عفونتهای تنفسی شایع در کودکان/ تشخیص و چگونگی درمان

عفونتهای تنفسی شایع در کودکان/ تشخیص و چگونگی درمان

عفونت سینه

در کودکان بسیار کوچک مجاری تنفسی، سینوس ها، گوش ها، بینی و گلو در حقیقت یک سیستم واحد هستند زیرا مجاری تنفسی و لوله های آن بسیار کوتاه است. انتشار عفونت مجاری تنفسی فوقانی به بخش های پایین تر می تواند موجب بروز عفونت سینه شود.

عفونت سینه را باید همیشه جدی بگیرید. مجاری تنفسی کودک بسیار باریک هستند و با این بیماری تنفس کودک مختل می شود و ممکن است به پنومونی یا ذات الریه منجر شود. اگر کودک به سختی نفس می کشد باید فورا از پزشک کمک بخواهید.

سرفه ها

سرفه یک واکنش طبیعی بدن برای پاک کردن گلو از هر گونه ماده محرکی مانند موکوس، غذا، گرد و غبار یا دود است. سرفه ممکن است به دلیل وجود یک محرک یا سرماخوردگی، گلودرد، ورم لوزه ها یا عفونت سینه بروز کند. علت سرفه باید درمان شود و درمان سرفه به تنهایی کافی نیست. زیرا سرفه نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است.

نشانه ها: دو نوع سرفه وجود دارد سرفه های خلط دار که در آن خلط تولید می شود و سرفه های خشک که هیچ ترشحی همراه ندارد. سرفه خلط دار صدایی مرطوب دارد در حالی که سرفه خشک صدای خشن و خشک دارد هر دو نوع سرفه خواب کودک را به هم می زند. در یک نوزاد کوچک ترشحاتی که به بخش پشت حلق ریخته می شود ممکن است موجب استفراغ شود. سرفه ممکن است یک واکنش عصبی باشد. سرفه های خشک ممکن است ناشی از خروسک باشد. سرفه های شدید میتواند منجر به استفراغ شود.

درمان: اگر فکر می کنید فرزندتان مبتلا به خروسک شده باید فورا به دنبال کمک های پزشکی باشید. عفونت حادی مانند چرکی شدن لوزه ها باید به شکل جداگانه درمان شوند. تا وقتی این سرفه ها مانع از خواب یا تغذیه کودک نشوند در خانه قابل درمان خواهند بود.

کودک را از دویدن منع کنید زیرا تنگ شدن نفس ممکن است منجر به بروزسرفه شدید شود. شب ها کودک را به روی شکم یا به یک طرف بخوابانید تا از پایین رفتن ترشحات در حلق کودک جلوگیری شود. مایعات گرم به کودک بدهید و اگر بیش از حد سرفه می کند از شربت اکسپکتورانت یا دیگر خلط آورها استفاده کنید و روی پشتش ضربه بزنید. جلوی سرفه خشک را بگیرید اما هرگز مانع از سرفه های خلط دار نشوید.

برونشیت یا برونشیولیت (عفونت نایژه یا نایژک )

مجاری تنفسی بزرگتر داخل ریه ها به نام برونش یا نایژه و مجاری تنفسی کوچکتر برونشیول یا نایژک خوانده می شوند. برونشیت یا برونشیولیت وقتی اتفاق می افتد که یک عفونت ویروسی موجب تورم جدار داخلی مجاری تنفسی شده و شروع به تولید موکوس یا خلط می کند.

برونشیولیت مشکلی جدی تری است زیرا مشکلات تنفسی حادی را به وجود می آورد. برونشیولیت در نوزادان و کودکان بسیار کوچک شایع تر است. برونشیت معمولا در کودکان بالای یک سال یک بیماری جدی نیست.

نشانه ها: نشانه های برونشیت شامل سرفه و تنگی نفس است که ممکن است مشکلات تغذیه نیز برای کودک به دنبال داشته باشد. ممکن است کودک تب کند و یا خس خس سینه داشته باشد. او ممکن است رنگ پریده و کاملا بد حال باشد. گاهی سینه کودک در هنگام تلاش برای داخل کردن هوا به ریه ها به شدت فرو می رود و لب ها و زبان ممکن است کبود یا آبی رنگ شوند.

 نشانه های برونشیت سرفه خشکی است که به مرور به سرفه خلط دار با خلط سبز متمایل به زرد تبدیل می شود. دمای بدن بالا می رود و احتمالا اشتهای کودک نیز کم می شود. اگر کودک خلط ها را ببلعد احتمالا با استفراغ آنها را برخواهد گرداند. اگر کودک بدحال تر شد و سختی تنفس در او تشدید گردید ممکن است نشانه یک عفونت جدی یا حتی ذات الریه باشد.

درمان: اگر فکر می کنید فرزندتان مبتلا به عفونت ریه شده است باید با پزشک مشورت کنید. او در صورت لزوم برای کودک آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. سختی در تنفس یا رنگ آبی یا خاکستری چهره حتما باید در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد و کودک باید زیر چادر اکسیژن قرار بگیرد تا به تنفسش کمک شود.

کودک را گرم و آرام نگه دارید و مایعات فراوان به او بدهید. او را تشویق کنید تا خلط ها را با سرفه بیرون بیاورد. اگر دچار تب شد بدن او را با اسفنج مرطوب شده با آب ولرم خنک کنید به او شربت استامینوفن بدهید تا دمای بدنش را پایین نگه دارید. داروی ضد سرفه به او ندهید زیرا بیرون آوردن خلطها در بهبودی اهمیت زیادی دارد.

ذات الریه (پنومونی)

این بیماری تورم حاد و شدید ریه هاست که در اثر یک ویروس یا باکتری ایجاد می شود. فرزند شما به دو دلیل بیمار می شود یکی به دلیل وجود سم باکتری یا ویروس و دوم به این خاطر که ریه های او عملکرد همیشگی را ندارند.

 دلیل اولیه پنومونی معمولا سرماخوردگی یا آنفلوانزاست. بیماری هایی مانند آسم، فیبروز کیستیک، سیاه سرفه یا سرخک خطر ابتلا به پنومونی را افزایش می دهند. پنومونی همیشه یک بیماری جدی است و در کودکان خردسال باید در بیمارستان درمان شود زیرا کودک به اکسیژن نیاز خواهد داشت.

نشانه ها: معمولا با تب و سرفه شروع می شود و ممکن است تنفس کودک متوقف شود. شاید کودک رنگ پریده یا بیماریا بسیار خسته به نظر برسد. تنفس او ممکن است سریع و سطحی باشد.

درمان: سختی تنفس یکی از دلایلی است که همیشه باید با مشاهده آن فورا کودک را به پزشک برسانید. اگر مشکوک به ابتلای کودک به ذات الریه هستید با پزشک مشورت کنید. پزشک برای او آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد و شاید تصمیم بگیرد که فورا کودک را در بیمارستان بستری کند زیرا احتمالا کودک نیاز به اکسیژن تراپی خواهد داشت.

خروسک

وقتی در اثر وجود یک عفونت مجاری تنفسی کودک متورم شده و دچار احتقان می شوند تنفس سخت می شود و در نتیجه کودک مبتلا به خروسک می شود. صدای تنفسی کودک در خروسک ناشی از عبور هوا از مجاری تنفسی متورم و باریک حنجره می باشد که اغلب در اثر یک عفونت ویروسی ایجاد می شود.

 خروسک معمولا در کودکان بین یک تا چهار سال بروز می کند. این بیماری ممکن است ناگهانی ظاهر شود، کاملا واضح است که کودک مبتلا به خروسک در نیمه های شب به دلیل بیماری دچار بی خوابی شود.

نشانه ها: مهمترین نشانه خروسک سرفه های پارس مانند است که همراه با خشکی و تنفس صدا دار مشاهده می شود. در موارد شدید فرزند شما ممکن است برای نفس کشیدن سعی کند و صورتش به رنگ خاکستری یا آبی متمایل شود. حملات در شب اتفاق می افتد و اغلب کوتاه مدت است.

درمان: آرام باشید. اگر کودک ناراحت باشد سختی تنفس او به مراتب شدیدتر خواهد شد. مراقب باشید که هوای اطراف او مرطوب باشد. برای مثال می توانید او را داخل حمام ببرید و شیرهای آب گرم را باز کنید تا هوا پر از بخار شود.

اگر صورت کودک آبی رنگ شد باید فورا به دنبال کمک پزشک باشید حتی اگر خروسک حالت خفیف دارد باید آن را به پزشک گزارش دهید. احتمال دارد که پزشک برای از بین بردن عفونت زمینه ای آنتی بیوتیک تجویز کند.