آموزه های دینی

دین در زندگی کودکان بسیار جاری است مفاهیم دینی بسیار روان تر و آسان تر در زندگی و رفتار کودکان جاری است.آن ها فطرتی پاک و الهی دارند و وجودشان باهمه ی صفات خوب و نیکو آشناست.

بنابراین وظیفه ی مربی این است که رفتارش شبیه کودکان پاک و منزه باشد این گونه است که کودک مربی را باور می کند و از او حرف شنوی پیدا می کند.

هرنوع رفتار واقعی که مبتنی بر صفات نیکو و مثبت انسان باشد توسط کودکان ادراک می شود و با هرنوع صفت ناپسندی در باطن خود مخالفت دارند و صفات منفی با تکرار در شرایط پیرامونی به وجود کودک منتقل می گردد.

فطرت کودکان

بنابراین آموزه های دینی که همان توجه دقیق به خصوصیات فطری کودکان است و در قالب های گوناگون ارائه می شود می تواند شرایط زندگی را برای مربی و کودک آسان کند و آن ها را به همدیگر نزدیک کند. آشنایی با زندگی پیامبران امامان بزرگان اخلاق توجه خاص به پدر و مادر و پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها و مربیان کودک از عوامل مهم آموزه های دینی هستند.عبادات و آشنایی با شرایط اجتماعی و مراسم مذهبی از دیگر مولفه هایی است که کودکان را با ماهیت دین ماتوس می کند.