مادر و کودک

برای اینکه فرزندانمان یکدیگر را دوست داشته باشند چه باید کرد؟

همه والدین از اینکه فرزندانشان به یکدیگر عشق ورزیده وهمبازی خوبی برای هم باشند و اینکه با یکدیگر سازگاری داشته باشند یا به طور کلی به هم احترام بگذارند احساس رضایت میکنند. با این وجود زمانی که بین فرزندان در یک خانه برخوردی ایجاد میشود یا سرو صدایی به وجود می آید پدر و مادر دچار نگرانی شده و به دنبال ره حلی برای این مشکل می گردند.همه ما دوست داریم بدانیم در این مواقع چه کنیم که بتوانیم آرامش را به فضای خانه خود برگردانیم.

نکاتی که در مورد روابط بین خواهر و برادر ها باید بدانیم

طبیعی است که هر فرزندی خواهر و برادر خود را دوست دارد وبه او عشق میورزد همینطور دلش میخواهد دوست داشته شود یا دوست بدارد.

وقتی که پدر و مادر توجهی به خواسته های مهم فرزند خود نداشته باشند، او دچار آسیب روحی شده و همین امر به صورت ناامیدی وبی اعتنایی خود را نشان میدهد.

هر فرزندی به توجه وآغوش گرم والدین و خانواده خود احتیاج دارد. به همین خاطر میتوان گفت از مهمترین خواسته های فرزندان این است که والدینشان درکنارشان باشند و و هرزمان نیاز داشتند در مورد خواسته هایشان به راحتی با آنها مشورت کنند.

اگر کسی نباشد که شنونده گفته هایشان باشد و همینطور از احساسات درونی آنها باخبر شود فرزندان در این موارد آنها مجبور میشوند احساساتشان را پنهان کنند.

وقتی کودکی از لحاظ روحی آسیب دیده اگر در این زمان با بی توجهی والدین مواجه شود یا اینکه ببیند والدینش به فرزند دیگر توجه بیشتری دارد احساساتش بیشتر تحریک میشود و دراین موقع است که او احتیاج بیشتری به توجه والدین خود دارد و حتما باید به این خواسته پاسخ داده شود.

در مواردی که فرزند به توجه پدر و مادر احساس نیاز میکند در شرایطی بسیار طبیعی و دور از انتظار آنها احساسات درونی خود را به صورت گریه کردن، بد خلقی، دعوا کردن، خندیدن غیر معمولی،و حتی لرزیدن  بروز میدهد. او به این رفتارهای خود ادامه میدهد تا زمانی که توجه والدینش را به طور کامل به خودش جلب کند.

راهی که به والدین در این زمینه کمک میکند تا بتوانند فشار روانی را از فرزندشان برطرف کنند این است که فقط به گفته های آنها گوش بدهند و هیچگونه قضاوتی در موردشان نداشته باشند.

زمانی که کودک گریه میکند میداند که بعد از آن در بین خانواده و اطرافیانش جایگاه مطمئنی برای عشق ورزیدن در انتظار اوست، و اکنون دیگر آنها از نگرانی و اضطرابی که از فشارهای روانی ناشی شده و باعث آزار او شده باخبرند.

زمانی که دو کودک باهم نزاع میکنند اگر ما در این امر مداخله کنیم وضعیت بدتر شده و آسیب دیدگی نیز بیشتر میشود. بهترین راه حل این است که به گفته هایشان گوش دهیم تا در موقعیت مناسب احساسات خودمان را بگوییم.

با اینکه از نظر والدین شاخص ترین نوع احساسات در کودکان حس حسادت و خشم میباشد اما احساسات کودک فقط به این دو مورد محدود نمیشود.

فرزندان در زمانهایی که با هم به خوبی بازی کرده و همکاری میکنند ونیز رفتاری دوستانه با یکدیگر دارند ما مشغول رسیدگی به کارهای خود وانجام کارهای روزانه مان هستیم و متوجه آنها نمیشویم