معرفی برخی از پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین خودرو‌های دهه ۷۰ ایران

خودروهایی که در دهه 70 پرفروش ترین بودند

اگر ناصرالدین شاه به عنوان اولین شخصی بود که خودرو را به ایران آورد یا موسیو نخستین فردی بود که در ایران رانندگی کرد، اسم صنعت خودرو هم با نام برادران خیامی گره خورده است. بر این اساس چنانچه دهه چهل خورشیدی را زمان شروع اولین قدم ها در کشور برای تولید اتومبیل دانست، دهه هفتاد خورشیدی را هم باید به عنوان شروع حرکت مجدد صنعت خودرو بعد از جنگ قلمداد کرد که با کم شدن سایه سیاست بر فراز اقتصاد به تاجران یکی فرصت خوب داده شد تا مراودات خود را با دنیا بار دیگر شروع کنند.

پایان یافتن جنگ تحمیلی و اوایل دهه هفتاد خورشیدی برای خیلی از ایرانی ‌ها به منزله شروع تازه ای برای زندگی در دنیایی جدید بود. پس از دو تجربه تقریباً تلخ در انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، برنامه ‌های سازندگی آیت الله هاشمی رفسنجانی یک موج تازه ای از امید را به ایران تزریق کرد؛ موجی که خیلی سریع با اشتباهات سیاستی گروه اقتصادی او از تب و تاب خوابید، ولی ثمرات آن را هم به اقتصاد ایران تزریق کرد. دهه هفتاد که در ادبیات اقتصادی ایران آن را به دهه برنامه تعدیل ساختاری می شناسند، در تحقیقات جامع تر تجاری، صنعتی با شرکت‌ ها و برند‌هایی معتبر و معروف می ‌شود که بعد از پانزده سال مجدداً در ایران حضور پیدا کردند.

اولین قرارداد بزرگ و واقعی صنعت اتومبیل ایران بعد از جنگ در همین عصر به وجود آمد و پراید؛ حاصل همکاری سایپا با کیا در همین عصر می باشد. از مهم ترین محصولاتی که به صورت وارداتی در این دهه به ایران آمدند می ‌توان به لکسوس ال ‌اس به عنوان خودرویی نو ظهور یاد کرد که فقط به تعداد چهار دستگاه به ایران وارد شد. تعدادی هم شورولت کاپریس تخم مرغی و در کنار آن چندین دستگاه خودروی آئودی، مازراتی و پورشه هم در این برهه میهمان خیابان‌ های کشور شدند. این دوازده خودرو، ولی نماد‌های طبقه متوسط ایرانی در دهه هفتاد خورشیدی بودند که به شیوه تولیدی یا وارداتی، وارد بازار شدند و خاطره اتومبیل های مونتاژی آمریکایی را به مرور از ذهن مردم ایران پاک کردند. اکنون قصد داریم چند نمونه از خودروهای بنزینی جاده ‌های کشور در زمان تعدیل ساختاری را به شما معرفی کنیم.

پژو ۴۰۵ مدل ۱۳۷۰

 خودرو سال ۱۹۸۸اروپا که با یک سرمایه گذاری از سوی فرانسوی ‌ها وارد بازار ایران شد و تا سی سال بعد به تعداد سه میلیون دستگاه از آن تولید شد. این اتونبیل که زمینه ساز تبدیل ایران به یک تولید کننده تقریباً مستقل خودرو را فراهم آورد، هسته اولیه ساخت خودروهایی مانند سمند، پژو پارس و دنا بود و هم اکنون یکی از نماد‌های صنعت خودرو کشور محسوب می شود. این اتومبیل که اولین بار در سال۱۳۶۸به خط تولید ایران پا گذاشت، در مدت دوره حضور در ایران با مدل های مختلفی از موتور‌های۱۶۰۰، ۱۸۰۰و ۲۰۰۰سی سی ساخته شد.

پراید مدل ۱۳۷۴

 ممکن است زیاد درباره داستان پراید مطالعه کرده باشید. می ‌دانید که این اتومبیل ابتدا توسط فورد طراحی شد و به موفقیت نرسید، پس از آن کمپانی مزدا که زیر مجموعه فورد بود آن را مونتاژ کرد و این کمپانی هم موفق نبود. مدتی بهد هم کیا با کمک مزدا این خودرو را در کره مونتاژ کرد و جالب اینجاست که این کمپانی هم از این خودرو هیچ سودی نبرد. سرانجام بعد از فروش کیا پراید در ایران در سال۱۳۷۴، این خودرو بعد از ناکامی های زیاد در فروش موفق شد مفهوم ماشین کره ‌ای را با سواری نرم، مصرف پایین، استهلاک کم و امکانات خوب را در بازار ایران جا بیندازد و تا الان همین طور حرف اول را در بازار کشور ما بزند، خیلی جالب است، اینکه یک خودرو در هیچ کشوری به دلیل استقبال نکردن خریداران نتواند به تولید و فروش مناسب برسد و پس از ورود به ایران با گذشت سی و سه سال همچنان در صدردارنده بیشترین طرفدار باشد.

دوو سی یلو مدل ۱۳۷۵

اولین خودرو مونتاژی توسط کرمان موتور که تا به امروز هم خاطره خوبی در یاد خیلی از خریداران این خودرو مانده است. سدان کوچک کره‌ ای که طرحی به روز و جذاب در اتاق و بدنه داشت، از اوایل سال ۱۳۷۵وارد خط تولید شد و در یک مدت کوتاه، به رقیب سرسختی برای پژو ۴۰۵تبدیل گردید. تجهیزات خودرو مانند سیستم تهویه، شیشه بالابر برقی برای چهار در، سیستم پخش CD خور، گرمکن شیشه عقب و علاوه بر آن مصرف پایین سوخت و استهلاک کم، سی یلو را خیلی زود به یکی از نخستین اتومبیل های موفق کره ‌ای بازار ایرانی تبدیل کرد.

رنو ۲۱ مدل ۱۳۷۱

نتیجه نه خیلی خوب نخستین قرارداد مهم ایران با کمپانی فرانسوی رنو همین سدان سری۲۱بود که با توجه به ویژگی ‌های خیلی خوبی که داشت هیچ وقت موفق نشد در مقابل پژو۴۰۵ بایستد و خیلی سریع رقابت را به هموطنان خود باخت. رنو۲۱که بیتر ایرانی ‌ها آن را با تاکسی‌ های به رنگ سفید درون شهری به یاد می آورند، با توجه به امکانات خیلی پایین و سواری خشکی که داشت از سال۷۰تا۷۴تولید شد و پس از یک دوره اتمام همکاری میان رنو و سایپا، برای همیشه خط تولید را ترک کرد.

دوو ریسر ۱۹۹۰

نسخه قدیمی ‌تر دووسی یلو که در واقع یک پونتیاک آمریکایی ضعیف شده بود و به صورت وارداتی در دو مدل لیفت یک و سدان به ایران وارد شد. این سواری که تجهیزات کمتری در مقایسه با نمونه های وارداتی هم تیپ خود داشت، از شاسی و پلتفرم سری T. جنرال موتورز بهره برده و به پیشرانه چهار سیلندر، هشت سوپاپ و ۷۵ اسبی جنرال موتورز مجهز بود که در کنار یک گیربکس دستی، سواری معمولی و بدون دردسری را نصیب سرنشینان خودرو می ‌کرد. دوو ریسر در دهه هفتاد خودرویی ضعیف تر از میتسوبیشی گالانت و هوندا سیویک محسوب می شد.