تاریخچه مانتو

مانتو از جمله پوشش هایی است که در کشور ما بسیار زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به موقعیت ها و مکان هایی که قرار است از مانتو استفاده شود شکل ظاهری ان ها متفاوت است.به همین دلیل مانتوها در انواع زیادی مثل مانتوهای اداری ، مانتوهای تابستانه و.. یافت می شوند.در ادامه به بررسی تاریخچه مانتو می پردازیم:

تاریخچه مانتو

تاریخچه مانتو از کلمه ای فرانسوی گرفته شده است و از آن به عنوان یک روپوش یاد می شود که می توان آن را روی لباس های دیگر پوشید.در قرن هفدهم و هجدهم نیز از مانتو ها استفاده می شده است اما شکل آن مانتوها با مانتوهایی که امروزه ما استفاده می کنیم تفاوت زیادی دارد.

شاید زمانی که نامی از مانتوها به میان می اید همه فکر می کنن که پوششی مخصوص کشورهای اسلامی است اما این طور نبوده است و از مانتو که طراحی ان مثل پیراهن های بلند و گشاد بوده است در کشورهای اروپایی برای مجالس استفاده می شده است.

بعد از در تاریخچه مانتوها ،این پوشش دچار تغییراتی می شود و نهایتا به یک لباس راحت و بلند تبدیل می شود که آن را روی لباس ها می پوشیدند. در قرن هفدهم قرار بود مانتوها بتوانند جای کت دامن ها را بگیرند. زیرا پوشش عموم زنان در ان زمان کت دامن بوده است.

در تاریخچه این مانتوها بیان شده است که طراحی استین های ان به گونه ای بوده است که بلندی آن تا آرنج می رسیده است و سر آستین های آن نیز چین دار بوده است.براساس همان پارچه مانتو نیز برای روی آن نیز پارچه ای دیگر انتخاب می شد که برای قسمت دامنی پیراهن روی آن می دوختند.

برای این که دامن لباس هم دیده شود قسمت جلویی رودامنی به طرف کنار جمع می شده است.راه رفتن با این مانتو طراحی شده سخت بوده است زیرا دامن ان بسیار بلند بوده و روی زمین کشیده می شود. دامن مانتوها در همین زمان دچار تغییراتی شده است که باعث شد تا دامن های بلند جای خود را به دامن های پارچه های قلاب دوزی شده ای داد که به قسمت انتهای دامن وصل می شدند.

در این بخش از تاریخچه مانتو دیگر مانتوها تبدیل به لباسی شد که در مکان های رسمی مورد استفاده قرار می گرفت .اگر توجه کرده باشید در تاریخچه مانتو هر زمان که صحبت از مانتو می شد منظور همان لباس های بلند است . برای همین نام گذاری نیز دلایل زیادی وجود دارد.

دوختن مانتوها نیاز به توانایی و مهارت های زیادی داشته است و همین هم باعث شده است تا زنانی که در این زمینه مهارت های لازم را دارند به خیاط های مانتو دوزمشهور شوند.

به مرور زمان در لباس پوشیدن افراد تغییراتی زیادی به وجود امد و همین باعث شد تا کم تر از لباس های سنتی استفاده کنند. به همین خاطر هم فقط تعدادی از آن ها در موزه ها نگه داری می شوند. بعدها نام زنانی که در دوخت مانتوها مهارت داشتند هم تغییر کردند آن ها از این به بعد خیاط های زنانه دوز شهرت یافتند.