برای لباس پوشاندن به نوزادانی که کمی بزرگتر شده اند چه نکاتی را باید رعایت کرد؟

برای لباس پوشاندن به نوزادانی که کمی بزرگتر شده اند چه نکاتی را باید رعایت کرد؟

زمانی که نوزاد یاد می گیرد سینه خیز برود در هنگام عوض کردن لباس کمتر تمایل به نشستن یا دراز کشیدن خواهد داشت. از سوی دیگر او اکنون بهتر می تواند در پوشاندن لباسش به شما کمک کند. برای مثال اگر از یک کودک یازده ماهه بخواهید، می تواند دست خود را مشت کرده یا بازویش را صاف کند. یا دست خود را بی حرکت نگاه دارد تا آستین را روی آن بکشید.

 اگر فرزندتان ناآرام و بی قرار است می توانید با خواندن یک شعر یا جلب توجه او به یک اسباب بازی و یا سرگرم کردن او با لباس هایش بوسیله نام بردن تک تک بخش های لباس، ذهن او را مشغول کنید و در این فاصله لباس را به او بپوشانید. ضمنا می توانید لباس پوشاندن را به دالی بازی تبدیل کنید، مثلا بگوید: هی پای تو کجاست ؟ نگاه کن اینجا است !

در صورتی که با این روش ها همچنان کودک نا آرام است می توانید از اصول زیر برای لباس پوشاندن به او استفاده کنید:

* او را بین پاهایتان نگاه دارید تا در حالی که شلوارش را بالا می کشید نتواند حرکت کند.

* او را درون صندلی بلندش بنشانید تا بتوانید کفش هایش را به پایش بپوشانید.

* شما میتوانید کفش های او را در پایین پله ها بگذارید و کودک را محکم گرفته و از پله ها پایین ببرید تا در آنجا کفش هایش را بپوشد. این کار برای کودک جنبه بازی پیدا می کند و تمایل بیشتری به انجام آن خواهد داشت.

تا وقتی که کودک راه نیفتاده است و حتی زمانی که چهاردست و پا راه می رود، جوراب یا کفش های پارچه ای برای او کافی هستند. کفش های پارچه ای که روی قوزک پا کش دارند بهتر در پای کودک می مانند. توجه داشته باشید که کفش ها فضای کافی برای حرکت پای کودک داشته باشد زیرا استخوانهای کودک بسیار نرم می باشند و حتی جوراب هایی که بست محکم دارند در صورت مصرف مداوم می توانند انگشتان کودک را تغییر شکل بدهند.

انتخاب لباس

اکنون که فرزند شما بزرگتر شده است لازم است لباسهایی برای او انتخاب کنید که امکان حرکت در آنها آسانتر باشد. او مدت بیشتری بیدار است و در خانه میگردد بنابراین لباسهای او بیشتر کثیف می شوند و در توجه به تعداد لباس بیشتری نیاز دارید. ضمنا باید مسئله جنس لباس را در نظر داشته باشید. به دنبال پارچه های با دوام باشید و بست های آن را نیز کنترل کنید که امکان شکستن یا افتادن نداشته باشند.

اگر فرزندتان سینه خیز راه می رود توجه داشته باشید که لباس باید زانوهای او را حفاظت کند. زمانی که کودک شروع به راه رفتن می کند به کفش هم نیاز پیدا خواهد کرد وقتی برای خرید لباس می روید باید برچسب لباس را از نظر جنس مواد سازنده پارچه کنترل کنید پارچه هایی که از الیاف طبیعی تهیه شده اند هم مقاومت خوبی دارند و هم راحت هستند به همین دلیل بهتر است لباسهای کودکان از جنس کتان یا پارچه هایی با درصد کتان بالا باشند.

 پارچه های حوله ای، جین و مخمل مقاومت خوبی دارند. زمانی که کودک استفاده از لگن را می آموزد باید لباس هایی برایش تهیه کنید که پایین یا بالا کشیدن آنها آسان باشد. از خریدن لباس های زیپ دار خودداری کنید. شلوارهای کمر کشی برای کودکان بهترین شکل شلوار هستند.

انتخاب کفش

 برای خرید کفش برای فرزندتان باید به فروشگاه های خوشنام بروید و از کارکنان آموزش دیده آنها برای اندازه گیری و انتخاب کفش مناسب برای پای فرزندتان کمک بگیرید. فروشندگان این فروشگاه ها قبل از اینکه کفشی را به شما بدهند، طول و عرض پای فرزندتان را اندازه گیری میکنند. وقتی کودک کفشی را امتحان می کند فروشنده مفاصل پای کودک را فشار می دهد تا از محدود نشدن حرکت مفاصل در این کفش اطمینان پیدا کند و همچنین چگونگی محکم شدن کفش بعد از بسته شدن بست های آن را کنترل می کنند تا مانع از سرخوردن پای کودک در کفش باشند.

حتما باید کودک با کفش های جدید خود بایستد و راه برود تا راحتی انگشتان پا در کفش کنترل شود و در هنگام راه رفتن به انگشتان پای او آسیبی نرسد و سرنخوردن کودک با کفش ها بار دیگر کنترل شود. کفش های چرمی و خوش دوخت مناسب ترین پوشش برای پای کودک در بیرون از منزل می باشند به خصوص زمانی که کودک یاد میگیرد بازیهای دویدنی انجام بدهد.

 شما باید یک جفت چکمه لاستیکی هم برای استفاده فرزندتان در مواقع بارانی یا گل آلود تهیه کنید. با اینکه کفش ها و صندل های چرمی دوام خوبی دارند و کفش های مناسبی هستند اما کفش های ارزانقیمت پارچه ای یا ورزشی نیز مادامی که به خوبی در پای کودک بسته شوند هیچ اشکالی ایجاد نمی کنند. اگر کودک در هنگام ایستادن ناگهان تعادل خود را از دست بدهد ممکن است نشانه این باشد که کفش هایش برایش کوچک شده است. اگر می خواهید فرزندتان در بزرگسالی از پاهای خوب و سلامتی برخوردار باشد باید در دوران کودکی کفش های اندازه پایش به او بپوشانید. هرگز نباید برای صرفه جویی در هزینه ها برای کودک کفش دست دوم بخرید زیرا کفشها قالب پای صاحب قبلی خود را می گیرند.

کفش برای پاهای سالم

یک جفت کفش چرمی محکم برای استفاده فرزندتان در بیرون از منزل انتخاب کنید. پای کودک باید در کفش آزاد باشد و در عین حال کفش کاملا محکم در جای خود قرار گیرد و امکان سرخوردن و بیرون آمدن از پای کودک را نداشته باشد. نباید در موقع راه رفتن انگشتان پا درون کفش جمع شود یا درد بگیرد. هرگز کفش دست دوم نخرید.

لباس پوشیدن توسط خود کودک

کودک با بزرگتر شدن هماهنگی لازم بین اعضای بدن را برای پوشیدن لباس می آموزد. شما باید او را تشویق کنید تا به تنهایی لباسهایش را پوشیده یا بیرون بیاورد، با اینکه در این کار کند است و گاه اشتباه می کند اما در حقیقت نشانه ای از رشد استقلال و توانایی فکری کودک می باشد. اگر کودک یاد بگیرد که خودش لباس هایش را بپوشد یا از تن بیرون بیاورد هماهنگی اعضای او تقویت شده و اعتماد به نفسش بیشتر می شود به همین خاطر باید با اولین تلاش های ناموفق او صبور باشید. لباسهای کودک را به شکلی قرار دهید که به راحتی بتواند آنها را به تن کند برای مثال اگر کت او را پشت صندلی آویزان کنید فقط کافیست روی صندلی بنشیند و دستهایش را درون آستین های لباس وارد کند.

به او اجازه بدهید تا هر قدر که می تواند این کار را انجام دهد و تا زمانی که واقعا لازم نشده است به او کمک نکنید. بنابراین تنها کاری که باید شما انجام دهید این است که تا وقتی کودک به اندازه کافی بزرگ نشده است بست های لباسش را برای او ببندید. از حدود هجده ماهگی کودک می تواند بستهای لباسش را ببندد و از دو سال و نیم به بعد می تواند یک دکمه را در جا دکمه گشاد آن قرار دهد و شلوار و تی شرت و پلیور خود را بپوشد.

 از چهار سالگی به بعد معمولا کودکان می توانند تمام کارهای پوشیدن یا بیرون آوردن لباس را به تنهایی انجام بدهند و ظرافت کافی برای تا کردن لباس هایشان به دست می آورند. برای اینکه فرزندتان آسانتر بتواند روش پوشیدن یا درآوردن لباس را بیاموزد، می توانید با روش های زیر به او کمک کنید:

* چگونگی بستن دکمه از بالا به سمت پایین را به کودک یاد بدهید.

* برای لباسهای کودک نوپا دکمه های بزرگ بدوزید تا بتواند به راحتی آن ها را ببندد.

* بست های چسبی برای کودکان آسانتر از همه انواع دیگر بستها می باشند اما نباید این چسب ها را در تماس با پوست کودک بکار ببرید.

* شلوارهای کمر کشی برای کودک بخرید و از خریدن شلوارهای زیپ دار خودداری کنید

* پوشیدن لباسهای یقه بسته معمولا برای کودکان مشکل است، به آنها توضیح بدهید که باید مارک لباس به پشت قرار بگیرد.

انتخاب لباس مناسب

از هنگامی که کودک خود در پوشیدن یا بیرون آوردن لباسش کمک می کند آگاهی بیشتری درباره انواع لباس پیدا می کند. نوزادان تا وقتی پوشاکی راحت به تن داشته باشند، از آنچه به تن دارند اگاه نمی شوند و تاثیری نیز در فعالیتهای آنان ندارد. اما کودکان نوپا به تدریج به رنگ و نوع پوشاک خود توجه نشان می دهند و علایق خاصی در آنان ایجاد می شود.

لباس هایی که شبیه به لباسهای مادر یا پدر باشند برای کودکان جذابیت بیشتری دارند. احساسی که بافت پارچه روی تن آنان ایجاد می کند نیز برایشان مهم می شود برای مثال پارچه نرم یا زبر و سفت یا کشی .

 اگر کودک به یکی از لباس هایش علاقه ندارد ممکن است مشکل بر سر اندازه لباس و عدم احساس راحتی کودک در آن مربوط شود. زمانی که قصد خرید لباس برای فرزندتان را دارید باید به علایق او توجه کنید. زمانی که لباسی تمامی ضروریات مورد نظر شما مانند گرمی، دوام، قابلیت شستشو و قیمت مناسب را تأمین می کند دلیلی ندارد که به علاقه کودک خود توجه نکنید.

گاهی وجود تصویر یک شخصیت کارتونی یا رنگ خاصی لباس برای کودک عامل تعیین کننده است. دادن حق انتخاب به کودک برای پوشیدن لباس های روزمره نیز اهمیت خاصی دارد. شما می توانید تصمیم بگیرید که فرزندتان در یک روز سرد شلوار بلند به پا کند اما انتخاب پوشیدن یکی از شلوارها را به عهده خود او بگذارید. گاهی کودک علائق و بیزاری های خاص و غیر منطقی از خود نشان می دهد برای مثال ممکن است بخواهد هر روز فقط یک تی شرت را به تن کند یا از پوشیدن پولیور دست بافی که مادر بزرگ برای تولدش به او هدیه داده است خودداری نماید.

آسانترین روش برای برخورد در چنین مواقعی این است که تا حد امکان به او اجازه بدهید هر چیزی را که می خواهد به تن کند. اما گاهی نیز مجبور به باج دادن به او یا گفتگو در این باره خواهید شد: برای مثال می توانید به او بگویید اگر یک روز بعد از ظهر که مادربزرگ به خانه تان می آید تمام مدت پولیوری را که او برایش بافته است به تن کند یک جایزه به او خواهید داد.