شناخت بیماری های مخملک، دیفتری و فلج اطفال

آشنایی با بیماری های مخملک و دیفتری و فلج اطفال و راه های درمانی آن

مخملك

مخملك معمولا با علائم گلودرد، استفراغ، تب و سردرد شروع میشود بثورات تا یکی دو روز ظاهر نمیشود. بثورات آن معمولا از نواحی گرم و مرطوب بدن از قبیل پهلوها ، کشاله های ران و پشت کمر شروع میشود. اگر بثورات مخملکیرا از دور نگاه کنید قرمزی شدید و یکنواختی بنظر میرسد، ولی اگر با دقت و از نزديك بان نگاه کنید ملاحظه خواهید کرد که این بثورات لکه های ریز و قرمز رنگی است که بر – روی پوست محتقن و قرمزرنگی قرار گرفته است . این بثورات ممکن است تمام بدن و طرفين صورت را بگیرد. ولی اطراف دهان رنگ پریده باقی میماند . گلو قرمز میشود و گاهی قرمزی آن فوق العاده شدید است ، بعد از مدتی زبان هم قرمز میشود . قرمزی زبان ابتدا از کناره های آن شروع میشود و بتدریج تمام آنرا میگیرد. اگر فرزند شما دچار تب و گلودرد کشته است البته باید طبیب را مطلع نمائید.

امروزه مخملك مانند قدیم آنقدرها شدید نمیشود. مخملك مرض کاملا مستقلی که بعلت میکروبی مخصوص بخود ، همچون سرخك ، تولید شود نیست و میکروب مولد مخملك یکی از انواع استرپتوكوك است. این میکروب بطور کلی باعث ایجاد گلو درد ، تورم غدد لنفاوی و گوش دردهای عفونی میشود و مخملك هم یکی از امراضی است که استرپتوكوك غالبا در اطفال دو تا هشت ساله، می تواند تولید نماید . در زمان قدیم ، قبل از اینکه معلوم شود علت مخملك استرپتوکوک میباشد، مردم از مخملك وحشت شدیدی داشتند زیرا اشخاص با فواصل زمانی و مکانی بسیار زیاد از اشخاص دیگری که مبتلا بمخملك بودند این کسالت را می گرفتند . چون مردم فکر میکردند که مرض باید معمولا از شخصی دیگر منتقل شود، لذا عامل سرایت را آلودگی اسباب و وسائلی که مثلا در سال قبل مورد استفاده مريض مبتلا بمخملك قرار گرفته بوده است میدانستند. امروزه ما بخوبی میدانیم که طفلی که دچار مخملك ميشود، تعدادی میکروب استرپتو کوك از شخصی که گلودرد داشته و با از شخصی که حامل آن میکروب بوده است ( بدون اینکه آثار مرضی در او مشهود باشد) ببدن او منتقل شده است.

مخملك باید فورا و در نهایت دقت بوسیله یکی از داروهای جدیدی که دور: مرض : را کوتاه میسازد و احتمال پیدایش عوارض ثانوی آنرا تخفیف میدهد معالجه شود. عوارض شایع مخملك عبارت از گوش دردهای عفونی ، تورم غدد لنفاوی گردن، نفریت (کسالت کلیه ها که باعث تولید خون و آلبومین در ادرار میشود) و تب روماتیسمی می باشد. احتمال میرود که چایمان باعث تولید عوارض ثانوی این کسالت گردد . این عوارض ممکن است هر موقع در جریان مخملك پیدا شود ولی غالبا ده الی پانزده روز بعد از قطع تب ، مونی که طفل ظاهرا بهبود کامل یافته است پیدا میشود . بهمین دلیل است که یك مريض مخملکی باید تا سه هفته تحت نظر باشد و مورد مراقبت دقیق قرار گیرد . طفل باید طور منظم بوسیله طبيب مورد معاینه قرار گیرد و تا بهبود واقعی او ، باید با طبيب معالجش در تمام بود. هر علامت جدیدی از قبیل گوش درد و تورم غدد ناحیه گردن ، قرمزی و با قلت ادرار و تورم مفصل ، عود تب و غیره را که پیدا میشود باید فورا باطلاع طبيب طفل برسانید.

اگرچه ممکن است مخملك بسهولت در مؤسسه ای شیوع یابد، ولی در مدارس روزانه معمولی چندان مسری نیست. بنابراین اگر از طرف اولیاء مدرسه نامه ای بشما نوشته شد که فرزندتان در معرض تماس بامریض مخملکی قرار گرفته است، شما نباید چندان نگران شوید. زیرا احتمال ابتلاء او بمخملك خیلی کم است . اگر قرار باشد طفل آنرا بگیرد علائم آن معمولا یکهفته بعد از تماس بروز خواهد کرد . مقررات قرنطینه (مجزاكردن طفل مريض از سایرین) در ممالك مختلف متفاوت است.

دیفتری

دیفتری مرضی است سخت و خطرناك ، ولی می توان بخوبی از آن جلوگیری کرد. اگر فرزندتان در دور طفولیت سه تزریق، سپس يك تزریق یاد آور در يك سالگی و بعد از آن هر سه سال یکبار واكسن دیفتری تزریق نمائید، احتمال ابتلاء او بدیفنری تقريبا ، صفر خواهد بود . شروع دیفتری با کالت عمومی بدن ، گلو درد و تب همراه خواهد بود . غشاء سفید رنگ چرکداری روی لوزهها پیدا میشود که ممکن است سراسر گلو را فرا گیرد . گاهی دیفتری از حنجره شروع میشود که علائم آن عبارت از خشونت و گرفتگی صدا ، سرفه های خشك و تنگی نفس میباشد . در هر حال، هرونت فرزند شما دچار تب و گلودرد و با علائم خناق (کروپ : سرفه های خشك، گرفتگی صدا و تنگی نفی) می شود باید فورا طبیب را برای معاینه طفل دعوت نمائید. درمان هر بیمار مشکوك بدیفتری عبارت از تزریق سرم و داروهای دیگر است. دوره کمون آن يك هفته است.

مرض فلج اطفال (پولیومیلیت قدامی)

در فصل تابستان و اوایل پائیز که شبوع مرض فلج اطفال از همه وقت بیشتر است ، والدین هر وقت فرزندشان ناخوش میگردد طبیعتا بفکر این کسالت و یافتند. این مرض ، مانند بسیاری از امراض دیگر، با بی حالی و کسالت عمومی بدن ، تب و سردرد شروع میشود. ممکن است با استفراغ، يبوست مزاج و یا مختصری اسهال همراه باشد. لیکن اگر فرزند شما دارای تمام این علائم باشد و مضافة دردی هم در ساق پا داشته باشد، تشخيص مرض فلج اطفال برای این طفل عمل غلطی خواهد بود. زیرا باز هم احتمال زیادی دارد که کسالت طفل فقط گریپ با گلودرد باشد. البته بدون شك، شما طبیبی را برای عبادت و معاینه طفل دعوت خواهید کرد . ولی اگر تا آمدن طبيب مدت زمان درازی طول بکشد ، می توانید با طريقة ذيل طفل را امتحان کنید: اگر طفل بتواند سر خود را بین دو زانوی خود قرار دهد با گردن خود را بطرف جلو طوری خم کند که چانه او بسنيهاش برسد احتمال دارد طفله مبتلا باین مرض نشده باشد. (حتی اگر طفل نتواند اینکارها را هم بکند، دليل آن نیست که مبتلا باین مرض شده است.)

وقتی مرض فلج اطفال در منطقه ای از کشور پیدا میشود، این سؤال برای والدین مطرح میشود که تا چه اندازه باید فرزندان خود را محدود و مجزا نمایند . طبیب خانوادگی شما که با شرایط و اوضاع محلی آشنائی دارد می تواند بهترین وجهی شما را راهنمائی کند . در این مواقع ، ترسیدن و وحشت زدگی و یا قطع ارتباط فرزندان خود با تمام مردم کار صحیحی نیست . اگر مرض فلج اطفال در شهر شما پیدا شده است ، کار عاقلانه آنست که فرزندان خود را از رفتن بنقاط پرجمعیت و پر ازدحام، مخصوصا جاهای سر بسته و محدود مانند مغازه ها ، فروشگاهها ، سینماها و همچنين از رفتن باستخرهای شنائی که مورد استفاده عموم مردم قرار میگیرد برحذر دارید . از طرف دیگر ، برحذر داشتن طفل از ملاقات دوستان صمیمی، تا آنجا که ما در شرایط فعلی اطلاع داریم ، ضرورتی ندارد. اگر شما بخواهید نسبت بار در سراسر دوره زندگیش اینقدر دقیق و مواظب باشید ،

هرگز باو اجازه نخواهید داد که از يك طرف خیابان با نطرف برود. اطباء نسبت باین مسئله که چایمان و خستگی مفرط شخص را برای ابتلاء باين مرض بیشتر مستعد میکند تردید دارند . ولی بهتر آنست که همیشه از این عوامل اجتناب گردد . شایع ترین علت الرزيدن و چایمان در فصل تابستان ، ماندن در آب بمدت طولانی است . موقعی که رنگ طفلی میپرد ، قبل از اینکه دچار لرز گردد. باید او را از آب خارج کرد.

وقتی شخصی باین مرض مبتلا شده برای متوقف ساختن آن (در شرایط فعلی) هنوز راهی وجود ندارد. از طرف دیگر ، بسیاری از اطفالی که گرفتار این مرض بشوند . هیچوقت مبتلا بفلج نمیگردند . عده ای از اشخاص که دچار فلج میشوند ، بعد از مدتی کاملا شفا می یابند و بسیاری از آنهائی که فلجشان کاملا خوب نمیشود با بعضی معالجات به مقدار قابل توجهی بهتر میگردند.

اگر بعد از برطرف شدن حالت حاد کسالت ، طفل مبتلا بفلج گردد . ادامه معاینه و معالجة طفل توسط طبیب حاذق اهمیت حیاتی دارد. چگونگی درمان بك عضو فلج کنه بتواند مالا قابل استفاده باشد منوط بعوامل متعددی است . در این مورد مقررات کلی و عمومی وجود ندارد و طبیب است که باید در هر مرحله ای قضاوت کند و تصمیم بگیرد. اگر مقداری از فلج عضوی باقی بماند، می توان با انجام بعض اعمال جراحی ، مفید و کارآمد بودن عضو را بیشتر نمود و از تغییر شکل و اذکار افتادگی آن جلوگیری کرد. انجمن مؤسسه ملی فلج اطفال، آماده كمك و راهنمایی کردن خانواده ها برای معالجه این مرض می باشد . در آمریکا، در هر شهر بزرگی می توان با این موسسه مکاتبه نمود.