارید.
• اگر زمان زیادی را به تنهایی سپری می کند، فعالیت هایی را ترتیب دهید تا در آنها بتواند به شما ملحق شود. بچه های کوچک دوست دارند در کارهای بزرگترها کمک کنند. کارهایی را انتخاب کنید که او می تواند با موفقیت انجام دهد و او را به خاطر کمک و توانایی اش تحسین کنید.
• فعالیتهای سازنده ای را ترغیب کنید که دستها و ذهن را به کار می گیرند. بازی های کامپیوتری، پازل، جدول کلمات متقاطع و ورزش هایی که نیازمند ذهن هوشیار هستند و باعث می شوند کودک به دور از خیال باشد. فعالیتهای فوق برنامه ای بیابید که تجربیات مدرسه او را افزایش می دهند و او را به سوی علایق جدید بکشاند.

جهت جلوگیری از خیال پردازی، برای هر کار محدودیت های زمانی تعیین کنید

برای مثال قبل از اینکه کودک تکالیفش را شروع کنید، از او بپرسید برای انجام آن چقدر زمان نیاز دارد. زمان سنج آشپزخانه را برای آن مدت زمان تنظیم کنید و بگذارید زمان سنج حرکت کند. فعالیت های روزانه مثل چیدن میز غذا، مرتب کردن اسباب بازی ها، به صورت مسابقه با بازی تنظیم کنید تا خیال پردازی های طولانی باعث طول کشیدن انجام وظایف نشوند. با یک خوراکی و یا وقت آزاد، به این عملکرد سریع او پاداش بدهید.

با معلم وارد عمل شوید

بسیاری از کودکان که مشکل تحصیلی دارند، زمان زیادی را صرف خیال پردازی می کنند تا از آنچه رخ می دهد اجتناب کنند. بقیه به خیال بافی وابسته می شوند، برای اینکه خسته نشوند و وقتشان را پر کنند. حتی اگر کودک کارش را انجام داده باشد اما معلم تصور کند خیال بافی به یک مشکل تبدیل شده است، حتمأ همین طور است. گرچه نمی توانید انتظار داشته باشید معلم یک سیستم محرک پیچیده فقط برای کودک شما تنظیم کند، اما احتمالا مایل به همکاری با والدین است تا از یک سیستم ساده استفاده کند. ملاقاتی ترتیب دهید تا راهبرد تقویت مشارکت در فعالیتهای تحصیلی را برنامه ریزی نمایید.

از معلم بخواهید معین کند چه فقط کودک خیال پردازی می کند. آن دوره زمانی را به عنوان زمان مورد نظر خود، برای تقویت پیشرفت تحصیلی انتخاب کنید. انتظارات و رفتار کودک را تعیین نمایید. “روس! خانم لارین می گوید شما در طول خواندن گروهی، خیالپردازی می کنی. اگر خوب گوش بدهی و مشارکت کنی یک یادداشت ویژه به شما می۔ دهد تا به خانه بیاوری”. سپس یادداشتها را با امتیازات از قبل تعیین شده میتوان جایگزین کرد. امتیازها جمع می شوند تا یک فعالیت ویژه را بدست بیاورد.