به هنگام بارداری، مشکلات یکی پس از دیگری بروز می کند مثل خون دماغ، خونریزی لثه، خشک شدن چشمها، لکهای پوستی، یبوست، سوزش سر دل، واریس، کمر درد، که همگی از مسائل رایج در بارداری محسوب می شوند و نباید باعث دلسردی شما بشود و همه این علائم به خاطر تغییرات سریعی است که در بدن شما رخ می دهد. مفاصل شل تر می شوند، قلب با قدرت بیشتری کار می کند و خون بیشتری به سراسر بدن می فرستد و همین طور که بچه رشد می کند اعضای بدنتان به هم فشرده تر می شوند. پس، از خودتان خوب مراقبت کنید و مطمئن باشید که به محض بدنیا آمدن نوزاد تمامی این حالتها از بین خواهد رفت.
البته باید گفت اگر مشکوک هستید که ظهور این علائم چیزی غیر از حالتهای طبیعی بارداری را نشان می دهد، حتمأ فورا با پزشک یا مامای خود تماس برقرار کنید.
یکی از هولناک ترین مسائلی که ممکن است در بارداری پیش بیاید، زایمان زودرس می باشد. میزان خطرناک بودن این نوع زایمان بستگی به این دارد که در ماه چندم از بارداری باشید. بهترین زمان برای وضع حمل چهل هفتگی می باشد، زیرا تمامی اعضای جنین کامل شده اند و عملکرد آنها طبیعی می باشد. نوزادان زودرس به احتمال زیاد در تمام طول زندگی از نظر سلامتی با مشکل رو به رو خواهند بود. امکان دارد اینگونه نوزادان قادر به تک زدن یا هضم خوب غذا نباشند و غالبا کبد آنها خوب عمل نمی کند و ممکن است مشکلات تنفسی نیز داشته باشند.
شما باید متوجه وضعیت خود و امکان زایمان پیش از موعد باشید. استعمال دخانیات، مواد مخدر، عفونت ها، بیماریهای مزمن (مثل فشار خون بالا، دیابت، امراض کلیوی)، فیبروم، چند قلویی با دهانه رحم نارسا (دهانه رحمی که خود به خود باز می شود می تواند از عوامل زایمان پیش از موعد باشد، زنانی که سابقه زایمانهای پیش از موعد داشته اند، در معرض خطر بیشتری هستند، خوشبختانه، راههای بسیار زیاد و ساده ای وجود دارند که ممکن است از زایمان زودرس جلوگیری کند.
بیشتر علل زایمان پیش از موعد هنوز شناخته نشده است. اگر احساس درد زایمانی می کنید، فورا با متخصص خود تماس بگیرید. این علائم هر چه زودتر تشخیص داده و مداوا شود، شانس بیشتری برای متوقف کردن زایمان پیش از موعد خواهید داشت. اگر علائم زایمان مشهود شود و چنین تحت فشار نباشد، دکتر می تواند استراحت مطلق را تجویز کند، و به این ترتیب، خونرسانی جنین بهبود می یابد. در این هنگام بهتر است به پهلو بخوابید تا جنین به رگهایی که به طرف قلبش خون می برد، فشار نیاورد. گاهی پزشک می تواند از داروهایی بنام «توکولاتیک tocolytics برای متوقف کردن درد زایمان استفاده کند. اگر این دارو به موقع و زود استفاده شود بسیار مؤثر است.
اگر فاصله بین حاملگی ها طوری باشد که هر نوزاد بین ۱۸ تا ۲۳ ماه پس از فرزند قبلی متولد شد، احتمال کمبود وزن و یا کوچکی جثه کمتر خواهد بود. فاصله های کمتر یا بیشتر بین حاملگی ها احتمال خطر را افزایش میدهد.
پیشگیری از پره اکلامپسی (فشار خون حاملگی)
پره اکلامپسی، حالتی است که در بین ۵ تا ۷ درصد از بارداری ها رخ می دهد و منجر به جدا شدن جفت با اکلامپسی می شود (حمله صرع که می تواند زندگی مادر و کودک را به خطر بیندازد). این مسئله بیشتر در بارداری های اول و خانمهای زیر ۲۰ و بالای ۴۰ سال و کسانی که در تاریخچه خانوادگی آنها سابقه بیماریهایی نظیر دیابت و امراض کلیوی وجود دارد، اتفاق می افتد. با استراحت مطلق و دارو می توان میزان فشار خون را کم کرد. علائمی که بوسیله آن می توان به این بیماری پی برد عبارتند از: سردرد، حالت تهوع استفراغ، دردهای شکمی و دیدن جرقه های نورانی.
در این حالت، جفت به صورت کامل یا ناقص از جنین (قبل از اینکه نوزاد بدنیا بیاید)، جدا می شود. این حالت بسیار خطرناک است زیرا که جفت مسئولیت رساندن غذا و اکسیژن به جنین و دور کردن مواد از آن را دارد. به طور متوسط از هر ۱۵۰ زایمان، یک نفر دچار این مشکل می شود. برخی تحقیقات نشان داده که دست کم ۳۰٪ از مادرانی که به این وضعیت خطرناک دچار می شوند مرده زایی خواهند داشت و این در حالی است که نوزادانی که زنده می مانند به احتمال زیاد دچار نقایص جدی عصبی می شوند.
اگرچه علت دقیق این مسئله هنوز ناشناخته است ولی بروز این حالت بستگی به یک سری از عوامل دارد. عواملی مثل: فشار خون بالا در حین بارداری، دیابت، استعمال دخانیات، نوشیدن مشروبات الکلی، استعمال کوکائین با موادمخدر و آسیب های شکمی.
همچنین از آنجاییکه جدایی جفت می تواند باعث خونریزی شدید مادر شود، یکی از علتهای بارز در مرگ مادران محسوب می شود ولی در عوض می توان با مراقبتهای پیشرفته زایمانی و خدمات فوری، این خطر را کاهش داد. متأسفانه، ممکن است برخی از خانمها علائم مشخص این بیماری را نداشته باشد. با روشهای گوناگون، از استراحت مطلق گرفته تا زایمان فوری که معمولا با سزارین انجام می شود، می توان به مداوای این گونه مادران پرداخت. اگر شما هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، باید فورا تحت مداوای فوری و اضطراری پزشکی قرار بگیرید: خونریزی شدید واژن، درد زودرس زایمان، دردناک بودن رحم هنگام لمس کردن، کمر درد.
شما نباید خونریزی های مهبلی را در هر زمانی از بارداری نادیده بگیرید. از هر چهار خانم باردار، یک نفر دچار این حالت می شود که معمولا در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد. شما باید خونریزی را در هر زمان از بارداری به اطلاع پزشک برسانید. گاهی خونریزی در سه ماهه اول بارداری، نشانه سقط جنین است در حالیکه خونریزی در سه ماهه آخر نشانگر جدا شدن زودرس جفت با جفت سرراهی می باشد (حالتی که جفت تمام گردن رحم را می پوشاند و معمولا به سزارین منتهی می شود).
خونریزی به هنگام بارداری به این معنی نیست که چنین از دست می رود. حدود نیمی از زنانی که خونریزی را در دوران بارداری تجربه کرده اند، زایمانهای طبیعی داشته و نوزادان آنها نیز سالم بدنیا آمده اند. مثلا، خونریزی خفیف، قهوه ای رنگ بدون درد که ممکن است در اوایل حاملگی دیده شود، می تواند بعلت جایگزین شدن جنین در داخل رحم باشد و معمولا این خونریزی در حدود تاریخ پریود بعدی دیده می شود.
حتی خون قرمز روشن نمی تواند بیانگر مشکلی جدی باشد. زیرا گاهی اتفاق می افتد که قسمتی از جفت مختصرا از رحم فاصله می گیرد و سپس به جای خود بر می گردد یا گاهی قسمتی از پوشش رحم متورم می شود و بدون صدمه به جنین دچار ریزش می شود. و با همه این توضیحات به هنگام بروز خونریزی باید فورا با پزشک تماس بگیرید. اگر دسترسی به پزشک غیر ممکن است باید صاف دراز کشیده و در زیر باسن و پاها بالشهایی بگذارید، به این صورت که قسمت پایین بدن از شانه ها بالاتر قرار بگیرد و نباید هیچ گونه دارو یا ماده الکلی استفاده کنید. هرگونه تخته ای که از شما خارج شده است را به پزشک نشان بدهید.
در تعداد بسیار کمی از بارداری ها (حدود ۶۵ درصد) جفت در قسمت پایین رحم جای می گیرد و بطور کامل یا ناقص دهانه رحم را می پوشاند. اگر چنین وضعیتی پیش بیاید باید با عمل سزارین نوزاد بدنیا بیاید تا از خونریزی شدید و حتی کشنده جلوگیری کرد.
این حالت منجر به تولد نوزاد نارس، محدودیت رشد داخل رحمی و احتمال زیاد مرگ جنین ظرف مدت کوتاهی قبل یا بعد از تولد می شود. خوشبختانه، می توان بوسیله سونوگرافی این حالت را تشخیص داد. علائم اولیه عبارتند از: خونریزی ناگهانی و بدون درد مهبلی در اواخر بارداری (معمولا حدود ۳۰ هفتگی). خونریزی ممکن است، آن قدر شدید باشد که باعث لکه شدن لباس با ملحفه با خون قرمز روشن بشود. چنین خونریزی می تواند بسیار خطرناک باشد.
اگر خونریزی بسیار شدید شود می تواند منجر به مرگ نوزاد با مادر گردد. این نوع از خونریزی نیازمند این است که فورا با اورژانس تماس بگیریم.
اگر در هفته ۳۵ تا ۳۷ بارداری هستید، پزشک اقدام به سزارین خواهد کرد و اگر قبل از ۳۵ هفتگی باشم متخصص زایمان، شما را در بیمارستان بستری خواهد نمود و در این حالت شما تا توقف خونریزی نیاز به استراحت مطلق دارید. همچنین، آزمایش خون جهت تشخیص وجود کم خونی و تعیین گروه خونی برای مواقع ضروری تزریق خون انجام می شود. همینکه خونریزی متوقف شود، شما می توانید به منزل برگردید، ولی توصیه می شود که استراحت کامل داشته و از مقاربت و مسافرت پرهیز کنید.
پزشکان از علت جفت سرراهی آگاه نیستند ولی عواملی هستند که احتمال بروز این حالت را افزایش می دهند. از جمله:
– سن بالاتر از ۳۵ سال
– بارداری چند قلویی
– استعمال دخانیات
– داشتن جفت سرراهی در بارداریهای قبلی
– سزارین های قبلی که جوشگاه عرضی و پایین شکم به جای مانده باشد.
مسئله دیگری که باید در میان خانمها در ابتدای بارداری مورد توجه قرار گیرد، بارداری خارج از رحمی می باشد و این مسئله زمانی اتفاق می افتد که جنین در خارج از رحم و معمولا در لوله های رحم جایگزین می شود. اگرچه امکان این که جنین در نقاط دیگر مثل تخمدانها یا در شکم جای گیرد، وجود دارد) به بارداری های خارج از رحمی معمولا بارداری های لوله ای گفته می شود. علائمی که نشانگر بارداری خارج از رحمی می باشند عبارتند از:
– دردهایی مثل گرفتگی عضلات و دردناک بودن قسمت پایین شکم به هنگام لمس که ممکن است از یک طرف شروع شده و سپس پخش شود.
– خونریزی کم یا لکه بینی
– استفراغ (اگرچه ممکن است این حالت براحتی با حالت تهوع صبحگاهی اشتباه گرفته شود.)
– احساس فشار در مقعد
– درد شانه
اگر چنین علائمی را مشاهده کردید فورا با پزشک تماس بگیرید. کمکهای پزشکی فوری برای نجات جان شما ضروری است. بارداری خارج از رحمی، حالتی اضطراری است که باید با جراحی درمان شود. بسیار مهم است که جنین در حال رشد، قبل از پاره کردن لوله های رحمی، خارج شود.
خونریزی که ناشی از پارگی بارداری خارج از رحمی باشد، علت اصلی مرگ در زمان بارداری می باشد.
امراض عفونی بسیاری هستند که باعث وارد آمدن صدمات جدی به جنین می شوند.
ابتلا به این بیماری در سه یا چهار ماه اول حاملگی، پنج درصد امکان دارد که به جنین آسیب برساند. هر چه ابتلا به آبله مرغان به شروع بارداری نزدیکتر باشد، احتمال اینکه جنین دچار مشکل شود، بیشتر می شود.
با اینحال، اگر مبتلا به آبله مرغان هستید و در طی پنج، شش روز آینده وضع حمل می کنید، احتمال زیادی وجود دارد که فرزندتان به این ویروس آلوده شود و آبله مرغان می تواند برای نوزادان کشنده باشد.
برخی از مطالعات حاکی از رابطه این عفونت با افزایش احتمال تولد نوزاد نارس، کم وزنی هنگام تولد یا پارگی زودرس غشاهای جنتی است. همچنین اگر این بیماری به هنگام زایمان طبیعی وجود داشته باشد، می تواند باعث عفونت چشم نوزاد شود و به همین علت است که قانون ایالات متحده، چگاندن قطره آنتی بیوتیک در چشم نوزاد بعد از تولد را اجباری کرده است.
این عفونت ویروسی ممکن است علامتی در مادر ایجاد نکند ولی می تواند به جنین صدمه بزند. در حالی که بیشتر نوزادان آلوده کاملا سالم بدنیا می آیند، حدود ده درصد از آنها بیمار متولد می شوند و از این دسته ۲۰ تا ۳۰% زنده می مانند.
حدود ۵/۲ % از زنان بارداری که مبتلا به این عفونت ویروسی هستند که سلولهای قرمز خون را آلوده می کند، دچار سقط جنین فوری یا مرده زایی می شوند. ولی اکثر نوزادانی که از مادران آلوده متولد می شونده کاملا سالم هستند.
اگر هرپس برای اولین بار در زن باردار روی دهد، بسیار خطرناکتر از عود آن در زنی است که قبلا مبتلا بوده است. خانمهایی که به هنگام زایمان، دچار ضایعات فعال هرپس هستند، باید نوزاد را از طریق سزارین بدنیا بیاورند تا از آلودگی نوزاد به هنگام عبور از کانال زایمانی جلوگیری به عمل بیاید.
یکی از جدی ترین عفونتهایی که ممکن است خانم باردار با آن مواجه شود، سرخجه است. این بیماری باعث می شود که ۸۵% از زنانی که در سه ماهه اول بارداری به آن ابتلا می شوند، جنین خود را سقط کنند. (این احتمال در ۱۴ تا ۱۹ هفتگی، ۱۰ تا ۲۴ درصد کاهش پیدا می کنند و بعد از ۲۰ هفتگی به نزدیک صفر می رسد).
سوزاک درمان نشده در زمان بارداری سبب عفونت رحم، تولد نوزاد نارس، وزن کم به هنگام تولد، عفونت در مایع آمنیوتیک و حتی عفونتهای چشمی نوزاد می شود.
این باکتری که به طور طبیعی در مجرای ادراری تناسلی برخی از خانمها وجود دارد، می تواند تحت شرایط خاصی در زمان زایمان به برخی از نوزادان منتقل شود. درصد خیلی کمی از این نوزادان بسیار بدحال می شوند و حتی امکان دارد فوت کنند.
به همین علت، مرکز کنترل بیماریها توصیه می کند که تمامی خانمها در ۳۵ تا ۳۷ هفتگی برای تشخیص وجود باکتری در رحم و مقعد مورد آزمایش قرار گیرند یا در حین وضع حمل اگر دچار تب شده یا از پارگی کیسه آبشان بیش از ۱۸ ساعت گذشته باشد، به آنها آنتی بیوتیک داده شود. اگر در ۳۵ تا ۳۷ هفتگی آزمایش را انجام دادید و جواب آن مثبت شد، به این معنی است که شما حامل باکتری هستید و پزشک در دوران بارداری آنتی بیوتیک خوراکی و در زمان وضع حمل آنتی بیوتیک تزریقی تجویز می کند. بسیار مهم است بدانید، اگر شما حامل باکتری هستید، به این معنی نیست که عفونت دارید، بلکه تنها به این معنی است که شما حامل هستید ولی می توانید آن را در زمان وضع حمل به فرزندتان منتقل کنید.
مادر آلوده به هپاتیت B می تواند این ویروس را در سه ماهه آخر بارداری به فرزندش منتقل کند. اگر شما آلوده هستید می توانید فرزندتان را پس از این که HBIG ایمونوگلوبین ضد هپاتیت B) و اولین نوبت واکسن هپاتیت B را دریافت کرد، با شیر خودتان تغذیه کنید. و
مادر آلوده به HIV با ایدز می تواند این بیماری را به فرزندش منتقل کند. درمان در حین بارداری می تواند کمک بسیار مؤثری جهت حفاظت جنین به شمار بیاید. همچنین عمل سزارین پیش از آغاز درد زایمان، شانس آلودگی جنین به ویروس HIV را کاهش می دهد. این بیماری همچنین می تواند از طریق تغذیه با شیر مادر منتقل شود.
خانمهایی که در شش ماهه اول بارداری به این بیماری مبتلا شوند، امکان دارد که جنین آنها سقط شود.
نوزادانی که درون رحم به باکتری لیتریا آلوده شوند، ممکن است نازس بدنیا بیایند، کم وزن باشند و بسیار مریض احوال بوده و مشکل تنفسی، مسمومیت خونی با مننژیت داشته باشند. نیمی از این نوزادان، حتی اگر فورا درمان شوند، زنده نخواهند ماند. این عفونت احتمال سقط جنین را افزایش می دهد.
امکان دارد اسپیروکت عامل این بیماری (نوعی باکتری) از جفت عبور کرده و به جنین صدمه بزند. اگرچه بیشتر نوزادانی که از مادران آلوده متولد می شوند، سالم هستند، احتمال زیادی وجود دارد که مادر آلوده، چنینش سقط شود با مرده بدنیا بیاید.
خانمی که بیماری سیفلیس او معالجه نشده باشد، می تواند در هر مرحله ای از بیماری، این عفونت را به جنین خود منتقل کند. باکتری از جفت عبور کرده و وارد خون جنین می شود سیفلیس مادرزادی می تواند منجر به بیماری های خطرناک، نقص عضو و مرگ بشود. شیوع این بیماری در حال افزایش است.
هشدار: به هنگام حاملگی به گربه ها نزدیک نشوید. مدفوع گربه ها حاوی انگلی است که می تواند عامل عفونت خونی به نام توکسوپلاسموز باشد این بیماری می تواند باعث کوری، کمری با عقب ماندگی ذهنی در فرزند شما بشود.
این بیماری یک نوع عفونت خونی است که اگر در سه ماهه اول بارداری رخ دهد، بسیار خطرناک خواهد بود و مشکلات و ناراحتی هایی مثل سقط جنین، تولد نوزاد نارس و رشد کم در رحم را به دنبال خواهد داشت. اگر مادر در اواخر بارداری به این عفونت مبتلا شود منجر به عقب افتادگی ذهنی در نوزاد می شود.
از پزشک یا مامای خود در مورد کلاس های زایمان سؤال کنید.
این کلاسها فرصت مناسبی است تا علایق خود را با زوجهای دیگر در میان بگذارید، درباره انواع زایمان، مشکلات بالقوه و تکنیکهای آن مطالبی بیاموزید و به این ترتیب همسرتان را در بارداری سهیم کنید!
هفته دوم بارداری هفته اول بارداری با تمام هیجاناتش گذشت و الان قصد داریم هفته…
بارداری دوران بارداری عمدتا 9 ماه به طول می انجامد اما پزشکان برای بررسی دقیق…
در پر تو فعالیت چشمگیر غدد پستانی و تغذیه کامل مادر، کودکی که از شیر…
از جمله مراحل زایمان در بیمارستان از شما معاینه لگن به عمل می آید، تا…
زایمان شما نه ماه بارداری را پشت سرگذاشتید و حالا لحظه ای که منتظرش بودید…