مادر و کودک

غش و تشنج در کودکان/ چگونگی درمان و پیشگیری از آن

شایعترین دلایل بروز تشنج شامل تب، صرع، صدمات سر، بیماری هایی که به مغز آسیب می رسانند و مسمومیت است. تشنج ممکن است هیچ دلیل روشنی نداشته باشد. در طول مدت تشنج تکانه هاک الکتریکی مغز دچار اختلال می شوند و در نتیجه عضلات فرد به طور غیر خودکار مرتبا به بالا و پایی. می پرند. مسئله مهم این است که کودک به هیچ شکلی محدود نشود. تشنج معمولا در موقعیت های اصلی و به ندرت بروز می کند اما کودکان مبتلا به صرع مکررا دچار حمله های تشنج می شوند.

نشانه ها:

کودکان مبتلا به صرع ممکن است حملات خفیفی داشته باشند که به « صرع کوچک» معروف است. در این صورت کودک تمرکز خود را از دست می دهد یا در رویا و تخیلی غرق می شود. گاهی نیز کودکان صرعی حملات شدیدی دارند که به نام و صرع بزرگ» خوانده می شود و همراه با حمله دچار حالت غش می شوند. در حمله های خفیف غش کودک ممکن است در بعضی بخشهای بدنش مانند دست یا پا احساس کرختی یا ستی کند. در تشنج ناشی از « صرع بزرگ » کودک ممکن است مرتبا گریه کند و ناگهان دچار کاهش هشیاری شده و روی زمین بیفتد، بدنش سخت شده و نفسش را نگه دارد. مرحله سخت شدن با یک مرحله از حرکات پرشی دست ها و پاها و قوس دادن پشت دنبال می شود. کودک هیچ کنترلی روی عملکردهای بدنش ندارد و ممکن است دندان هایش را به هم قفل کرده و زبانش را گاز بگیرد یا کف از دهانش بیرون بیاید. بعد از تشنج ، عضلات کودک از حالت انقباض خارج می شود و دوباره به شکل معمول تنفس می کند. وقتی دوباره هشیاری کودک باز می گردد ممکن است مات یا گیج شده و تمایل به خوابیدن داشته باشد.

چه باید کرد

عدم مداخله شما در موقعی که کودک دچار تشنج است بسیار مهم است. حتی وقتی فکر می کنید ممکن است کودک زبانش را گاز بگیرد نباید سعی کنید دهانش را باز کنید یا چیزی داخل دهانش بگذارید. فضای اطراف کودک را تمیز کنید تا به خودش آسیب نرساند، به پزشک تلفن بزنید و در تمام مدت کنار کودک بمانید. اگر کودک بیهوش مانده است او را در وضعیت بهبودی قرار دهید. شما باید به دوره و نشانه های تشنج کودک توجه کنید و پزشک را از آن آگاه کنید تا بتواند تشخیص درستی درباره بیماری کودک داشته باشد.

نشانه ها:

در موارد حاد کودک ممکن است هشیاری خود را از دست بدهد و قلبش نیز از ضربان و بایستد. در موارد خفیف ممکن است سوختگی های ملایمی در اثر الکتریسیته ایجاد شود.

چه باید کرد

قبل از اینکه به کمک کودک بروید باید تماس او را با منبع الکتریسیته قطع کنید. برای این کار می توانید سیستم برق مرکزی خانه را قطع کرده یا یک دوشاخه را از پریز بکشید. اگر مجبور هستید با دست خود اقدام به دور کردن عامل برق گرفتگی از کودک نمایید باید اصول ایمنی را به دقت رعایت کنید. با استفاده از یک وسیله غیر رسانا مانند چوب یا پلاستیک و با ایستادن روی یک صفحه عایق این کار را انجام بدهید. اگر هیچ راه دیگری ندارید سعی کنید با گرفتن لباس های کودک او را از منبع برق دور کنید. این کار بسیار خطرناک است زیرا اگر پوست او را لمس کنید یا لباس های او مرطوب باشد شما نیز دچار برق گرفتگی خواهید شد.

زمانی که ارتباط کودک با منبع الکتریسیته قطع شد باید کودک را از نظر سوختگی معاینه کنید. اگر سوختگی ها شدید است یا اگر کودک بیهوش شده است باید به اورژانس تلفن بزنید. همزمان باید سوختگیهای کودک را با ریختن آب سرد روی آنها تسکین داده و روی آن را یک گاز استریل بگذارید. وضعیت کودک را از نزدیک مورد توجه قرار دهید. اگر کودک دچار برق گرفتگی شده است باید عملیات احیا را برای او انجام دهید. اگر او بیهوش است اما نفس می کشد باید او را در وضعیت بهبود قرار بدهید.