تف کردن، زدن و گاز گرفتن
اینها همه رفتارهای نابالغی هستند که بسیاری از کودکان در حدود سنین دو تا چهار سال در پاسخ به ناکامی ها یا هیجانات زیاد از آنها استفاده می کنند (گاهی حتی بعد از آن نیز انجام می دهند). قبل از اینکه این رفتارها از کنترل شما خارج شوند، باید به فکر رفع آنها برآیید. اگر کودکتان به این رفتارها ادامه دهد، در موقعیت های اجتماعی خیلی محبوب و قابل قبول نخواهد بود.
با کسانی که برای اولین بار این کار را انجام می دهند برخورد کنید
عدم تایید خود را نسبت به اولین باری که کودکتان از این واکنش ها استفاده کرد، بیان کنید.
- صحبت و برچسب گذاری. اگر کودکتان هنوز نمی تواند صحبت کند، این عمل ها را اینگونه بیان کنید، «گاز نه»، «تف کردن نه» و «زدن نه». با صدایی قاطع و محکم صحبت کنید. به او بگویید کاری که کرده اشتباه است. اما عصبانی نشوید. اگر کودکتان آنقدر بزرگ شده و می فهمد، صریح و آشکار به او بگویید این رفتارها قابل قبول نیستند.
- پیامدها را مشخص کنید. مطمئن شوید کودک می داند که نتیجه عمل (اگر به زدن خواهرش ادامه دهد) چه خواهد بود. شاید پیامد آن در انزوا بودن (زمان سکوت) یا از دست دادن امتیازات باشد.
رفتارهای دیگر را آموزش دهید
برای کودک روش های دیگری فراهم کنید تا نسبت به وسوسه برای زدن با گاز گرفتن واکنش نشان دهد.
- و مشخص کنید که این رفتار چه زمانی اتفاق می افتد. زمان و شرایطی که کودک به زدن با گاز گرفتن روی می آورد را مشخص نمایید و از این اطلاعات برای جلوگیری و یا تغییر آنها استفاده کنید. اگر کودک عادت دارد وقتی خسته است گاز بگیرد، اجازه ندهید وقتی بعداز ظهر نخوابیده، بازی گروهی کند.
- راههای دیگری آموزش دهید. پسر بچه ای وقتی بچه های دیگر اسباب بازی هایی را می خواستند که او داشت با آنها دعوا می کرد و گاز می گرفت، والدینش راه دیگری برای پاسخ دادن به او نشان دادند. او یاد گرفت بگوید: “الان نوبت توست و بعد نوبت من خواهد بود. باشد؟” و در صورت لزوم می توانید از یک فرد بالغ و بزرگسال کمک بگیرید. وقتی او اسباب بازی ها را بصورت مشترک استفاده کرد، به خاطر تقویت مجاب شده بود که به جای زدن، از آنجا کنار برود و بگوید که دیگر بازی نمی کند.
از روش های بازدارنده استفاده کنید
قبل از اینکه بچه ها با هم بازی کنند، محدودیت هایی وضع کنید. قوانین ساده ای مثل رعایت نویت و اجازه دادن به دوست که اول او بازی کند وضع نمایید و کودک را به دوستی تشویق کنید. او را به اینکه فکر کند شخص دیگر چه احساسی دارد، هدایت نمایید. در طول بازی، آنها را کنترل و نظارت کنید، شاید مجبور باشید زمان بازی را سازماندهی کنید تا فرصت هایی که توی دردسر می افتند را کوتاه بسازید. برای همکاری از محرک و انگیزه ها (مثل بیسکویت و شیر، چنانچه اگر در آرامش برای بیست دقیقه بازی کردند) استفاده کنید. البته، همیشه توجه داشته باشید که منظورتان از «خوب بازی کردن» چیست
از پیامدهای منفی استفاده کنید
اگر روشهای مثبت موثر نبودند، باید از روش های دیگر استفاده کرد.
- فرصت ها را محدود کنید. اغلب بهترین روش، حذف شرایطی است که باعث تحریک زدن، گاز گرفتن و تف انداختن می شوند. اگر کودک گاز می گیرد تا بچه های دیگر را صندلی تاب دور کند، بنابراین تاب خوردن را محدود کنید تا او متوجه شود فقط وقتی می تواند روی آن بازی کند که رفتارش کنترل شده باشد. اگر فرزندتان در یک گروه بزرگ گرایش به زدن دارد، ترتیبی دهید هر دفعه با یک دوست بازی کند.
- از جبران عمل استفاده کنید. کودک را مجبور کنید تا جبران کاری که کرده به روشی که بر او تاثیر بگذارد، انجام دهد. کودکی که روی مردم تف می انداخت، موظف شد دندانهایش را مسواک بزند، سپس با دهان شویه قرقره کند (هرگز از صابون استفاده نکنید و کف زمینی که تف کرده بود را تمیز نماید. به او گفته شد که تف کردن باعش پخش میگروه ها می شود، بنابراین تمیز کردن دهانش و زمین هم حتمی بود. این روش خیلی زود با محمت شد که رفتار قابل اعتراض متوقف شود. روش گاز گرفتن می تواند شامل بهداشت دهان شستن قسمت گاز گرفته شده روی بدن فرد مقابل و ایجاد اصلاحات است و به این ترتیب که به کودک مقابل یک اسباب بازی ویژه برای بازی بدهید.
در زمینه کنترل خود آموزش دهید
کودکتان را مجبور کنید تا نشان دهد می خواهد آب دهان پرت کند، گاز بگیرد و یا بزند و سپس قبل از اینکه این کارها را انجام دهد جلوی خود را بگیرد. بطور همزمان، از او بخواهید تا یک جمله مثبت بگوید. مثل: «ما فقط به غذا گاز می زنیم، نه به مردم.» و هر زمان که در شرایط وأفعسی زندگی جلوی خودش را گرفت. او را تشویق کنید و پاداش بدهید.
کودک را نسبت به کنترل خوب تقویت کنید
برای اینکه کودک از رفتارهای خوب استفاده کند، به او بگویید که چقدر بخاطر کنترل کردن خودش، به او افتخار می کنید.
- به خاطر گاز نگرفتن، نزدن و تف نکردن او را تشویق کنید و پاداش دهید.
- برای پیشرفت جدول درست کنید. جدولی برای روزهای گاز نگرفتن، نزدن و شف نکردن درست کنید. اگر این مشکلات در مدرسه اتفاق افتادند، نامه رفتار خوب درست کنید و با معلم گفتگویی داشته باشید تا به خاطر هر روز موفقیت یک یادداشت به خانه بفرستد.
در مورد گاز گرفتن های شدید دیرینه و پایدار از یک متخصص کمک بخواهید
وقتی تلاش برای کنترل گاز گرفتن موفق نیست و کودک با این کار به دیگران آسیب می رسند، ۔ الآن زمان آنست که از یک متخصص کمک بگیرید.