نگاهی به سانگ یانگ رکستون G4 / جی4

نقد و بررسی سانگ یانگ رکستون G4 / جی4

کمپانی سانگ یانگ کره جنوبی، با جذاب ‌ترین محصول خود در ایران حضور دارد. تا چند سال پیش، خودروهای بزرگ‌ جثه و دارای ارتفاع بالا، تنها برای رانندگی در مسیرهای خارج از جاده به کار برده می شد. در آن دوره، برندهای بزرگ و مشهور دنیا نیز محصولات گوناگونی در کلاس شاسی ‌بلند نداشتند و حتی عبارتی مانند کراس‌ اور، هیچ معنی نداشت. در حال حاضر علاوه بر طیف گسترده ای از انواع شاسی ‌بلند در سبد غول‌ های خودروسازی مشاهده می ‌شوند؛ که برندهایی مانند رنجرور، جیپ و GMC، تنها در این سبک بدنه فعالیت دارند.

خودروسازی سانگ یانگ کره جنوبی، یکی از خودروسازانی است که با تمرکز بر روی شاسی ‌بلندها و کراس ‌اورها فعالیت دارد. با چشم پوشی از ون رادیوس و خودروی لوکس چیرمن با توجه به تیراژ ساخت پایین، می‌توان مدعی بود که سانگ یانگ در یک دهه‌ ی اخیر، محصول مهمی را در کلاس سواری تولید نکرده است و همواره بر این خط مشی، تأکید دارد. کمپانی سانگ یانگ با پیشینه ای به اندازه تاریخ خودروسازی کره جنوبی، از زمان تأسیس در ۱۹۵۴میلادی تا به حال، با فراز و نشیب‌ های بسیاری مواجه بوده است. این کمپانی در آغاز تولید کننده ماشین‌آلات سنگین راه ‌سازی، اتوبوس و کامیون بوده است که مدت ها بعد به طرف ساخت خودروهای سواری و به خصوص کلاس کراس‌ اور پیش رفت؛ ولی با کمبودهای مالی گوناگون مواجه و چندبار دست به دست شد. در سال ۱۹۸۷میلادی یک کمپانی انگلیسی به نام پنتر وست ‌ویندز (Panther Westwinds) سهامدار اصلی سانگ‌ یانگ شد و شروع کننده همکاری نزدیک آن‌ با مرسدس بنز و تولید موسو در ۱۹۹۳میلادی شد. سانگ‌ یانگ در سال ۱۹۹۷میلادی به غول صنعتی آن زمان کره‌ جنوبی، شرکت دوو فروخته شد؛ ولی در آخر با ورشکستگی دوو در سال ۱۹۹۹میلادی، طراحی و ساخت خودرو در آن توقف یافت تا این که با حضور قدرت بزرگ تولید کننده ی خودروی هند، کمپانی تاتاموتورز در دوو، سانگ یانگ هم جان تازه ‌ای به خود گرفت و با نسخه ‌های رکستون و کایرون تقریبا سال ‌های ۲۰۰۲میلادی به بازار جهانی بازگشت. در نتیجه در سال۲۰۱۱، تقریبا هفتاد درصد سهام سانگ یانگ به خودروساز بزرگ هند، ماهیندرا فروخته شد و از آن دوره تا به حال مبدل به چهارمین خودرو ساز کره‌ جنوبی با ساخت بیش از ۱۲۰هزار دستگاه در سال شده است.

با ممنوع شدن واردات خودروهای شامل پیشرانه‌ ی حجیم، محصولات لوکس سانگ‌ یانگ از جمله رکستون و کایرون، از بازار ایران خداحافظی کردند. البته نباید این را از یاد برد که خودروهای مذکور، با فروش بالایی در بازار جهانی مواجه نشدند و برند سازنده نیز ترجیح داد سرمایه اش را بر روی محصولات اقتصادی‌ تر مانند کوراندو و تیوولی بگذارد. در حال حاضر، به خاطر پیشرانه‌ ی دو لیتری توربوشارژ و عزم سانگ یانگ در ساخت شاسی‌ بلند نیمه ‌لوکس، جدید ترین نسل رکستون با کد G4، موقعیت حضور در ایران را پیدا کرده است و به ‌زودی از طریق رامک خودرو، پیش ‌فروش می شود.

طراحی ظاهری و بدنه

همیشه بسیاری از محصولات سانگ یانگ با عبارت «زشت‌ ترین خودروی جهان» شناخته می شد. به جز موسو که در دوره خود، به‌ عنوان یکی از زشت ترین مدل ‌های دنیا از طریق تعداد زیادی از رسانه ‌های خودرویی دنیا انتخاب شد، ون رادیوس و اولین نسل از شاسی ‌بلند اکتیون نیز با انتقادات شدیدی در گفت وگو طراحی بیرونی رو به رو بودند. مانند همیشه، کره‌ ای ‌ها دست روی دست نگذاشتند و هم اکنون محصولات سانگ یانگ، به طور کامل متفاوت از قبل به نظر می ‌رسند. بعد از رونمایی تیوولی با فرم چراغ‌ های شبه مثلثی و حالت کشیده به بالا در گوشه‌ ها، نوعی زبان طراحی در اتومبیل های سانگ یانگ مشاهده می‌ شود. این مسئله، در جدیدترین نسل کوراندو، رادیوس و اینک در رکستون G4 قابل تشخیص می باشد.

چراغ ‌های این خودرو نسبت به سایز بدنه، کوچک و محافظه‌ کار به نظر می ‌رسند. این قسمت، حالتی انتقامجو یا لوکس، همخوانی نمی‌ کند و به شدت تحت تأثیر محصولات تویوتا، مخصوصا پرادو می باشد. با دیدی دقیق ‌تر به داخل کاسه چراغ، هالوژن ‌های به روز و ابزارات براق حاشیه ‌ای، به‌ خوبی به چشم می خورد تا ظاهری امروزی برای رکستون مهیا می ‌شود. به کار بردن کروم براق با گوشه‌ های تیز و حالت شمشیری، یکی دیگر از نکات مثبت در ظاهر روبروی شاسی ‌‌بلند سانگ یانگ می باشد؛ ولی همواره سادگی جلوپنجره و سیاه بودن آن، ناامیدکننده می باشد. لوگوی کمپانی سازنده با حالت شاخ گوزن نیز نسبتا بزرگ می باشد و تداعی جالبی با سایر اجزا ندارد.

از مهم‌ترین نکات مثبت در طراحی رکستون G4، حجم‌دهی مناسب سپر و ایجاد حفره‌های هماهنگ با چراغ‌ها است. این بخش، علاوه بر تأمین مکانی چشم‌نواز برای مه‌شکن‌ها، به لطف استفاده از ادوات باریک و براق، نوعی تقارن با جلو پنجره ایجاد می‌کند. سپر رکستون دارای ۲ بخش جداگانه است که در بالا، فلزی و همرنگ بدنه ارائه می‌شود اما در پایین، از جنس پلاستیک و به رنگ سیاه خواهد بود. در این بین، مجرای عبور هوای پیشرانه و یراق باریک کروم قرار گرفته است تا همراه با نوار مشابه بالای جلوپنجره، زیبایی رکستون را افزایش دهد.

در نمای جانبی شاسی ‌بلند جدید سانگ یانگ، متوجه شباهت فراوانی که  با سایر محصولات معروف بازار جهانی، مخصوصا میتسوبیشی اوتلندر می ‌شوید. البته، این سبک طراحی، به طور کامل شایع و از سمت بازار جهان، قبول شده است؛ ولی در کنار زیبایی و سادگی؛ خلاقیت خاصی در آن به چشم می خورد. حتی رینگ ‌های اسپرت این خودرو، تفاوت خاصی با مدل ‌های استاندارد در اوتلندر  جدید ندارد و با طرح پنج پر دوگانه همراه می باشد. از طرفی دیگر، خطوط حجم‌ دهنده بر روی بدنه ‌ی رکستون، با حالت خمیده و در امتداد گوشه ‌ی چراغ‌ های طرفین، قرینه به نظر می ‌رسد و در شاسی ‌بلندهای مدرن، چندان شایع نمی باشد. خط سومی نیز بر روی درهای جانبی به چشم می خورد که بالاتر از دستگیره ‌ها قرار دارد و بی‌ هدف به نظر نمی ‌رسد.

نمای پشت این خودرو، فراتر از انتظار نمی باشد، با این که زیبا و چشم ‌نواز به نظر می‌ رسد. از این زاویه و به خصوص با تمرکز دید بر چراغ ‌های عقب، شاسی ‌بلند سوبارو اسکنت همخوانی می ‌شود؛ ولی نمی ‌توان منکر ظرافت‌ هایی مشابه ظاهر جلو در این قسمت از رکستون شد. چراغ ‌های عقب خودرو، حجم ‌دهی شده ‌اند و خطوط تیز زاویه ‌دار دارد که به نظر می رسد از بدنه زده است. در میان آن‌ ها، قطعه ‌ای به طور کامل صاف و فلزی مشاهده می ‌شود که در محصولات سوبارو شایع می باشد. از طرفی دیگر، حجم ‌دهی خاصی روی درپوش صندوق وجود ندارد و تنها با خطی ملایم در راستای چراغ ‌ها عرضه می ‌شود. روی سپر عقب، حالتی مشابه سپر جلو مهیا شده است و دارای نواری باریک از فلز براق کروم به شکل منحنی می باشد. حدوداً همه ی این قسمت، از جنس پلاستیک و به رنگ سیاه می باشد که تقریبا ارزان ‌قیمت به نظر می ‌رسد. در عوض، چراغ ‌های ثانویه ‌ی ترمز، بالاتر از سپر و با جایگاه خاصی در بدنه طراحی شده‌ اند که در کنار آنتن کوسه‌ ای، نکاتی مثبت در ظاهر رکستون به حساب می آیند.

طراحی داخلی و کابین

باید اعتراف کنیم ظاهر داخلی این خودرو فراتر از انتظار می باشد. با ورود به کابین رکستون، حتی اگر تجربه ‌ی رانندگی با ولوو XC90 و یا جدیدترین نسل شاسی ‌بلندهای لکسوس را داشته باشید، تحت تأثیر متریال و کیفیت تولید سانگ یانگ قرار می گیرید. حجم ‌بالای چوب و چرم استفاده شده در داشبورد، تودری‌ ها و حتی دسته‌ دنده، فوق العاده می باشد، ضمن این که به جای به کار بردن از پلاستیک سیاه در خیلی ادوات، قطعات فلزی و نقره‌ ای رنگ مشاهده می ‌شوند.

ظاهر داشبورد، با حالت قرینه و هواکش‌ های عریض عمودی در اطراف صفحه نمایش، تداعی ‌کننده ‌ی پیکاپ ‌های پهن‌ پیکر آمریکایی، مانند دوج رم۱۵۰۰ می باشد. از طرفی دیگر، می ‌توان ظاهر داشبورد را به سه بخش تقسیم کرد که در قسمت فوقانی، پلاستیک سخت با مواد مرغوب، در نوار میانی، چوب با طرح خطوط افقی و در بخش پایین، چرم نرم با خطوط دوخت متقاطع به چشم می خورد. البته در قسمت زیرین داشبورد، باز هم از پلاستیک سخت به کار برده شده است؛ ولی این بخش هم، همرنگ پوشش صندلی‌ ها و چرم داشبورد می باشد تا لوکس و چشم‌ نواز عمل کند.