آشنایی با ایام نوروز

رسیدن ایام نوروز از روزها قبل در کوچه و خیابان با حضور حاجی فیروز ها و صدای ساز و دهل و با پاکسازی شهر و خیابان حس می شود. در این ایام شعرهای مخصوصی که به سال ها قبل باز می گردند و یادگار سنت کهن و دیرینه ی نوروز است و زبان به زبان خوانده شده تا به ما رسیده بازهم تکرار می شود .نوروز با سبز شدن طبیعت و به تبع آن قرار دادن سبزه به عنوان نماد سبزی بر سفره ی عید آغاز می گردد .به همین ترتیب هفت که نمادی از عددی نیکو و خوش یمن می باشد را ملاک قرار داده و هفت سین را بر سرسفره چیده و سال نو را آغاز می نماییم.

با آغاز تعطیلات بسیاری این فرصت را پیدا می کنند تا به شهرهای دیگر سفر کرده و اقوام و آشنایان خود در شهرهای دیگر را نیز ببینند.ویا در مهمان سراها هتل ها و مکان های دیگری که برای اسکان مسافران تدارک دیده اند چادر زده و مستقر شوند.

هوای خوش بهاری اکثر مردم را به وجد می آورد تا به طبیعت نگریسته و به آن فکر کرده و از طبیعت درس بیاموزند زیرا نوشدن طبیعت باید آغازی باشد برای تازه کردن افکار و رابطه های افراد و از سرگیری روابط دوستانه عیدی دادن نیز به عنوان رسمی دیرینه تنها برای آن است که به رسم تبرک از وسط قرآن پولی به کودکان و کوچکترها داده شود تا سال را با نگرشی معنوی آغاز نمایند و بحث مادی آن نباید مطرح باشد پاک و پاکیزه بودن خانه و لباس ها نماینده ی پاکیزگی افکار است تا با لباس هایی آراسته به دیدار بزرگ تر ها رفته و به خاطر آوریم که پاکیزگی نشانه ی ایمان است.