خانه و خانواده

خانه و خانواده همواره دو واژه ی بسیار مهم در امر تربیت و تعلیم فرزندان است.مهم ترین نقش در خانه را ابتدا مادر و سپس پدر دارد  و در مراتب بعدی خواهر و برادر نقش آفرینی می کنند.مربی باید نسبت به تمام عناصر خانه همواره حس خوب را به فرزند منتقل کند.

یعنی فرزند احساس کند که مربی مادر او را دوست می دارد و با او مثل خواهر صمیمی است و برای پدرش احترام قائل است و خواهر و برادرش را مثل او دوست می دارد.توجه عمیق مربی به افراد مهم و همچون مادربزرگ و پدربزرگ نیز از دیگر مولفه هایی ست که مربی باید به آن توجه و احترام ویژه کند.

مربی باید حضور عناصر خانواده را به دلایل مختلف مانند برگزاری جشن ها و مراسم همکاری های گوناگون و … در مهدکودک تعریف کند و استفاده از تخصص وتوانایی ایشان در اداره ی مهدکودک را به شکلی فراهم کند که فرزند احساس کند حضور اعضای خانواده ی او در مهدکودک امری ست جاری و تاثیرگذار….

در واقع مدیریت مهدکودک باید باحضور اعضای خانواده احساس خانه و خانواده را در مهد کودک ایجاد کند تا فرزند نسبت به محیط مهدکودک و مربیان احساس امنیت فراوان کند و کودکان بتوانند واقعا مربیان را خاله و نظایر آن صدا کنند.

مربیان پس از ایجاد امنیت روانی از جنس خانه و خانواده باید برای آموزش بخش های مختلف خانه مثل آشپزخانه اتاق فردی محل عمومی و پذیرایی خانه دستشویی ها و حمام برنامه ای داشته باشند که کودک آموزش زندگی در خانه را بتواند در مهدکودک تجربه و تمرین کند.

آشنایی با خانواده و ارزش های آن

*قهرکودکان را خیلی زود آشتی تبدیل کنید.

*هرکودکی را برای خصوصیات خودش تشویق کنید و از تفاوت ها دوری کنید.

*کودکان مادرشان را خیلی دوست می دارند برای آنکه شما را دوست بدارند باید مادر او را دوست بدارید.

*هیچوقت عصانی نشوید کودکان حرف های یک مربی عصبانی را نمی فهمند.

*آن ها را با نام کوچک و صمیمانه صدا بزنید.

*میان آدمیان چیزی نیست جز دیوارهایی که خود ساخته اند.