کافئین: همه آن چیزی که باید بدانید

کافئین به صورت روزانه برای افزایش بیداری، کاهش خستگی و بهبود تمرکز و تمرکز استفاده می شود.

در واقع، کافئین یکی از داروهای مورد استفاده در جهان است.

از آنجا که مصرف کافئین به طرز گسترده ای مصرف می شود، شایعه ، قریحه، افسانه های شهری، اعتیاد به رسانه ها و حتی داستان هایی ، وجود دارد. در این مقاله، برخی از این سوء تفاهم ها را روشن خواهیم کرد.

اگر چه مصرف دوز کم و متوسط کافئین به طور کلی ایمن است و مزایای بهداشتی اثبات شده است مصرف کافئین بیش از حد یک عامل خطر بالقوه برای برخی از مشکلات سلامتی است.

حقایق سریع در کافئین

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد کافئین وجود دارد. جزئیات بیشتر و حمایت از اطلاعات در مقاله اصلی است.

حداقل ۶۸ میلیون آمریکایی هر روز سه فنجان قهوه مصرف می کنند.
بیش از ۲۱ میلیون آمریکایی هر روز شش یا بیشتر فنجان قهوه می خورند.
اعتقاد بر این است که ۳ نفر از ۴ مصرف کننده به طور منظم کافئین به این مواد معتاد هستند.
حدود ۵ گرم کافئین می تواند کشنده باشد. این معادل ۳۰-۴۰ فنجان قهوه منظم است.

کافئین چیست؟

اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) کافئین را به عنوان یک دارو و یک مکمل غذایی معرفی می کند؛ این دارو در داروهای تجویزی و بدون نسخه برای درمان خستگی، خواب آلودگی و بهبود برخی داروهای ضد درد مورد استفاده قرار می گیرد.

فرمول شیمیایی آن C8H10N4O2 است. کافئین را می توان با استخراج منابع طبیعی یا سنتز شده از اسید اوریک تهیه کرد.

کافئین متعلق به یک گروه از داروهایی است که به نام محرک های سیستم عصبی مرکزی (CNS) هستند. در غذاهای متعارف، کافئین می تواند به حفظ سلامت روانی کمک کند.

استفاده کافئین به عنوان یک کمک هشیاری باید فقط گاه به گاه باشد. این قصد ندارد جایگزین خواب شود و نباید به طور منظم برای این منظور استفاده شود.

در ایالات متحده بیش از ۹۰ درصد از بزرگسالان به طور منظم از کافئین استفاده می کنند و مصرف متوسط آنها بیش از ۲۰۰ میلیگرم کافئین در روز است. کافئین بیشتر از دو فنجان قهوه ۶ اونس و یا ۵ قوطی نوشابه نوشیدنی ۱۲ اونس است.

کافئین در چه موادی وجود دارد؟

کافئین به طور طبیعی در برگ ها، دانه ها یا میوه بیش از ۶۰ گونه گیاهی رخ می دهد، از جمله:

دانه های قهوه – دانه
برگ چای – برگ، جوانه
کولا آجیل – دانه
لوبیا کاکائو – دانه
گوارا – دانه
همسر Yerba – برگ
یوکو – پوست

کافئین به عنوان یک آفت کش طبیعی برای گیاهان عمل می کند؛ با کافیین حشراتی را ک سعی در تغذیه از آنها را دارن فلج و یا می کشند.

کافئین دیگر تنها در چای، قهوه و شکلات وجود ندارد؛ آن را به طور منظم به آدامس، لوبیا ژله، وفل، آب، شربت، و بیشتر اضافه می کنند.

در پاسخ به روند “اضافه کافئین” در تعداد روزافزون محصولات، FDA در حال بررسی ایمنی کافئین در غذاها و به ویژه اثرات آن بر روی کودکان و نوجوانان است.

“نوشیدنی های انرژی” با کافئین بعضی از آنها به شدت به فروش می رسد، به ویژه برای جوانان، با محصولات اضافی در بازار، از “روانگردان” بلغور جو دوسر به “wired” waffles.

کافئین حتی به مروارید، دانه های آفتابگردان و سایر غذاهای سبک برای اثر محرک آن افزوده می شود.

محتوای کافئین در محصولات

برای بزرگسالان سالم، FDA مقدار ۴۰۰ میلیگرم کافئین در روز (حدود ۴ یا ۵ فنجان قهوه) به عنوان یک مقدار که با عوارض جانبی خطرناک یا منفی همراه نیست، ذکر کرده است.

FDA مقدار مشخصی را برای کودکان تعیین نکرده است، اما آکادمی آمریکایی کودکان از مصرف کافئین و سایر محرک ها توسط کودکان و نوجوانان اجتناب می کند.

مقدار کافئین موجود در برخی غذاها و نوشیدنی های معمول عبارتند از:

قهوه، آبجو – ۱۰۲ تا ۲۰۰ میلی گرم در هر فنجان
قهوه، فوری – ۲۷-۱۷۳ میلی گرم در هر فنجان
قهوه، بدون کافئین – ۳-۱۲ میلی گرم در هر فنجان
چای، دم کرده آمریکایی – ۴۰-۱۲۰ میلی گرم در هر فنجان
چای، آبجو وارداتی – ۲۵-۱۱۰ میلی گرم در هر فنجان
چای، فوری – ۲۸ میلی گرم در هر فنجان
چای، کنسرو لوبیا – ۲۲-۳۶ میلیگرم در هر اونس ۱۲
کولا حاوی کافئین و سایر نوشابه های نوشیدنی – ۳۶-۷۱ میلیگرم در هر ۱۲ اونس
کولا و سایر نوشابه های بدون کافئین – ۰ میلی گرم در هر ۱۲ اونس
کاکائو – ۳ تا ۱۳ میلی گرم در هر فنجان
شکلات، شیر – ۳-۶ میلیگرم در هر اونس
شکلات، تلخ شیرین – ۲۵ میلی گرم در هر اونس

چگونه کافئین بر بدن تاثیر می گذارد؟

مصرف کافئین در غذا و یا به عنوان یک دارو، آن چگونگی کارکرد مغز و بدن را تغییر می دهد. پس از مصرف، کافئین در حدود ۴۵ دقیقه به داخل خون و بافت بدن جذب می شود.

کافئین به طور مولکولی شبیه آدنوزین است، یک ماده شیمیایی است که در تمام سلول های انسانی موجود است.

در مغز، آدنوزین به عنوان یک سیستم افسردگی عصبی مرکزی عمل می کند.

در شرایط عادی، آدنوزین باعث کاهش خواب و کاهش فعالیت عضلات می شود. همچنین اتصال آدنوزین باعث ایجاد رگهای خونی در مغز می شود تا میزان مصرف اکسیژن در طول خواب افزایش یابد.

وقتی بیدار شد، سطوح آدنوزین در مغز هر ساعت افزایش می یابد.

برای یک سلول عصبی، کافئین مانند آدنوزین به نظر می رسد . کافئین به گیرنده های آدنوزین متصل می شود. با این حال، در مقایسه با آدنوزین، فعالیت سلول را کاهش نمی دهد. همانطور که کافئین از تمام گیرنده های آدنوزین متصل می شود، سلول ها دیگر نمی توانند آدرنزین را حس کنند. به عنوان یک نتیجه، به جای کاهش از طریق سطح آدنوزین، فعالیت سلولی به سرعت افزایش می یابد.

کافئین بلوک توانایی آدنوزین را برای باز کردن رگ های خونی مغزی، باعث می شود آنها را تنگ کند – به همین دلیل است که کافئین در داروهای امدادی برای سردرد استفاده می شود. اگر سردرد عروقی باشد، اثر کافئین یعنی
تنگ شدن رگ های خونی می تواند کمک کند.

کافئین با مسدود کردن آدنوزین، افزایش در انتقال دهنده های عصبی در مغز به وجود می آید. غده هیپوفیز افزایش فعالیت را نشان می دهد و هورمون هایی را که غدد فوقانی را به تولید اپینفرین می رساند آزاد می کند. تأثیر اصلی کافئین بر بدن افزایش معناداری از بیداری و هوشیاری است، اما همچنین می تواند مسائلی مانند:

لرزش و شوک
اختلال خواب
ضربان قلب سریع یا نامنظم
فشار خون بالا
سردرد
عصبی
سرماخوردگی
وابستگی
کم آبی

پس از مصرف، کافئین در عرض یک ساعت به سطح پیک در خون می رسد و ۴-۶ ساعت در آنجا نگهداری می شود. کافئین آزاد شدن اسید در معده را افزایش می دهد، گاهی منجر به ناراحتی معده یا سوزش معده می شود.

کافئین با افزایش حجم ادرار و فرکانس همراه است که موجب از دست دادن آب و الکترولیت ها مانند پتاسیم و سدیم می شود. با این حال، مطالعات نشان می دهد که نوشابه های کافئین در وعده های استاندارد ممكن است اثر دیورتیكی قوی نداشته باشند. ممکن است تغییرات زیادی در اموال دیورتیک کافئین در افراد مختلف وجود داشته باشد.

عوارض جانبی کافئین

مصرف کافئین روزانه سنگین – بیش از ۵۰۰-۶۰۰ میلی گرم در روز – ممکن است عوارض جانبی مانند:

بیخوابی
عصبی
ناراحتی جسمی
تحریک پذیری
ناراحتی معده
اسهال
سرماخوردگی
حالت تهوع
ضربان قلب سریع
لرزش عضلات

کافئین می تواند با چرخه خواب دخالت کند. از دست دادن خواب خطرناک است، و حتی کم شدن مقدار کمی خواب شبانه می تواند موجب کاهش عملکرد در روز باشد. بدیهی است که مردم اغلب از کافئین به عنوان راهی برای بهبود هشیاری پس از خواب بد شبانه استفاده می کنند.

برخی از داروها ممکن است با کافئین ارتباط برقرار کنند:

برخی از آنتی بیوتیک ها با شکستگی کافئین مواجه می شوند
تئوفیلین: یک برونکودیلاتور – کافئین غلظت تئوفیلین را در خون افزایش می دهد
داروهای ضد انعقاد و ضد انعقادی – آسپرین، وارفارین (کومادین) و دیگران – به نظر می رسد کافئین یک اثر ضد ترومبولیت دارد، اما این در انسان تأیید نشده است
آگونیستهای بتا آدرنرژیک: برای مثال، ibuterol (Ventolin، Proventil) و isoproterenol (Isuprel) – کافئین ممکن است اثرات قلبی این داروها را افزایش دهد
کاربامازپین: کافئین باعث کاهش قابلیت زیستی این دارو ضد تشنج می شود و می تواند خطر تشنج را افزایش دهد

کافئین نیز با دیگر داروها ارتباط دارد:

سایمتیدین (Tagamet)
کلوزاپین (کلروزیل)
دیپیریدامول (Persantine)
دیسولفیرام (Antabuse)
داروهای دیورتیک
استروژن
اتوکسویید
فلامامات
فلوتامید (Eulexin)
تئوفیلین
والپروات

تعدادی از گیاهان و مکمل ها می توانند با کافئین در انواع مختلف ارتباط برقرار کنند. این شامل:

کلسیم
کراتین: ترکیبی از efedra، کافئین و کراتین با سکته مغزی ایسکمیک همراه است
دانسن
اکیناسه
Ephedra: می تواند خطر عوارض جدی و تهدید کننده زندگی مانند فشار خون بالا، حمله قلبی، سکته مغزی و تشنج را افزایش دهد – جلوگیری از مصرف افدرا با کافئین
کودزو
ملاتونین
منیزیم
شبدر قرمز

آیا کافئین اعتیاد آور است؟

بحث در مورد این موضوع که آیا کافئین یک ماده اعتیاد آور است، وجود دارد. در سال ۲۰۱۳، انجمن روانپزشکی آمریکایی کافئین را به لیست شرایط شناخته شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-V) را اضافه کرد. هرچند مصرف کنندگان کافئین از علائم قطع مصرف آن رنج نمی برند.

علائم بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از قطع مصرف کافئین شروع می شود و بعد از ۲۰ تا ۴۸ ساعت به حداکثر رسیدن می رسد. کاهش تدریجی مصرف در طول یک روز به این علائم منجر نمی شود.

تحقیقات نشان داده است که کافئین مسیرهای مغز را که با اعتیاد و پاداش در مخالفت با سایر داروها مرتبط است، فعال نمی کند. بنابراین، محققان نتیجه می گیرند که کافئین یک ماده اعتیاد آور نیست.

مزایای سلامتی کافئین

مطالعات نشان داده اند که کافئین دارای مزایای بالقوه سلامتی است. برخی از اینها در زیر بحث شده است.

کاهش وزن

کافئین ممکن است کاهش وزن یا جلوگیری از افزایش وزن را ایجاد کند، اگرچه شواهد قطعی برای تعیین نتایج درازمدت وجود ندارد. نظریه های احتمالی چگونگی تاثیر کافئین روی وزن عبارتند از:

سرکوب اشتها: کافئین می تواند به طور موقت میل به خوردن را کاهش دهد
سوختن کالری: کافئین ممکن است ترموژنز را تحریک کند – یکی از روش هایی که بدن شما برای تولید گرما و انرژی از هضم غذا استفاده می کند

محصولات کاهش وزن که به عنوان ترموژنز به بازار عرضه می شوند ممکن است حاوی کافئین و افدرا (افدرین) باشند.

هوشیاری

اداره ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) نتیجه گرفت که ارتباط بین مصرف ۷۵ میلیگرم کافئین و افزایش توجه و هشیاری وجود دارد.

مصرف کافئین یک دوز ۱۶۰ تا ۶۰۰ میلی گرم میتواند باعث کاهش سلامت ذهنی، سرعت، استدلال و حافظه شود. با این حال، در حالی که کافئین می تواند به بهبود هشدار کمک کند، با خواب کافی قابل مقایسه نیست.

کافئین کسی را که معتاد است مستحق نمی کند، و این باعث نمی شود که آنها را در اختیار بگیرد – از اثرات الکل خلاص نمی شود.

عملکرد ورزشی

کافئین می تواند عملکرد فیزیکی را در طول تمرینات استقامتی بهبود بخشد.

EFSA به رسمیت شناخته است که کافئین می تواند عملکرد استقامت، ظرفیت استقامت و کاهش استرس درک را افزایش دهد.

اثرات کافئین بر تمرینات کوتاه مدت، با شدت تمرین بالا واضح نیست.

عملکرد مغز

کافئین در گیرنده های آدنوزین در مغز کار می کند. همچنین هنگامی که کافئین به شکل قهوه جذب می شود، ترکیبات دیگر در قهوه مانند آنتی اکسیدان های پلی فنول، در مسیرهای مختلف عمل می کنند و ممکن است نقش محافظتی بیشتری ایفا کنند.

کاهش شناختی

مطالعات متعدد نشان می دهد مصرف کافئین به طور منظم، مادام العمر و متوسط می تواند کاهش فیزیولوژیکی و شناختی مرتبط با سن را به ویژه در زنان و افراد بالای ۸۰ سال کاهش دهد.

بیماری آلزایمر و پارکینسون

کافئین خطر کاهش شناختی مرتبط با سن در بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون را کاهش می دهد.

یک بررسی منظم و متاآنالیز اثر محافظتی مصرف کافئین مادامالعمر و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را نشان داد.

ثروت از مطالعات اپیدمیولوژیک گزارش شده است که ارتباط معکوس بین مصرف قهوه و خطر بیماری پارکینسون وجود دارد.

حافظه

تحقیقات از دانشگاه جان هاپکینز نشان می دهد که یک دوز کافئین پس از یک جلسه یادگیری ممکن است به تقویت حافظه بلند مدت کمک کند.

کبد و کولون

دشمن کافئین ممکن است با کمک دفع زخم از طریق دیواره روده بزرگ، کولون را برای آندوسکوپی یا کولونوسکوپی آماده کند. اگر چه طرفداران قهوه یا کپسول دشمن ادعا می کنند که این درمان باعث افزایش سطح گلوتاتیون (آنتی اکسیدان) می شود و در نتیجه پروتئین های طبیعی سم زدایی در کبد را پشتیبانی می کند، شواهد کمی برای حمایت از این نظریه وجود دارد.

شواهدی وجود دارد که مصرف قهوه با کاهش خطر ابتلا به سیروز و کاهش میزان پیشرفت بیماری در عفونت هپاتیت C همراه است. مطالعات مشاهده شده اثرات محافظتی قهوه را در ارتباط با سرطان سلولهای سرطانی نشان می دهد.

اسپاسم پلک

بر طبق یک مطالعه منتشر شده در مجله نورولوژي، جراحی مغز و اعصاب و روانپزشکی، کافئین ممکن است به محافظت از افراد مبتلا به اختلال چشم شناخته شده به عنوان بلیفارو اسپاسم کمک کند. شرایطی که ناشی از عملکرد مغز غیر طبیعی است، باعث می شود افراد بدون وقفه چشم بپوشند و بتوانند کورکورانه عمل کنند.

آب مروارید

محققان از مدرسه پزشکی دانشگاه مریلند در بالتیمور، MD دریافتند که کافئین ممکن است در محافظت از لنز در مقابل آسیب هایی که می تواند منجر به ایجاد آب مروارید شود، موثر باشد.

سرطان پوست

مطالعه Rutgers این نظریه را تقویت می کند که محافظ کافئین در مقابل سرطان های خاص پوست است. بر اساس مطالعات انجام شده در موش، دانشمندان بر این باورند که کافئین به طور مستقیم به پوست اعمال می شود و ممکن است به جلوگیری از آسیب نور نور ماورای بنفش از ایجاد سرطان پوست کمک کند.

در یک تحقیق دیگر، محققان دریافتند که نوشیدن سه فنجان قهوه کافئین در روز با ۲۱ درصد کمتر از خطر ابتلا به سرطان سلول پایه در زنان و ۱۰ درصد کمتر در مردان مواجه شده است، در مقایسه با مصرف کمتر از یک فنجان در هر ماه.

سنگ کلیه

مطالعه ۲۱۷،۸۸۳ شرکت کننده، ارتباط بین مصرف کافئین و خطر ابتلا به سنگ کلیه را بررسی کرد.

شرکت کنندگان با مصرف بیشتر کافئین خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش می دهند.

سرطان دهان و گلو

در مطالعه ۹۶۸،۴۳۲ مرد و زن، شرکت کنندگان که بیش از ۴ فنجان قهوه در روز نوشیدند، خطر ابتلا به سرطان دهانی را ۴۹ درصد کمتر از افرادی که هیچ قهوه ای نوشیدند و یا فقط یک فنجان گاه به گاه نوشیدند.

سکته مغزی

دانشمندان با بررسی اطلاعات جمع آوری شده در سوئد در مورد ۳۴،۶۷۰ زن بدون سابقه بیماری قلبی عروقی متوجه شدند که زنان بیش از یک فنجان قهوه در روز خطر ابتلا به سکته مغزی را ۲۲ تا ۲۵ درصد پایین تر از زنان مصرف می کنند.

آنها دریافتند که نوشیدن قهوه کم و یا بدون نیاز به افزایش خطر سکته مغزی مرتبط است.

دیابت نوع ۲

محققان در تجزیه و تحلیل داده ها از سه مطالعه بزرگ که شامل یک دوره ۲۰ ساله هستند، اشاره کردند که شرکت کنندگان که بیش از یک فنجان بیش از یک فنجان را در طول یک دوره ۴ ساله مصرف قهوه افزایش می دهند، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کمتر از ۱ درصد کاهش دادند در مقایسه با افرادی که مصرف خود را تغییر نداده اند.

علاوه بر این، افرادی که مصرف روزانه خود را بیش از یک فنجان قهوه نشان داد، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ ۱۷ درصد بیشتر بود.

علاوه بر این مزایای کافئین در سلامت عبارتند از:

کاهش خطر ابتلا به سرطان آندومتر
کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات
حفاظت در مقابل سر و گردن
کمک به جلوگیری از بازگشت سرطان پستان