در این هفته مراقب چه چیزهایی باشید!
کاهش حرکت جنین: پزشکتان می تواند تشخیص دهد که کاهش حرکت های جنین مشکل کودک است یا نه. ممکن است کودک برنامه قبلی لگدزدن خود را تغییر داده باشد یا اینکه به خاطر کمی جا کمترلگد بزند ولی در هر صورت این موضوع را فورا با مامایا – پزشک خود در میان بگذارید.
تورم: مواظب تورم ناگهانی صورت یا دست های خود باشید! اینها نشانه فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان اند.
سردرد: اگربه سردرد شدید مبتلا شدید، به پزشک خود بگویید چون ممکن است : نشانه مشکلی در فشارخونتان باشد. هورمون های بارداری می توانند باعث سردردهای خفیف بشوند ولی سردردهای شدیدتر ممکن است با فشارخون ناشی از بارداری یا مسمومیت قبل از زایمان مرتبط باشند که بیماری سختی است که با فشارخون بالا وجود پروتئین در ادرار و دیگر مشکلات همراه است.
تاری دید: تاری دید را فورا به پزشک گزارش دهید. تاری دید همراه با سردرد شدید با فشارخون ناشی از بارداری و مسمومیت قبل از زایمان مرتبط است.
خونریزی یا لکه بینی: جز اینکه معاینه واژنی، سونوگرافی یا رابطه جنسی داشته باشید، هرگونه خونریزی یا لکه بینی را به پزشک خود گزارش دهید. پزشک شما را معاینه می کند و امکان عفونت، اتساع زودهنگام دهانه رحم یا مسائلی مرتبط با جفت را تشخیص میدهد.
درد کمر یا شکم: درد کمر یا شکم می تواند علامت انقباضها یا اتساع زودهنگام دهانه رحم باشد که خود نشانه زایمان زودرس بالقوه است.
بیش از شش انقباض در ساعت: انقباض هایی که به این تعداد رخ می دهند نشان دهنده زایمان زودرس اند و باید به پزشک گزارش شوند.
ترشح مایع از واژن: این ممکن است نشانه پارگی زودهنگام کیسه آبتان باشد. پزشکتان تشخیص می دهد که این جریان مایع از کیسه آب است یا یک ترشح نرمال واژن است.
هرگونه علامت غیرمعمول یا مشکل آفرین را فورا به پزشک خود گزارش دهید!
همچنان که به پایان دوره بارداری نزدیک می شوید به احتمال زیاد از تغییرات جسمی خود بیشتر ناراحت خواهید بود. کودک شما به طرف پایین و به داخل لگن رفته، فشار لگنی افزایش یافته ودفع ادرار مکرر شده است. این فشارها آن قدر شدید است که خانم های زیادی احساس می کنند که دارند سقط جنین می کنند. برای اغلب خانم ها این یک احساس معمولی است و بدون انقباض درد و خونریزی است و نگرانی ندارد.
زمانی که کودک در لگن قرار گرفت، که پایین افتادن رحم نامیده می شود، احساس آرامش می کند و می توانید بهتر نفس بکشید. ممکن است متوجه انقباض های براکستون هیچکس بیشتری نشوید. این انقباض های تمرینی فرصت خوبی برای شماست که آنچه درباره اقدامات آرامش بخش مانند تنفس، ماساژ و استراحت را در کلاس های زایمان آموخته اید. امتحان کنید. می توانید زمان گیری انقباض ها را تمرین کنید.
وزن کودک در این زمان۷۰/ ۲ کیلوگرم است. بیشتر وزنی را که کودک از حالا تا زمان تولدش اضافه می کند از چربی قهوه ای رنگ بوده که یک لایه چربی است که پس از تولد به تنظیم دمای بدن کودک کمک می کند. این مهارت از آغاز مورد نیاز است. قد کودک ۴۶ سانتی متر است و بازهم رشد می کند.
در اواخر دوران بارداری اختلاف قد و وزن کودکان مشخه تر می شود و دلیلش هم این است که انسانها کمی با هم فرق دارند، وراثت، بهداشت فردی، تغذیه و سلامتی در آن نقش دارند. پزشک می تواند اندازه کودکتان را حدس بزند ولی این حدس ها حتی اگر با سونوگرافی هم باشد، گاهی خیلی غلط از آب درمی آید. اگر این حدس ها شما را نگران می کند، اصلا آنها را نخواهید و دنبالشان نباشید.
جشن استقبال از کودک بگیرید
حالا زمان خوبی برای جشن تجلیل از مادر است. بعضی مادران در پایان دوره بارداری به خود می رسند و جشن می گیرند. خوب است که در بین همه انواع برنامه ها کمی هم به خود، وظایف مادری و کودکتان برسید.
جشن استقبال از کودک قبل از زایمان برگزار می گردد و معمولا در آن غذا می دهند، هدیه برای کودک داده می شود و بازی های کودکانه انجام می گیرد.
بعضی خانواده ها این جشن را برای اولین کودک می گیرند ولی بعضی دیگر برای:
* کودک دوم یا کودکان دیگر از جنس مخالف
* فاصله خیلی زیاد بین بچه ها
* اولین کودک پدر یا مادر
اغلب جشنها فقط مختص خانم هاست گرچه بعضی ها عقیده دارند که پدر کودک و سایر مردها هم باید به جشن دعوت شوند. و برحسب اینکه چه کسی این جشن را ترتیب دهد معمولا میان همکاران، دوستان صمیمی و خویشاوندان برگزار می شود. بعضی تازه مادران سه یا چهار جشن برگزار می کنند. در حالی که جشن های سنتی پیشباز کودک محبوب تر از دیگر جشنهاست بعضی مادرها آن را دور می زنند و آن را به جشن خانم ها تبدیل می کنند که به جای اینکه بر روی کودک تمرکز داشته باشد، با مادر مرتبط است.
هدیه هایی که در این جشنها داده می شود کمتر سنتی است و گاهی شامل غذاهایی می شود که برای هنگام تولد کودک گذاشته می شود و گاهی هم یک گردن بند برای مادر خریده می شود؛ علاوه بر اینها، ممکن است این جشن شامل آواز خواندن، حنابندان و چیزهای دیگر باشد. هدف از این جشن احترام به مادر آینده و تشویق و آرزوی موفقیت برای اوست.
قبل از اینکه جشنی داشته باشید، این جشن از هر نوع که باشد، باید در نظر داشته باشید که هر کودک هدیه ای از جانب خداست و برای او باید جشنی برپا کرد. دریابید که بهترین احساس و موقعیت برایتان کدام است و سپس پیروی ندای قلبتان باشید.
برای کمک به آرامش و تسکین دردهای زایمان تمرین های آرامش بخش را انجام دهید.
آنچه را که در کلاس زایمان یاد گرفته اید ممکن است در این هنگام خیلی خیالی و غیرعملی به نظر بیاید ولی کمی تمرین می تواند خیلی کارساز باشد. حتی اگر در نظر داشته باشید که هنگام زایمان از دارو استفاده کنید، تمرین و کاربرد مهارت های آموخته در کلاس ها می تواند قبل از مصرف دارو و کمک دارویی به پاری شما بیاید.
تقلید زایمان دشوار است به ویژه اگر آن را از قبل تجربه نکرده باشید؛ ولی دردهایی که در اواخر دوران بارداری ایجاد می شوند می توانند یک مجموعه تا حدی واقعی ایجاد کنند که تمرین های آرامش بخش را در آنها انجام دهید؛ برای مثال اگر درد کمر دارید، از تمرین های مختلف آموخته در کلاس مانند حالت دست و زانو برای تسکین آن انجام دهید. انجام تمرین های آرامش بخش ذهن شما را تقویت خواهد کرد که چه اقدامی مربوط به چه نشانه ای است البته با شدتی کمتری.
علاوه بر تمرین های آرامش بخش جسمی می توانید از فنون آرامش بخش روانی و عاطفی هم استفاده کنید چون فشار عصبی و ناکامی به افزایش درد کمک می کنند.
حتی اگر در اواخر دوران بارداری هیچ دردی نداشته باشید که نظر شما را به خود جلب کند، تمرین مطالب آموخته در کلاس زایمان فکر خوبی است.
اگر تمرین های آرامش بخشی را انجام نداده باشید، دیگر ایجاد آن احساس زمانی که اولین زایمان آغاز می شود کاری دشوار است. در حالی که بسیاری از افراد می گویند تمرین احساس آرامش مشکل است، به ندرت کسی را می توان یافت که از این تمرین پشیمان باشد.
به نظر بسیاری از زن و شوهرها تمرین احساس آرامش از خوابیدن بهتر است. قبل از خوابیدن وقت آرام و بدون سروصدایی است و اگر با مشکلات بی خوابی دست و پنجه نرم می کنید، تمرین تکنیکهای آموخته شما را راحت می کند و به خواب آرامش بخش می برد. در زمان بیداری هم تمرین مهم است چون شما نمیدانید که چه موقع زایمان آغاز می شود، کوشش کنید همچنان که دنبال کار روزانه تان می روید به احساس آرامش فکر کنید. از خود بپرسید: «اگر اکنون انقباض ها آغاز گردند چه کاری انجام دهم؟»
اگر در یک اداره یا دفتری کار می کنید، جایی را پیدا کنید که بتوانید آرام بنشینید یا چیزی را که بتوانید به آن تکیه دهید و آن قدر محکم باشد که شما را تحمل کند. فکر کنید که اگر زایمان در شرف آغاز است، چگونه می توانید خود را به خانه برسانید. با تجسم حالت زایمان، که در جاهای مختلف باشید، زایمان واقعی را قابل کنترل تر کنید و از ترس آن بکاهید.
ممکن است در مورد نگهداری بند ناف چیزهایی شنیده باشید. در امریکا، بانک های بند ناف هست که بند ناف کودک را با دریافت هزینه برای شما نگهداری می کنند تا اگر زمانی مورد نیاز بود، مورد استفاده قرار گیرد. بند ناف دارای سلول های بنیادی است که هنوز به چیزی یا به شکلی اختصاص نیافته اند. این سلولها آن قدر جوانند که هر کاری از آنها بخواهید می توانند انجام دهند؛ و مبارزه با سلولهای سرطانی هم از آن جمله است. ذخیره بندناف برای سلول های بنیادی یک کار معمول در بیمارستان ها یا زایشگاه ها نیست. روند آن بدین ترتیب است که فورا بعد از تولد از بند ناف خون می گیرند تا سلول های بنیادی را از آن بازیافت کنند. چون بند ناف باید فورا بسته شود، نباید در آن تأخیر انداخت. بستن با تأخیر بند ناف هنگامی است که صبر کنید تا از ضربان بیفتد که معمولا چند دقیقه بعد از زایمان و قبل از قطع بند ناف است. این کار به کودک اجازه میدهد که هم خون رحم را جذب کند و هم می تواند از کم خونی کودک جلوگیری نماید. اگر کودکتان بعد از تولد فعالیت حیاتی را کمی دیر شروع کند، بند ناف قطع نشده به عنوان یک اقدام ایمنی است چون کودک هنوز اکسیژن را از آن می گیرد.
پزشک یا ماما این روند خون گیری را انجام میدهد. اگر می خواهید از خون بند ناف در یک مؤسسه خصوصی حفاظت کنید. آنها معمولا یک کیت برای شما به محل زایمانتان می فرستند. این کیت دارای دستورهایی برای پزشک است تا خون را بگیرد و برای آنها بفرستد.
در حال حاضر، آکادمی متخصصان کودک امریکا حفظ خصوصی خون بند ناف را توصیه نمی کند، مگر اینکه یک دلیل ویژه قابل قبولی داشته باشید؛ ولی توصیه می کنند که خون بند ناف را به یک مؤسسه دولتی بسپارید. این مؤسسه ها محبوب ترند ولی یافتنشان آسان نیست. مؤسسات دولتی این کار را مجانی انجام میدهند ولی مؤسسه های خصوصی برای این کار صدها دلار هزینه می گیرند. حتی اگر بخواهید خون بند ناف را ذخیره کنید، گاهی اوقات به خاطر چگونگی زایمان گرفتن آن انجام نمی شود یا گاهی فراموش می شود.
از حدود هفته ۳۶ به بعد، باید هر هفته به پزشک مراجعه کنید. در این شش هفته باقی مانده، به طور مرتب هر هفته یک نوبت داشته باشید. در مواقع ضرورت می توانید آنها را حذف کنید یا تغییر دهید.
این ویزیت های پایانی خیلی مهم اند و ممکن است تصمیم بگیرید همراه با شوهر خود به پزشک مراجعه کنید. شما باید نوبتی از پزشک بگیرید که احتمال حذف آن از طرف پزشک کمتر باشد و به خاطر دیرکرد او به تعویق نیفتد.
پرسش های خود را یادداشت کنید، همراه خود ببرید و برای یادداشت پاسخهای پزشک قلم و کاغذ با خود داشته باشید. بعضی از پرسش هایی که ممکن است در این زمان بپرسید عبارت اند از:
* برنامه زایمان را مرور کرده اید؟
* آیا همسرم هم آن برنامه را دیده است؟
* چه موقع میخواهید برای زایمان به شما مراجعه کنم؟
* به نظر شما کی به بیمارستان یا زایشگاه بروم؟
* آیا نشانه های هشداردهنده ای هست که بفهمم زایمان نزدیک است؟
* آیا می توانم به برنامه پزشکان دسترسی داشته باشم تا بدانم چه پزشکی در چه زمانی در دسترس است؟
* پرسش های دیگری که در مراجعه قبلی به آنها پاسخ داده نشده است.
ممکن است در این چند هفته آخر پزشکان مختلفی را ببینید. این کار به نظر گروه پزشکان زایمانتان بستگی دارد. بسیاری از پزشکانی که بیماران زیادی دارند ترجیح میدهند که هفته های آخر بارداری تان را در دیدن افراد مختلف بگذرانید چون شما نمی دانید وقتی که زمان زایمانتان فرابرسد چه کسی در دسترس خواهد بود. با اینکه هرهفته دیدن پزشکان با ماماهای مختلف ناراحت کننده است، این کار را انجام دهید تا مطمئن شوید که هریک از آنها از علاقه های شما برای زایمان و تجربه های آن آگاه است. همیشه یک کپی از برنامه زایمان خود را در اختیار آنها قرار دهید تا بتوانند پرسش هایی از شما بپرسند.
شما با پا از قبل از زایشگاه با بیمارستان محل زایمان خود دیدن کرده باشید و حالا هم وقت خوبی برای بازدید مجا۔د از آن است. هنگام اولین بازدیدتان چیزهای زیادی درباره بارداری و زایمان فهمیده اید و حالا ممکن است پرسش های بیشتری داشته باشید.
این هفته وقت خوبی برای یادآوری بعضی از راهنمایی های قبل از ثبت نام است. برای نمونه، بعضی از بیمارستان ها به شما اجازه می دهند که از طریق اینترنت ثبت نام کنید. بعضی دیگر ممکن است یک فرم مخصوص به شما بدهند تا آن را پر کنید و همراه با کارت بیمه خود برایشان بفرستید، احتمال دارد محل مراجعه تان را بگویند و از روند پذیرش هم اطلاعاتی به شما بدهند.
ولی حتما در مورد تریاژ و اولویت بندی برای زایمان و مواقع جدایی از خانواده سؤال کنید. ترپاژ جایی است که باید بمانید و بعضی اوقات از خانواده و همراهان جدا باشید با پرسنل بیمارستان بفهمند که وقت زایمان شما رسیده یا نه و شامل یک معاینه واژینال و کنترل بوده و یک تست مجدد بعد از یک ساعت است. اگر اتساع دهانه رحم بیشتر شد، شما را به اتاق زایمان می برند وگرنه برای مراقبت بیشتر شما را نگه می دارند یا اینکه مرخص می کنند. اگر نمی خواهید از همراهتان جدا باشید، حتما از آنها بپرسید که باید چه کار کنید.
اگر می خواهید در خانه زایمان کنید، باید در این زمان پزشک را به خانه خود بیاورید زیرا هفته ۳۶ زودترین زمان زایمان در خانه است و پزشک یا مامایتان معمولا تا این زمان صبر می کند تا شما را در خانه ویزیت کند، این ویزیت در خانه به شما فرصت می دهد تا افراد دیگری را که پرسش هایی دارند و در زمان زایمانتان حاضرند دعوت کنید. این ویزیت به پزشک اجازه میدهد که خانه تان را پیدا کند و برای آماده کردن خانه برای زایمان دستورهایی بدهد.
اگر خانه تان بی عیب نیست، نگران نباشید! چون پزشک شما نیامده است تا از خانه تان عیب و ایراد بگیرد بلکه می آید تا آن را یاد بگیرد و اینکه آیا کیت خود را آماده کرده اید و چترها مهیاست یانه ؟ این دیدار همچنین وقت خوبی برای مرور برنامه زایمانتان خواهد بود. شما همچنین باید در صورت نیاز به رفتن به بیمارستان وسیله های آن را از قبل تهیه کنید.
هفته دوم بارداری هفته اول بارداری با تمام هیجاناتش گذشت و الان قصد داریم هفته…
بارداری دوران بارداری عمدتا 9 ماه به طول می انجامد اما پزشکان برای بررسی دقیق…
در پر تو فعالیت چشمگیر غدد پستانی و تغذیه کامل مادر، کودکی که از شیر…
از جمله مراحل زایمان در بیمارستان از شما معاینه لگن به عمل می آید، تا…
زایمان شما نه ماه بارداری را پشت سرگذاشتید و حالا لحظه ای که منتظرش بودید…