تکوین جانداری نوین در نه ماه بارداری

تکوین جانداری نوین

سلولهای گرم :

۱-  اسپرمیوم : سلول گرم که به نام اسپرمیوم موسوم است و مربوط به مردان میشود به شکل رشتهای از ابریشم است که اندازهای به طول ۱۰ میکرون داشته و از سه قسمت سر، تنه و دم تشکیل میشود. این سلول بسیار فعال و پر تحرک است. این سلولها در غده ای به نام «تستیس» (۲) تولید و رشد می یابند و به تدریج و زمان معینی از آنجا به بیرون رانده و خالی میشوند. بطور عموم اسپر میوهها از زمان بلوغ جنسی مذکر شروع به تولید کرده و رشد می یابند و تا آخرین زمان قدرت تولید خود که تقریبا نزدیک به پیری است و به زندگی و فعالیت خویش ادامه میدهند. البته شاید این پندار اشتباه آمیز باشد که اسپرمیومها با پیری فعالیت مطلق خودشان را از دست میدهند، ولی باید پذیرفت که کیفیت و قابلیت خودشان را به نسبتی از دست میدهند. برای اینکه اسپرمهای بیرون خزیده زنده باشند و به حیات خویش ادامه دهند، نیازمند PH بسیاری هستند. اگر اسپرمها به چنان مادهای فاقد باشند، حیات آنها بلافاصله پایان می یابد. به همین خاطر است که وقتی اسپرمها در اثر انزال به بیرون می آیند، برای رسیدن به تخمک در امتداد مهبل زنانه با مقدار زیادی PH همراه بوده و زنده میمانند. به طور معمول در آب مردانه یا (منی) حدود یک صد میلیون اسپرم به شکل و اندازه مختلفی وجود دارد که در اثر آمیزش و مقاربت بسیاری از آنها در مسیر حرکتی خودشان از بین رفته و تنها یکی از آنها موفق میشود که به زهدان زن نفوذ یافته و خودش را در درون نطفه یا تخمک زن جای دهد و امکان باروری را پدید آورد.

۲- اووم: سلول تخمک مونث یکی از بزرگترین سلولهای زن است. این سلول گرد و مدور و بزرگ برخلاف اسپرم مرد بسیارساکت و بی حرکت است. به طور عموم تخمک از زمان بلوغ زنان هر ماه یک عدد تولید و بالغ گشته و برای باروری مهیا میگردد. اگر همین یک عدد تخمک که رشد و بالغ گشته با اسپرم مرد در هم آمیزد، سبب باروری و آبستنی می شود، در غیر این صورت یعنی تخمک از بین میرود و به ناچار خونریزی ماهانه در زنان پدید می آید.

باروری :

هر موجود زندهای با باروری و تولید مثل تکثیر و توسعه می یابد و بدین ترتیب بقای نسل خود را تا ابدیت تضمین می نماید. باروری و تولید مثل زمانی مقدور می گردد که اسپرم مرد از راه آلت تناسلی وی حرکت کرده و در درون رحم زن به جریان و حرکت بیفتد و تنها یکی از آن اسپرمها به تخمک در حال آماده زن اصابت کند و با آمیزش و در هم ادغام شدن هر دو نطفه موجود زندهای به نام جنین رشد و تکوین یابد. با اینکه شیوههای باروری در موجودات زنده یکسان نیست ولی موجودات زنده از گروه، پستانداران که انسان نیز جزئی از آنهاست، برای باروری نیازمند آمیزش و دخول آلت مرد در آلت زن میباشد. باید گفت که وسایل تولید مثل در مردان و زنان متفاوت می باشد که به وسیله تناسلی مرد «پنیس» و به وسیله تولید مثل زن «مهبل» گفته می شود.

زمانیکه وسیله تناسلی مرد به حالت آماده و سخت و سفتی در می آید امکان آمیزش با زن مقدور میگردد که به چنان حالتی به ادعای علوم پزشکی «کوئیتوس» گفته میشود. زمانیکه در اثر انزال اسپرمهای مرد در داخل زهدان زن جاری گردیدند، بسیاری از آنها با وجود ماده PH باز از بین رفته و تنها یکی از آنها خودش را به تخمک یا اووم، زن می رساند و ضریب اطمینان بارداری را بالا می برد. اگر بزرگی اسپرم و تخمک را در نظر بگیریم، باید گفت که آنها در سطحی بسیار وسیع چون رحم نیازمند مکانیزم هایی هستند که همدیگر را در یابند و آماده رشد و تکامل شوند.

در سایه همان مکانیزمهای خاصی که با هدایت تکوین انجام می پذیرد که خود نمونهای از قدرت بی انتهای خداوندی است، این دو موجود زنده و نوین درهم آمیخته و حیات جدیدی را شروع مینمایند و بدین ترتیب حیات نوین موجود زندهای رقم میخورد. بنابراین هر مزیت از آمیزش را باید پرتوی از زندگی پرماجرا و پرتلاش و تکاپوی انسان دانست.

تکامل و رشد:

از زمانیکه آمیزش زن و مرد صورت می پذیرد و تخمک برای باروری آماده میگردد، نام زیگوت» را به خود می گیرد و پس از آن لحظه به تقسیم سلولی خود ادامه میدهد، زمانیکه تقسیم های سلولی چنین موجود زندهای را به شکل کرد و دایرههای شکل در آورد، اصطلاحا به آن عنوان بلاستومر») داده میشود. سلولهای تقسیم شده و رو به تکثیر که به تعداد مشخص و معینی می رسند و اجتماع سلولی را پدید می آورند، نام «بلاستولا،  یا «مورولا  را به خود می گیرند. یعنی به عبارتی روشتر سلول زمانی که شکل خودش را یافت و به تعداد مشخص رسید، چنین نامی را به خود می پذیرد. بلاستولا یا مورولا در حالیکه همچنان به تقسیم سلولی خود ادامه میدهند، از طرفی به تغییر شکل و شکل پذیری خود نیز می پردازند و از یکدیگر متفاوت تر می شوند. بدین ترتیب هرکدام وظایف خودشان را انجام داده و سیستم سلولی را پدید می آورند.

جایگزینی با لانه گزینی:

سلولهای موجود در مرحله بلاستولا زمانیکه به بزرگی معینی رسیدند، در سطح داخل رحم، داخل محفظه ای جایگزین گشته و به رشد و تکامل خود ادامه میدهند.

موضوع و یا حادثهای که به نام لانه گزینی و یا جایگزینی موسوم است، احتمال دارد به جای سطح داخل رحم در جاهای دیگر نیز انجام پذیرد. اگر چنین حادثه ای رخ بدهد از نظر پزشکی به آبستنی خارج رحمی شناخته شده و وضعیت پاتولوژیک خاصی را پدید می آورد. آبستنی خارج از رحم احتمال دارد در درون تخمدانها، در محل خالی شکم، مابین رحم و تخمدانها و یا در دهانه رحم صورت بگیرد. این حادثه به خاطر اینکه سبب خونریزیهای شدیدی میشوند، به نوبه خود یکی از حوادث خطرناک باروری محسوب می شوند.

تکامل و توسعه:

زمانیکه سلول شکل گرفته در سطح داخل رحم جایگاهی را برای خود انتخاب کرد و خودش را به آن چسبانده و لانه گزینی را به پایان میرساند شروع به مرحله جدیدی می نماید. این مرحله با تغییرات و شکل پذیری مختلف سلولها صورت گرفته و تعدادی از آنها جنین و مقداری نیز طناب یا به اصطلاح خط ارتباطی جنین را با مادر تشکیل می دهند. همین خط ارتباطی در واقع همان جفت جنین است که تغذیه جنین را از خون مادر تضمین می نماید و پس از این مرحله توسعه جنین انجام گرفته و با هر تقسیم و تکامل سلولی شکل خاص جنین نیز مشخص می گردد.