مراقبت های روزانه از نوزاد زیر دو سال

حمام کودکان

وقت حمام نوزاد

مناسب ترین زمان برای شستشوی نوزاد در ماههای اول تولد ، قبل از وعده غذایی ساعت ۱۰ صبح و یا هر وعده دیگری است که از نظر شما راحت تر باشد . هنگامی که کودک بزرگتر شد و تنها سه نوبت غذا در روز خورد ، قبل از نهار و شام وقت مناسب حمام است .

لیف (اسفنج)

برای شستشوی کودک می توان از لیف (با اسفنج) استفاده کرد . اگر کودک را همتای یکی دوبار حمام می کنید ، باید قسمتهایی از بدن او را که با مدفوع وادرار سروکار دارد همیشه با آب و صابون با لیف ، خوب بشویید . معمولا به مادران توصیه می شود تا افتادن ناف نوزاد ، از روان استفاده نکنند .

برای حمام کردن نوزاد باید زیر پایش ورقهای از پلاستیک قرارداد , ابتدا سر و صورت و سپی بدن کودک را بالیف و صابون ، به آرامی بشویید.

وسایل

قبل از حمام کردن کودک ، همه وسایل را در دسترس قرار دهید. مثلا اگر حوله را فراموش کنید . باید کودک لحت و خیس را در بغل بگیرید و به دنبال حوله بروید ، انگشتر و ساعت مچی نان را باز کنید تا بدن کودک آسیب نبیند ، در صورت امکان پیشبندی ببندید تا لباسهایتان خیس نشود , صابون بچه الیف ، حوله نرم ، پنبه هیدروفیل ( برای تمیز کردن گوش ، بینی و ناف)، پودر با پماد (برای چرب کردن ناحیه تماس با لاستیکی ) ، کهنه ، سنجاق شغلی و انواع لباس مناسب را در کنار خود قرار دهید .

برای حمام کردن کودک میتوان ازطشت ، لگن و دستشویی و ظرفشویی آشپزخانه با هرنوع وان استفاده کرد . حمام کردن کودک دروان حمام ، باعث کمردرد و پا درد مادر می شود ، مگر آنکه کاملا به کار خود مسلط باشد . بعضی مادران از وان مخصوص کودک با پایه های بلند استفاده می کنند ، می توان لگن یا وان را بدی میز قرار داد و حرارت آب باید به اندازه گرمای بدن (۳۷ درجه سانتیگراد) باشد و دست را نسوزاند ، کودک را طوری نگه دارید که سرش روی مچ دست شما تکیه کند و انگشتان همین دست زیربغل او را محکم بگیرد ، با این می توانید کف صابون روی صورت کودک را پاک کنید .

اگر میترسید کودک لیز بخورد ، ابتدا او را روی زانوی خود یا روی میز لیف بزنید ، سپس او را د روان آب بکشید ، حوله را محکم به بدن کودک بمالید و اگر ناف کودک خوب نشده است و آن را با پنبه خشک کنید.

بسیاری کودکان بعد از عادت کردن به حمام ، از آن لذت می برند و شما هم در این شادی با او شریک شوید.

چشم و گوش ، بینی ، دهان و ناخنها

چشم با ترشح دا هم اشک شسته می شود و وقتی چشم سالم است نیازی به شستشو ندارد.

در داخل مجرای گوش ، مادهای مومی ترشح می شود که دره های گرد و غبار را به خود جذب کرده و به کمک گرگهای ریز به طرف خارج گوش رانده می شود و به این ترتیب این عضو را حفاظت می کند.

دهان معمولا نیازی به مراقبت خاص ندارد.

ناخنهای دست و پای کودک را میتوان به راحتی در خواب گرفت . شاید استفاده از ناخنگیر آسان تر از قیچی باشد.

بینی ، ساختمانی جالب دارد که داخل آن را تمیز نگاه میدارد و موهای نازک داخل حفره بینی ، گرد و غبار و ترشح این عضو را به سمت جلو که موهای بلند و ضخیم دارد می فرستند ، با جمع شدن این مواد در قسمت جلو بینی و حرکت این موها ، اعصاب بینی تحریک شده و احساس عطسه، تنفس دشوار و نیاز به تمیز کردن بینی به انسان دست می دهد. این مواد زاید را می توان با کهنه و دستمال با پنبه خیس پیچیده شده برسر چوب کبریت ، با احتیاط را رامش از بینی کودک خارج کرد ، اگر کودک عصبانی است ، سریع تر عمل کنید.

پودر ومحلول ضد عفونی کننده

اگر قسمتهایی از پوست خیلی ساییده می شود ، استفاده از پودر ومحلول ضد عفونی کننده لوسیون ) مفید است و کودک نیز شادی ملایمی را احساس می کند . ابتد قدری از پودر را ، دور از صورت و حوزه تنفسی کودک ، روی دستتان بریزید و بعد بهطور مساوی به ناحیه ماس پوست بمالید و محلول ضد عفونی کننده چرب با بارافین برای پوست خشک مناسب تر است.

بهبود بند ناف

جنین در رحم مادر ، از راه رگهای بند ناف تغذیه می کند . بعد از تولد ، پزشک بند ناف را نزدیک پوست با نخی می بندد و بقیه را جدا می کند و باقی مانده بند ناف معمولا بعد از یک هفته خنک می شود و می افتند و بهبودی محل بند ناف و گاه تا چند هفته طول می کشد . در این مدت ، جای بند ناف باید تمیز و خشک باشد تا عفونی نشود و باز گذاشتن این قسمت باعث خنکی میشتر و بهبود سریع تر می شود و کهنه با قنداق را نیز زیربند باف بیندید تا قناری برآن وارد نشده و از ادرار نیز خیس نشود.

اگر محل بند ناف ترشح دارد باید هر روز آن را با الکل ضد عفونی کرده با به دستور پزشک از پودر استفاده کنید .

سرخی والتهاب محل بند ناف ، نشانه عفونت است و باید فورا به پزشک مراجیه کرد . در این مدت باید جای آن را پانسمان مرطوب گذاشت.

گاه پوسته روی بند ناف کنده شده و چند قطرمای خون نیز جاری می شود که اهمیت زیادی ندارد.

فتق ناف

معمولا محل بند ناف و بعد از بهبود نیز به شکل فرورفتگی باقی می ماند که گاه با گریه شدید نوزاد به قسمتی از روده ها ، از داخل شکم خارج شده و از راه این فرورفتگی ، زیر پوست ناحیه بند ناف قرار میگیرد و آن را کمی برجسته می کند و این حالت را فتق ناف می گوییم ، وسعت فتق ناف به اندازه این فرورفتگی بستگی دارد . اگر بزرگ باشد بهبود آن ممکن است ماهها طول بکشد درصورت بروز این مشکل ، باید از قراردادن نوار چسب روی محل بند ناف خودداری کرد تا این نسبت به ادرار و مدفوع آلوده نشود و فتق بند ناف گاهی نتایج خطرناکی به دنبال دارد. برجستگی شکم پر با فتق ناف که در زیر چینهای پوستی ناف به شکل بادکنک احساس می شود ، فرق دارد.

آلت تناسلی

ختنه- درمورد ضرورت ختنه پسران با روشنی وجود ندا بریدن پیش پوست پالیه پوستی است که معمولا رآلت تناسلی را می پوشاند و سهولت بهداشت و نظافت از امتیازهای خنده است و بیش پوست ماده مفیدی نرشح می کند که که باعث عفونت می شود . به همین جهت با ختنه کردن به احتمال تشکیل یک کانون عفونی از بین میرود . به عقیده من ، ختنه ، کار عاقلانه ای است ، به ویژه اگر سنی معمول باشد ، در این حالت پر بجمای که خود را با سایر کودکان مقایسه میکند و احساس نمی کند که غیر طبیعی است و مناسب ترین زمان ختنه ، روزهای نخست تولد و قبل از ترک بیمارستان است.

بهبود زخم خنته ، چند روز طول می کشد و قراردادن پماد مناسب با قطعنای گاز انگزیب روی زخم ، التیام آن را سرعت می بخشد و اگر در برخورد زخم و لباس کودک چند قطرهای خون جاری شود ، اهمیت ندهید . اهم ما و راه دیگر تمیز کردن آلت نوزاد پسر ، شستشوی زیر پیش پوست است که از نظر جسمی و روانی ناراحت کننده به حساب می آید ، تمیز نکردن این قسمت نیز خطر عفونت در پیش دارد . در این صورت زمان ختنه اجباری آن هم درستی که کودک از عمل جراحی می ترسد ، فرا می رسد.

ختنه بعد از نوزادی – معمولا انجام ختنه به خاطر عفونت با مشاهده استمناء درکودکان بزرگتر مطرح می شود.

درگذشته که روانشناسی اهمیت امروز را نداشت ، انجام ختنه به این دلایل منطقی به حساب می آمد . امروزه می دانیم که عمل جراحی بر روی آلت تناسلی کودک ۳ تا ۶ ساله و نگرانی او را افزایش می دهد.

از نظر روانی ، خطرناک ترین دوره ختنه ۱ تا ۶ سالگی است و به عقیده من اگر نوزادی تا یک ماهگی ختنه نشد ، باید از این کار چشم پوشید . به ویژه اگر هدف درمان استمناء باشد . امکان آسیب روانی از ختنه در سن بالا , دلیلی است برلزوم انجام این عمل در روزهای نخست تولد.

نعوظ – در شرایط پربودن مثانه با مگام ادرار و آلت تناسلی پسر . سفت وراست قرار می گیرد که این حالت عادی را نعوظ می گوییم .

ملاج

روی سر نوزادان ، چهار استخوانی که سقف جمجمه را تشکیل می دهند و در آغاز فرم وصاف هستند و هنوز رشد نکرده و به هم نچسبید ماند و بسته شدن این قسمت نرم ( علاج) به وسعت آن بستگی دارد و معمولا ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می کشد.

گاهی در نور کافی می توان همزمانی ضربان سلام با قلب را مشاهده کرد مادران ، بی جهت از دست زدن به ملاج می ترسند ، پرده ضخیم ملاج، آن را در برابر خطر محافظت می کند.

لباس ، هوای تازه و نور آفتاب

گرمای اتاق

نوزاد می تواند در اتاقی با گرمای مناسب (حدود ۲۰ درجه سانتی گراد) و با لباس معمولی و یک تا دو پتوی پشمی سبک و احساس راحتی کند ، زمانی که وزن کودک به حدود ۳ / ۵ کیلو برسد ، دستگاه تنظیم حرارت بدنش خوب کار میکند و تشکیل یک لایه چربی در زیر پوست و او را گرم و راحت نگاه می دارد.

لباس

کودکان جان به لباس کمتری نیاز دارند و به طور کلی پوشاندن لباس زیاد باعث می شود که کودک نتواند خود را با حرارت محیط سازگار کند و بیشتر سرما بخورد ، رنگ صورت کودک بهترین راهنماست و اگر او سردش باشد ، گونه هایش رنگ پریده میشود ، گریه می کند و بهانه می گیرد.

برای پوشاندن لباسی که یقه تنگ دارد . ابتدا آن را به شکل حلقه باز نگاه دارید و قسمت پشت سر را وارد بله کنید و سپس با ملایمت ، پیشانی وصورت او را از داخل آن عبور دهید ، زیرا سر طفل بیضوی است نه کروی و برای بیرون آوردن پیراهن نیز ابتدا دستها را خارج کنید و سپس پیراهن را به صورت حلقه ای به دور کردن کودک جمع کنید و بعد آن را از بینی وپیشانی عبور داده و از روی سر به طرف عقب آن ببرید.

استفاده از پتوی پشمی سبک برای گرم کردن کودک مناسب است و باید از به کار بردن روانداز سنگین خودداری کرد . پنو باید آن اندازه باشد که لبه هایش را درریر تشک قرار دهید و درگهواره با ساک دستی و یا کالسکه ، بالش نگذارید . همچنین از محکم بستن (قنداق) کودک به نحوی که نتواند حرکت کند و خودداری کنی .

لباس راحت

لباس کودک باید طوری باشد که اگر هوای اتاق سرد است سرما نخورد و این لباس باید قابل شستشو نیز باشد و به این ترتیب ، گرمی و قابلیت شستشو برای لباس دو امتیاز قابل توجه به حساب می آید ، به علاوه باید سعی نمایید به جای لباس سنگین و کلفت ، از پوشاک نازک وراحت استفاده کنید . این ویزگیها باید در مورد کلیه پوشاک طفل از جمله کیسه خواب نیز مورد توجه قرار گیرد.

هوای تازه

تفییرات درجه حرارت ، برای مجبور کردن بدن به سازگاری با محیط ، مفید به نظر می رسد و کارمندی که به هوای ثابت خو گرفته، اگر وارد هوای آزاد شود ، سریع تر از هیزم شکنی که به دگرگونی هوای آزاد آشناست ، سرما میخورد هوای خنک اشتها را زیاد می کند و بر نیروی انسان می افزاید , کودکی که دایم در اتاق گرم زندگی می کند صورتی پریده رنگ دارد و اشتهایی به غذا نشان نمی دهد.

تنفس هوای آزاد به مدت دو سه دقیقه در روز ، برای کودکان هم ضروری است و در فرصت مناسب باید هوای اتاق را عوض کرد.

کسانی که به هوای گرم عادت دارند و در زمستان ناآگاهانه هوای آنان را گرم تر میکنند و استفاده از ترموستات در این موارد می تواند به تثبیت گرمای اتاق کمک کند و می توان با توجه دایم به دماسنج و بعد از مدتی گرمای مناسب را بدون کمک این وسیله نیز باز شناخت . اگر لباس زیادی به کودک بپوشانید وانتان را زیاد گرم کنید و در زمستان نیز باعث ناراحتی پوستی (عرق جوش) فرزند خود می شوید .

کودک در هوای آزاد

یک کودک ۵ ۴ کیلویی را باید روری دوسه ساعت از اتاق بیرون برد تا در هوای آزاد تنفسی کند ، به شرطی که باران نیاید ، درجه حرارت هوا چند واحد بالاتر از صفر درجه سانتی گراد باشد و باد سرد نورد کودک ۲ تا ۲ / ۵ کیلویی را وقتی می توان از اتاق بیرون برد که درجه گرمای هوا بالاتر از ۱۵ باشند و درجه حرارت هوا تنها عامل تعیین کننده نیست و هوای سرد و مرطوب و سردتر از هوای خنک با همان درجه است و وزش باد و تابش نور آفتاب بیشتر از سایر عوامل کودک را ناراحت می کنند و یک کودک ۴ کیلویی به راحتی می تواند یکی دو ساعت در هوای آفتابی تنفس کند ، البته اگر از باد خبری نباشد.

مناسبترین وقت در زمستان برای بیرون بردن کودک نیمه ریز (بین باعث ۱۰ به صبح تا ۲ بعد از ظهر ) است و دراین همگام اگر کودک ناراحت نمی شود بگذارید : مدت کمی صورت آفتاب بخورد.

اگر وقت کافی دارید از گردش در هوای آزاد لذت می برید ، فرزندتان را در و این تفریح همراهی کنید. اگر تابستان منزل شما گرم و خف کننده است ، جای رای استراحت فرزندتان پیدا کنید . اگر خانه شما به اندازه کافی هوای حک دارد از هم چند ساعتی ( در صبح و عصر) کودک را از محیط بسته خارج کنید ، ساعتهای ردش را با زمان بیداری و تمایل کودک به تفریح و سرگرمی تنظیم کنید.

حمام آفتاب – نور آفتاب اشعه ماوراء بنفش دارد که با تابش مستقیم و پوست ، ویتامین (د) می سازد و کودکان باید هر روز به مدت کمی در معرض تابش مستقیم نور آفتاب قرار گیرند ، ولی رعایت چند نکته ضروری است و استفاده از کتاب به ویژه درهوای صاف و آفتابی شدید ، باید بتدریج صورت گیرد تا از سوختگی وست جلوگیری شود . اشعه زیاد آفتاب زیان آور است و تیره شدن پوست نیز راهی ست برای حفاظت بدن از آثار ناگوار اشعه زیاد آفتاب و به علاوه اشعه آفتاب بتواند مثل آتش و آب جوش پوست را بسوزاند.

در فصل تابستان ، حمام آفتاب را می توان به طور کامل انجام داد و در هوای دکتر کافی است قسمتهای کمتری از بدن ( مورت ، دست و پای کودک را در مرض نور آفتاب قرار دهیم و از تابش مستقیم آفتاب به چشم کودک باید جلوگیری کند.

در زمستان اگراتاتی به اندازه کافی گرم و کودک از وزش باد محفوظ باشد و بتوان او را در کنار پنجره باز ، حمام آفتاب داد ، قرمزی ناشی از سوسنگی با آفتاب ند ساعت بعد ظاهر می شود و به این جهت باید در رعایت نکته های ضروری دفت

زیرا با قساوت ظاهری نمی توان به شروع وختگی می برد.

خواب

کودک چه مقدار خواب نیاز دارد ؟

پاسخ این پرسش با خود کودک ت . برخی کودکان زیاد و بعضی کم می خوابند . اگر غذای کودک کافی است ، هوای آزاد تنفس می کند و محیط زندگی مناسبی دارد ، مقدار خواب را به خود او   گذارید.

بیشتر کودکان در ماههای نخست ، اگر به اندازه کافی غذا بخورند و مشکل ارشی نداشته باشند ، از یک وعده تا وعده دیگر میخواهند، ولی برخی از آغاز الد کم خواهند که دراین مورد نگرانی بیجاست.

کودک ، هم زمان با رشد ، خواہش کم می شود . در پایان سال اول تولد ، روزی بهار و در ۱۸ ماهگی فقط روزی یک بار می خوابد . تا دو سالگی می توانید مقدار حواب به عهده خود کودک واگذارید . از این پس ار موجود پیچیده تری می شود. هیجان و نگرانی و ترس از رویاهای وحشت انگیز ورقابت با برادر و خواب از چشمانش می گیرد .

وقت خواب – کودک را می توان با این اندیشه آشنا ساخت که بعد از خوردن غذا باید به رختخواب رفت ، سعی کنید دست کم بعد از سه ماهگی ، فرزند شما به تنها خوابیدن ، بدون حضور دیگری ، عادت کند .

بیشتر کودکان خیلی زود به آرامش با شلوغی خانه عادت می کنند و کودک باید به گونهای تربیت شود که سروصدای عادی را به راحتی تحمل کند و بخوابد.

شکل خوابیدن – پیشتر کودکان به ویژه آنها که دل درد میگیرند ، از همان آغاز ترجیح می دهند به روی شکم زدمر) بخواهند ، زیرا به نظر می رسد فشار بر شکم ، درد ناشی از کارها را کاهش می دهد . برخی نوزادان به پشت (طاقباز می خواهند که درعیب دارد . اگر نوزاد استفراغ کند ممکن است حالت خفگی پیدا کند . دیگر این که همیشه سرش در یک نقطه بربالش قرار میگیرد و صاف و مسطح می شود و جمجمهاش تغییر شکل می دهد و باید سعی کرد از همان آغاز ، کودک به خوابیدن دمرعادت کند و با سرش را در دو طرف قرار دهد، زیرا تغییر این عادت بعدا دشوار خواهد شد.

خواب صبح – اگر می توانید کودک را طوری تربیت کنید که صبح بیشتر بخوابد . بنابراین اگر با شما بیدار شد ، سعی کنید دوباره به خواب رود . اگر گریه کرد ، چند دقیقهای صبر کنید ، شاید بخوابد .

اتاق کودک – اگر جای کافی دارید ، کودک می تواند از ابتدای تولد درا تاتی مستقل ، به تنهایی بخوابد ، به شرطی که آنقدر نزدیک باشد که صدای گریه اش را به خوبی بشنوید و در ۶ ماهگی که کودک می تواند از خود مراقبت کند و به محیط معینی هم عادت نکرده و قادر است در اتاقی جدا بخواهد و اگر از ماهگی به بعد کودک همچنان هم اتاق پدر ومادر باشد ، در آینده از خوابیدن دراتاق مستقل خواهد ترسید وهرقدر بزرگتر شود ، استقلالش دشوارتر خواهد شد.

مسئله مهم تر اینکه وقتی کودک بزرگتر شود و رابطه زناشوئی والدین او را وحشت زده و ناراحت می کند و نباید به تصور اینکه فرزند در خواب است ، حضورش را از یاد برد و چه بسا کودک بیدار است و شما بی کمر . در این حالت و میتوانید شدت نگرانی او را با مروری بر خاطره های دوران کودکی خود تا حدی احساس کنید . اگر آناق اضافی ندارید ، بین تختخواب خود و فرزندتان برده با دیواره بکشید.

اگر اتاق اضافی دارید ، حتی کودکان را نیز از یکدیگر جدا کنید تا به میل خود آنها را تزیین کنند و موجب ناراحتی یکدیگر نشوند.

کودک را به رختخواب تان راه ندهید – کاه کودک وحشت زده به رختخواب والدین پناه می برد و آنها نیز او را برای مدتی می پذیرند و این عمل به ظاهر درست اما در نهایت اشتباه است و اضطراب و نگرانی کودک برای مدتی کاهش پیدا می کند ولی به امنیت و آرامش رختخواب والدین خو می گیرد و تصور می کنم کار عاقلانه آن است که فرزند را به رختخوابتان نبرید.

دوست وانعی فرزندتان باشید- هرگاه در کنار فرزندتان هستید دوست واقعی او باشید و در تمام مدتی که او را تغذیه می کنید و در فرش می گیرید ، کهنهها و لباسهایش را عوض می کنید یا در کنارش می نشینید و به زبان کودکانه با او سخن می گویید و وقتی برایش شکلک در می آورید و به او می فهمانید که زیباترین کودک دنیاست ، روح او را پرورش می دهید، همان گونه که با تغذیه از شیرتان جسم او را بزرگ می کنید . اگر از این کار لذت ببرید ، محبت و صمیمیت شما واقعی است گاه چنان سرگرم کار هستید که او را فراموش می کنید : در این حالت شما و کودک ارزش بزرگی را از دست داده اید.

منظور من این نیست که در سراسر زمان بیداری کودک با او بازی کنید ، بلکه این احساس صمیمیت و دوستی است که در اساس رابطه شما اثر مفید خواهد داشت و این احساس باعث می شود که رفتار شما نسبت به او سرشار از مهربانی و محمت باشد.

دوستی به جا – کودک می تواند در اطراف ما در بازی کند اما لازم نیست حتما در تمام مدت روی زانوی اور بنشیند و با او را نیز مشغول کند . کودک می تواند از این رابطه لذت ببرد ، بدون آن که وابستگی اش روز به روز بیشتر شود.

مراقبت و بازی – کودک از خواب عصرش کم می کند و به جستجوی همبازی می پردازد . در ۲ تا ۴ ماهگی از مشاهده اشیایی که رنگ روشن دارند وحرکت می کنند ، لذت می برد , سایه روشن نیز او را خوشحال می سازد . دستهایش را بازرسی می کند و عکسهای روی دیوار را مورد توجه قرار می دهد و می توان برخی اشیاء ، تصویرها و شکلهای پلاستیک با مقوایی به رنگ روشن را با نخی در دسترس او قرارداد تا با رنگ و شکل و حرکت آشنا شود.

کودک در ۶ ماه دوم تولد ، همه چیز را به دهان می گذارد و این امر اشکالی ندارد به شرطی که اشیاء، آلوده ، تیز و برنده و سمی نباشند و با من غمگی اور نشوند.

عصرها وقتی کودک از تختخوابش خسته می شود او را در پارک (قفس) بازیاش قرار دهید . او باید به تدریج با این قفس خرگرفته باشد تا آن را زندان به حساب نیاورد . وقتی کودک می نشیند و چهار دست و پا راه می رود ، به دنمال اتیا دورتر حرکت می کند و از بازی با هرچیزی لذت می برد و به سرعت از آنها خسته می شود و به سراغ اشیاء تازه می رود .

قفس بازی – برخی روانشناسان با استفاده از قفس بازی محاله اند . زیرا عقیده دارند از حرکت چهار دست و پای کودک و در نتیجه از مردی اشیاء مختلف جلوگیری می کند ولی من تصور می کنم قفس بازی کمک موثری است برای مادران گرفتار می توان قفس بازی را در محلی قراردادکه نادر مشغول کار است و تا هم کودک از نزدیکی مادر لذت ببرد و هم از رویدادهای اطراف خود با خبر باشد . به علاوه می توان اسباب بازیها را در قفس بازی نیز قرارداد و کودک می تواند به کمک دیواره های فلس ایستادن را تمرین کند ، درهوای خوب نیز می توان قفس را در فضای باز قرارداد.

صندلی گردان- به این نوع صندلی را می توان هنگامی که کودک می تواند راست بنشیند اما هنوز راه نیفتاده است ، زیر نظر والدین مورد استفاده قرارداد.

عمل دفع

احساس دفع – انسان معمولا بعد از خوردن صبحانه احساس دفع می کند * پرا معده روده ها بعد از استراحت طولانی شبانه و پر تحریک می شوند . برخی ردم بعد از صرف هر وعده غذا ممکن است احساسی دفع کنند .

گاه در ماههای اول تولد ، به ویژه وقتی نوزاد با شیر مادر تغذیه می شود . احساس دفع ممکن است آن اندازه شدید باشد که بعد از هر وعده عمل دفع را انجام دهد . کاه کودکی به محض به دهان گرفتن نوک پستان چنان شد به زود زدن می کند که قادر به مکیدن نیست . دراین حالت باید حدود ۱۵ دقیقه شیردادن را تطع کرد تا دستگاه گوارش کودک استراحت کند.

مدفوع – در چند روز اول تولد ، مدفوع نوزاد سبز تیره ، نرم وهمنده است و کلوسیوم” نامیده میشود و بتدریج به رنگ تهرای و زرد درمی آید ، اگر مزاج نوزاد تا پایان روز دوم کار نکند باید به پزشک مراجعه کنید.

مدفوع شیرخوار – مزاج نوزادی که از شیر مادر تغذیه می کند . معمولا در هفته های اول زیاد کار می کند . برخی کودکان بعد از هر وعده ، دفع می کنند و مدفوع آنها معمولا زرد رنگ و نسبتا رقیق است . کودکی که سالم و راحت است نباید تصور کرد که هر روز باید مزاجش کار کند.

برخی از این شیرخواران در چند روز اول احساس فشار زیادی دارند که علت آں نرمی مدفوع است که نمی تواند روده ها را از داخل معاندازه کافی تحت فشار قرار دهد . دادن غذای جامد یا پوره آلو (کمپوت ) ، حتی اگر زمانش نرسیده باشد ، میتواند به حل این مشکل کمک کند استفاده از مسهل و تنقیه و شیاف ممکن است کودک را معتاد کند و در صورت لزوم با پزشک تماس بگیرید.

مدفوع شیرخواری که با شیشه تغذیه می شود – نوزادی که با بطری تغذیه می شود در ابتدا روزی ۱ تا ۲ رکاء تا ۶ بار دفع می کند و این تعداد به تدریج کاهش پیدا می کند ، به طورکلی آنچه اهمیت دارد نظم عمل دفع و سلامت نوزاد است به تعداد آنها.

مدفوع این دسته نوزادان خمیری و زرد کم رنگ یا تیره است . شایع ترین اختلال مدفوع نوزادی که از شیر گاو تغذیه می شود ، سفتی ، خشکی و یبوست است.

برخی کودکان در ماههای نخست ، مدفوع نرم و سبز با تکه های سفت دارند که با افزایش مقدار شکر به شیر، ناراحتی آنان بیشتر می شود و اگر به پزشک دسترسی ندارید ، شکر را به طور کامل حذف کنید و در هر حال اگر مدفوع نوزاد کمی نرم است اما او بی قراری نمی کند و افزایش وزن هم دارد ، جای نگرانی نیست.

تغییر مدفوع – اگر مدفوع تغییر بو ، شکل ورنگزیاد داشته باشد ، باید با پزشک مشورت کرد تا از سو هاضما و عفونت احتمالی با خبر شد و اگر مدفوع متعفن ، آبکی و مایل به سبز ، و تعداد دفعات آن زیاد شود ، به احتمال زیاد کودک دچار عفونت رودهای (اسهال) شده است . سفت بودن مدفوع و تاخیر در دفع آن احتمالا نشانه سرماخوردگی ، گلودرد با بیماریهای دیگر است .

برخی کودکان در هفته های نخست ، مدفوع بلغمی دارند ، که این حالت گامی نشانه اسهال ، و هاضمه یا حتی عفونتهای کلو ورید هاست.

وفتی سمری به غذای کودک اضافه می شود ، بخشی ازان بدون تغییر و به صورت مدفوع در می آید. که اگر مقدار آن ، به ویژه به شکل بلغم ، زیاد دفع شود ، باید سمزی غذای کودک را کاهش داد . چغندر مدفوع را قرمز می کند و مجاورت هوا نیز رنگ آن را تغییر می دهد.

رگه های کوچک خون در مدفوع ، معمولا ناشی از ترک خوردگی مقعد به علت یبوست مزاج و سفتی مدفوع و غیور سخت آن است . برای درمان یبوست باید فورا با پزشک تماس گرفت. خونریزی زیاد از مقعد نادر است و شاید به علت تغییر شکلهای مادرزادی ، اسهالهای شدید و پیچ خوردگی روده باشد. دراین صورت باید فورا به پزشک با بیمارستان مراجعه کرد.

کهنه ها

استفاده از کهنه ها – استفاده از کهنه ها به وسعت آنها و اندازه بدن کودک بستگی دارد . نکته مهم اینکه ، بیشتر کهنه ها را در محل تجمع ادرار کودک قرار دهید. البته این تراکم نباید طوری باشد که رانهای او زیاد از هم باز بماند.

عوض کردن کهنه ها به وقت کافی مادر ، حساسیت کودک به محیط خیس و شرایط زندگی شما بستگی دارد.

برخی مادران در سفر و منزل از کهنه های یک بار مصرف و پوشک استفاده می کنند . پوشک ادرار و مدفوع را خوب تکه نمی دارد و از کهنه هم گران تر است و بعد از ادرار شستن کودک ضروری نیست اما پس از دفع باید پای کودک را با آب و صابون شت و با روغن چرب کرد.

شستن کهنه ها – کهنه ها را با صابون ملایم و محلول دراب بشویید . تا مدفوع و دره های مایون برای آنها باقی نماند و پوست کودک دچار حساسیت نشود ، آب کشیدن کهنه ها نیز برای باقی نماندن ذره های مایون ، به ویژه برای پوست های حساس لازم است ، دره های ادرار باقی مانده بر روی کهنه ها تولید آمونیاک کرده و حساسیت و سوختگی پوست بدن کودک را موجب می شود . در این حالت شستن کهنه ها کافی نیست و باید آنها را پوشاند و با با محلول ساسی مد عفونی کرد و خشک کردن کده ها در آفتاب نیز درنابودی میکربها تاثیر بسیار دارد.