رفتارهای اجتماعی کودکان در سنین مختلف

رفتارهای اجتماعی کودکان در سنین مختلف

بسیاری از ویژگیهای شخصیتی فرزند شما نقشی حیاتی در روند رشد او دارند و چشم اندازهای زندگی اینده او را مشخص می کنند. ویژگی های مفید شامل توانایی برخورد خوب با مردم، تمرکز کردن، درس گرفتن از اشتباهات، پشتکار و علاقه به کوشش و تلاش، توانایی قوی مشاهده ، دقت، خلاقیت، و دهان اماده و اراده قوی می باشند. ویژگی هایی که کمتر در زندگی او مفید هستند کندی تفکر، مشکلات کودک برای ابراز احساسات درونی، بیش فعالی و کاهش تمرکز است که می تواند حتی در کودکی باهوش سرشار نیز اتفاق بیفتد.

نوزاد نیاز دارد که با دیگران و به خصوصی شما که والدینش هستید ارتباط برقرار کند. او اجتماعی بودن را با تقلید از شما یاد میگیرد. ابتدا با حالات چهره و سپس با حرکات بدن و در نهایت یک الگوی رفتاری کامل به دست می آورد. با این روش ارتباط بین والدین و فرزند زیربنای تمامی روابط زندگی آینده او را میسازد. به همین دلیل مسئولیت شما این است که از رفتارهایتان آگاه باشید و بیش از هر زمانی در گذشته واکنش های مناسب به کودک نشان دهید. از لحظه ای که شروع به صحبت کردن با فرزند خود می کنید او به یک موجود اجتماعی تبدیل می شود زیرا علاقه زیادی به گفتگو با شما پیدا می کند.

رشد اجتماعی نیز مانند دیگر رشد های کودک مراحل تعریف شده خاص خود را دارد. همه ما از دوران مشکل آفرین رشد که کودک شروع به نافرمانی از شما می کند و کارهایی را که از آن منع شده است انجام می دهد، آگاهی داریم. این برخورد روش کودک برای کسب استقلال است و هرچند ممکن است فکر کنید این رفتار در کودک دائمی شده است، اما به مرور متوجه خواهید شد که تنها مرحله ای از یادگیری رفتار متقابل با دیگران است.

پیش بینی شخصیت

چه قدر عالی می شود اگر بتوانیم شخصیت آینده کودک را از دوران نوزادی او مشخص کنیم. البته با کمی هشیاری می توانیم به چنین آگاهی برسیم. شخصیت فردی بخشی از طریق وراثت به انسان متفل می شود و بخش دیگر آن را محیط به انسان میدهد. به همین خاطر همیشه ممکن است که با قرار گرفتن در یک محیط نامناسب و بدیا عدم وجود عشق و امنیت و روابط دوستانه، کودک به شکلی رشد کند که در بزرگسالی نتواند فردی دوست داشتی و علاقمند به دیگران باشد.

با در نظر گرفتن تأثیر چشمگیر محیط بر روی شخصیت، پیش بینی روحیات و حالات شخصیتی کودک از دوران نوزادی به کار بسیار سختی تبدیل می شود که امکان شکست آن بسیار زیاد است، به هر حال والدین هشیاری که چند فرزند دارند معمولا تفاوتهای شخصیتی فرزندانشان را از همان دوران متوجه می شوند. البته سخت بودن پیش بینی شخصیت در نوزادان یک ویژگی خوب است. در غیر این صورت به فرزندی گرفتن کودکان بی سرپرست کار بسیار سختی می شد. در حال حاضر زوجی که کودکی را برای فرزند خواندگی خود انتخاب می کنند حق دارند از بهره هوشی این کودک آگاه شوند. اما نباید انتظار داشته باشند که شخصیت او را نیز از پیش بشناسند. تمامی والدینی که تصمیم به فرزند دار شدن می گیرند خطر بزرگی را قبول میکنند زیرا حتی نمیدانند که این فرزند در آینده سلامت ذهنی خواهد داشت یا نه؟ اگر نخواهند چنین خطری را بپذیرند اصلا نباید به فکر بچه دار شدن بیفتند.

فردیت کودک

حس فردیت فرزند با بزرگتر شدن و یادگیری به تدریج بیشتر و بیشتر می شود. باید به این احساس کودک اهمیت بدهید و ان را تقویت کنید.

شناختی که از شخصیت فرزند خود پیدا می کنید شبیه به تماشای یک فیلم مهیج با دور کند است. همه علائق او و چیزهایی که او را به خنده یا گریه وامی دارد، غذاهایی که دوست دارد، اسباب بازی های مورد علاقه اش، همگی در کنار هم شخصیت منحصر به فرد کودک را میسازند.

انواع مختلف کودکان:

امروزه مدارک زیادی در دست است که نشان میدهد نوزادان از یک هفته بعد از تولد نشانه هایی از ویژگی های شخصیتی خود را بروز می دهند و معمولا در زندگی آینده کودک همین ویژگیها رشد پیدا کرده و شخصیت او را می سازند. نقش غیر قابل انکار محیط را بر روی کودک نمیتوان فراموش کرد اما اصول پایه شخصیتی کودک از والدینش به ارث می رسد. به همین دلیل می توان گفت که هر نوزادی ویژگیهای پایه شخصیتی را نشان میدهد که در طول زندگی آینده او تغییر نخواهد کرد. ویژگیهایی که والدین به راحتی می توانند تشخیص دهند شامل میزان انرژی نوزاد، میزان کنترلی که روی بدنش دارد، اتکای به خود، مسئولیت اجتماعی، وابستگی به خانواده، روش های برقراری ارتباط، سازگاری با موقعیتهای مختلف، بهره برداری و استفاده از محیط، شوخ طبعی، ابراز احساسات، واکنش به موفقیت، واکنش به محدودیت، آمادگی برای خنده، و آمادگی برای گریه است. بین شش هفتگی تا سه ماهگی فرزند شما احتمالا یکی از سه نوع شخصیت زیر را از خود نشان خواهد داد.

* ممکن است یک بچه خوب پاراحت باشد. به آسانی بخوابد و بخورد و در هنگام بیداری با محیط اطرافش سازگار باشد و به ندرت واکنش های دور از انتظارتان از خود نشان بدهد.

* ممکن است یک بچه بازیگوش لقب بگیرد و دائما به دنبال یک سرگرمی یا همراه برای خودش باشد. این دسته قبل از هر چیزی به خودشان توجه دارند. شور و اشتیاق زندگی به آنها در بازی و سرگرمی رشد می کند.

* ممکن است در حد میانه دو دسته بالایی جا بگیرد و گاهی روزها و ساعت های خوش و گاه روزهای بد و ساعت های سخت داشته باشد و از شما بخواهد فقط بر اساس روحیه همان روزش با او برخورد داشته باشید.

با اینکه تفاوت های شخصیتی گاه از دوران نوزادی کاملا واضح و روشن است اما در چند ماه اولیه زندگی همه نوزادان شروع به نشان دادن ویژگی هایی از خود می کنند. برخی ویژگی هایی که با رشد کودک خود را نشان می دهند شامل :

به خوش برخورد، خونسرد و آرام

* عصبانی و تحریک پذیر، یک رهبر

* اجتماعی ، یک دنباله رو

* جدی و مصمم

* به مستقل و اغلب محتاط

* به خیال پرداز و گاهی سخت

رفتار دختربچه ها

دختران معمولا در سنین کمتر از پسرها به رشد مهارت های اجتماعی علاقه نشان میدهند و از همراهی با دیگران لذت می برند. با اینکه تمامی کودکان از یک الگوی واحد پیروی نمی کنند اما به طور کلی ویژگی های زیر در دختربچه ها دیده می شود:

 * بیش از پسرها اجتماعی هستند و روابط دوستانه نزدیکتری را در سنین پایین به وجود می اورند

* در سنین خردسالی بیشتر از پسرها با خواسته های بزرگترها سازگاری نشان می دهند.

* در مقایسه با پسربچه ها ویژگیهای رقابتی کمتری را از خود بروز می دهند و رفتارهای اجتماعی تهاجمی و سلطه جویانه کمتری دارند

* خیلی بهتر از پسرها می توانند با استرس های جسمانی، احساسی و روحی کنار بیایند.

رفتار پسر بچه ها

پسربچه ها کندتر از دختران مهارت های اجتماعی خود را رشد می دهند. با اینکه تمامی پسرها ویژگی های زیر را به میزان مشخص از خود نشان نمی دهند اما ویژگی های کلی پسربچه ها به شکل زیر است :

* مهارت های اجتماعی آنها کندتر از دختربچه ها رشد می کند.

* روابط اجتماعی تهاجمی بیشتری در مقایسه با دخترها دارند.

* در مقایسه با دخترها دوستان بیشتری دارند اما دوستی هایشان سطحی و زودگذر است.

*از نظر احساسی آسیب پذیرتر از دخترها هستند

* به بیشتر دچار مشکلات رفتاری می شوند، به خصوص وقتی در کنار یک ششخصیت سلطه جو باشند.