سوپراسپرت مازراتی MC12 برگشت قدرتمند اصلی ترین تولید کننده خودروی ایتالیایی با برند نیزه ی سه شاخ به مسابقات اتومبیلرانی بود که در حال حاضر، به عنوان یکی از نادرترین سوپراسپرت های جهان به حساب می آید.
چندین سال گذشته پیش از این که برند فراری به عنوان نماینده ی شایسته ایتالیا با خودروهای قرمز رنگ در مسابقات گوناگون اتومبیلرانی معروف شود، این مازراتی بود که در راس سطح اتومبیلرانی دنیا قرار داشت. ممکن است برای افرادی که با تاریخچه ی این کمپانی اصیل ایتالیایی و افتخارات آن در مسابقات جهانی آشنا نمی باشند، باور این تعریف برای برندی که هم اکنون با ساخت خودروهای گرندتورر و سدان جذاب شناخته می شود، سخت باشد.
کمپانی خودروساز مازراتی با سعی کردن هفت برادر به نام های آلفیری، آلفیری دوم، بیندو، کارلو، اتورِ، ماریو و ارنستو در آغاز قرن بیستم پرچم دار ایتالیایی ها در مسابقات اتومبیلرانی بود. تاریخچه ی برند نیزه ی سه شاخ ایتالیایی با وجود قدمت زیاد، باعث قدرت اقتصادی آن در حال حاضر نشد. این برند بعد از بازگشایی توسط هفت برادر مازراتی و گذر از بحران های مالی و مالکیت کمپانی هایی مانند سیتروئن، دِتوماسو (De Temaso) و فراری، در حال حاضر به عنوان زیرمجموعه ی گروه خودروسازی فیات -کرایسلر در حال فعالیت می باشد.
ولی هدف از نوشتن این مقاله، نه تاریخچه است و نه مدل های ساخته شده مدرن نیزه ی سه شاخ ایتالیایی بلکه نگاهی عمیق به آخرین سوپراسپرت ساخته شده توسط این برند می باشد. مازراتی MC12 محصول سال ۲۰۰۴ میلادی می باشد که آخرین سوپراسپرت این شرکت به حساب می آید و همواره نیز یکی از بهترین سوپراسپرت های کنونی جهان به شمار می رود. MC12 برای بازگشت مازراتی به مسابقات اتومبیلرانی تولید شده است. مازراتی از سال ۱۹۵۷ میلادی و تصادف مرگبار فراری با تماشاگران در مسابقه ی استقامتی ۱۰۰۰ مایل یا «میله میلیا» در کومونه ی گویدیزولو ایتالیا در مسابقات اتومبیلرانی حضور نداشت. در این تصادف، یک دستگاه فراری 355S با سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعتی که داشت به جایگاه تماشاگران برخورد کرد که راننده، کمک راننده و ۹ تماشاچی که ۵ کودک هم در میان آن ها بودند، جان شان را از دست دادند.
بعد از این تراژدی تأسف بار به غیر از ممنوعیت برگزاری مسابقات اتومبیلرانی به مدت چند ماه در ایتالیا، انزو فراری به اتهام قتل غیرعمد مواجه شد که در نهایت در سال ۱۹۶۱ میلادی تبرئه شد. مقامات مازراتی در مدت ممنوعیت مسابقات به تولید خودروهای جاده ای با تمرکز مخصوص بر کلاس گرندتورر و خودروهای باشکوه و سفارشی اقدام کردند. البته در سال ۱۹۵۷ میلادی مازراتی به عنوان با ارزش ترین قهرمانی مسابقات اتومبیلرانی، مقام نخست مسابقات فرمول یک با رانندگی خوان مانوئل فنجیو افسانه ای؛ را به دست آورد.
نسخه MC12 به عنوان بازگشت مازراتی به مسابقات اتومبیلرانی بر اساس شاسی مدل فوق العاده فراری انزو تولید شد. در واقع مازراتی MC12 از همان پیشرانه ی دوازده سیلندر V شکل شش لیتری فراری انزو با نیروی ۶۲۰ اسب بخار در دور موتور ۷۵۰۰ و گشتاور ۶۵۲ نیوتن متر در دور موتور ۵۵۰۰ بهره می برد. فرق عمده ی MC12 طراحی جدید بدنه می باشد که با بیش از ۵ متر طول، عرض بیشتر و باله ی بزرگ عقب جلوه می کرد. مازراتی MC12 با اندازه بزرگ تر، نسبت به فراری انزو کابین جادار و راحت تری را در اختیار داشت. به غیر از این سقف این سوپراسپرت ایتالیایی قادر به جدا شدن (به صورت دستی) بود تا MC12 به یک اسپایدر قدرتمند هم تبدیل گردد. از سوی دیگر بدنه ی بزرگ تر MC12 به معنی شتاب نخستین و حداکثر سرعت کمتر از فراری انزو بود. MC12 با حداکثر سرعت ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت در مدت زمان ۳.۷ ثانیه به سرعت صد کیلومتر بر ساعت دست پیدا می کرد که نسبت به بیشترین سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت فراری انزو، میزان پایین تری می باشد.
همان گونه که گفته شد، هدف از تولید MC12 بازگشت مازراتی به مسابقات اتومبیلرانی بوده است که به همین خاطر و به منظور دریافت مجوز لازم کمپانی در کلاس GT فدراسیون جهانی اتومبیلرانی (FIA) به تعداد ۲۵ دستگاه مدل جاده ای، ساخته شد. هر کدام از محصولات مازراتی MC12 قیمتی نزدیک به ۸۰۰ هزار دلار داشت که سریعا به فروش رسید و مدیران ارشد این برند، ساخت ۲۵ دستگاه دیگر را در برنامه قرار دادند. در کل دو سال، پنجاه دستگاه مدل جاده ای از مازراتی MC12 به خریداران خاص تحویل داده شد.
نسخه MC12 در نخستین مسابقه ی خود در پیست ایمولا کلاس GT به رده های اول و دوم دست پیدا کرد و در مسابقه ی دوم رتبه اول را برای گروه مازراتی به دست آورد. فصل ۲۰۰۴ کلاس GT که تا آخرین دور آن به خاطر تأیید نشدن MC12 GT1 از طرف مقامات FIA امتیازی به گروه داده نشده بود، در نهایت بعد از موافقت FIA با رتبه هفتمی تیمی مازراتی به پایان رسید. ولی در فصل بعد، مازراتی با امتیاز ۲۹۳، تقریبا دو چندان بیشتر از گروه فراری به رتبه اول تیمی دست پیدا کرد.
بعد از موفقیت های بسیار مازراتی MC12 در مسابقات اتومبیل رانی گوناگون، درخواست برای مدل مخصوص پیست برای فروش عمومی افزایش یافت. مدیران مازراتی با ارائه ی ۱۲ دستگاه MC12 با کد ورسیونه کورسه (Versione Corse) که بر پایه مدل مسابقه ای GT این سوپراسپرت تولید شده بود به در خواست مشتریان خاص پاسخ دادند. MC12 ورسیونه کورسه از نیروی ۷۴۵ اسب بخار در دور موتور ۸۰۰۰ استفاده می کرد که ۱۲۰ اسب بخار بیشتر از مدل استاندارد در اختیار داشت. هر دستگاه نسخه ی ورسیونه کورسه با قیمت ۱ میلیون و ۴۷۰ هزار دلار به فروش می رفت.
بعد از گذشت ۱۴ سال، مازراتی هم اکنون به ساخت خودروهای لوکس در کلاس های گوناگون اقدام کرد. تنها تصور کنید در صورتی که گروه مهندسی مازراتی بر اساس شاسی لافراری یک ابرخودرو بسازد چه درخواست بالایی برای آن خواهد بود. بعد از بازگشت آلفارومئو به مسابقات فرمول یک (اگر چه در قالب اسپانسر)، تصور حضور مجدد مازراتی در این سری رقابت ها واقعاُ هیجان انگیز می باشد که البته این گونه رویدادی را باید دور از انتظار دانست.
سوناتا YF، یکی از مدلهای برجسته هیوندای، در سال 2010 به بازار معرفی شد و…
دلیل های خالی شدن باتری خودرو بسیار زیاد است و نمی توان همه آن ها…
در همه کشورها ماشین پلیس ها باید از بهترین و با کیفیت ترین ماشین های…
رولزرویس سوپتیل از جمله گران ترین خودروهای جهان است .به صورت کلی کمپانی رولز رویس…
شرکت رولزرویس نسل جدید خودروهای فانتوم در سال 2018 وارد بازار کرده است . این…