پیشرانه فرمول یک به خودروهای جاده ای رسید

چند خودروی معروفی که با پیشرانه فرمول یک تولید شدند

تکنولوژی اکثر مهندسی خودروهای فرمول یک به خودروهای جاده ای رسیده است. در ادامه قصد داریم چند نمونه از خودروهایی که از تکنولوژی فرمول یک استفاده کرده اند را معرفی کنیم. ممکن است چندین بار با خود گفته باشید که دلیل برگزاری مسابقات فرمول یک و هزینه های بسیاری که برای پیشرفت صنعت خودروسازی می شود چیست؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم، بررسی تکنولوژی های صنعت خودروسازی در میدان رقابت و پس از آن ارائه آن در تولیدات فراوان  یا ساخت محدود خودروسازان است.

ولی خروجی نهایی فرمول یک به خودورهای جاده ای استاندار و اقتصادی نخواهد رسید، بلکه زمینه ساز ساخت برخی از ماندگارترین و سرسخت ترین خودروهای ساخت محدود می شود. خودروهایی که در این مطلب معرفی می کنیم برخی از جذاب ترین و عجیب ترین تولیدات صنعت خودروسازی از دهه 1960 تا به این زمان هستند.

فراری دینو 206GT

این خودرو مجهز به پیشرانه ی خودروهای فرمول دو می باشد ولی به خاطر اهمیت بالایی که دارند در این لیست قرار گرفته است. پیشرانه ی شش سیلندر V شکل دو لیتری که در این خودرو وجود دارد در خودروهای فرمول دو فراری به کار برده شده است. فراری دوینو GT 206 در سال 1967 محصول سبک وزن فراری بوده است که حداکثر قدرت پیشرانه ی V6 آن به 180 اسب بخار می رسید.

فورد ترانزیت سوپر ون 2

مدل های نخستین این سری از خودروی فورد ترانزیت در سال 1971 میلادی تولید شد. ولی به خاطر به کار بردن پیشرانه ی مدل GT40، قهرمان مسابقات 24 ساعته لمانز در این لیست قرار نخواهند گرفت. ولی دومین نسخه محصول سال 1984، از پیشرانه ی DFL کازورث استفاده می کرد. این پیشرانه برمبنای مدل DFV خودروهای فرمول یک تولید شده بود و تقریبا 600 اسب بخار نیرو به وجود می آورد. سوپر ون2 به همراه این پیشرانه حداکثر سرعت 300 کیلومتر بر ساعت تولید می کند.

آلفارومئو 164 ProCar

164 لوکس ترین سدان آلفارومئو و محصول استودیوی طراحی پینین فارینا بود که در کنار پیشرانه های 4 و 6 سیلندر از سال 1987 تا 1998 میلادی ساخته شد. در سال 98 میلادی با هدف شرکت در مسابقات فرمول S که در پی موفقیت رقابت های Procar بی ام و M1 شکل گرفته بود، نسخه سفارشی آلفارومئو 164 پروکار تولید شد. سدان آلفارومئو به طور کامل دگرگون شد تا علاوه بر بدنه ی زیبایی که دارد، میزبان پیشرانه ی بزرگ 10 سیلندر V شکل 3.5 لیتری با نیروی بیش از 600 لسب بخار باشد.

این پیشرانه در آغاز به عنوان قلب تپنده ی خودروی فرمول یک تیم فرانسوی اکیپ لیجی طراحی شده بود. ولی در نهایت روی سدان ایتالیایی به کار برده شد. این پیشرانه با حداکثر سرعت 340 کیلومتر بر ساعت مسیر درگ 400متری را در مدت زمان 9.7 ثانیه می پیماید. این سدان ایتالیایی خاص فقط به 2.5 ثانیه نیاز داشت تا به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. آلفارومئو تنها برند داوطلب شرکت کننده در مسابقات فرمول S بوده است که به خاطر عدم استقبال از این خودرو توسط سایر خودروسازان، این سری مسابقات هیچ موقع برپا نشد.

یاماها OX99-11

در اواخر دهه 80 میلادی و اوایل دهه 90 میلادی، پیشرانه ی برخی از خودروهای فرمول یک چند تیم نظیر رک اسپید، اروز، برابهام، تایرل و جردن را تامین می کرد. در نهایت تجربه ی مهندسان یاماها در تولید پیشرانه های فرمول یک، مدل خاص OX99-11 بوده است که دارای پیشرانه ی 12 سیلندر V شکل 3.5 لیتری با نیروی بیش از 400 اسب بخار می باشد.