ازدواج دوران سالمندی

ازدواج در دوران سالمندی به چه صورت است؟

اگر دوران سالمندی برای فرد با تنهایی همراه باشد ملزم به گذراندن روزهایی تکراری و آزاردهنده خواهد شد. هر یک از افرادی که در دوران سالمندی قرار دارند بنا به دلایلی تنها هستند و ازدواج می­تواند گزینه­ای نجات­بخش محسوب شود. از نظر محققان و دانشمندان، برخلاف عقیده و نظر فرزندان ازدواج، سالمندان نه تنها هیچ خطری نداشته بلکه می­تواند بهترین گزینه برای رهایی فرد از تنهایی نیز باشد. ازدواج موجب می­شود دو فرد سالمند روزهای پیری خود را به دور از تکرار و یکنواختی سپری کنند.

ازدواج سالمندان به دلیل داشتن تجربه بالا درخصوص هرکدام از افراد بدون مشکل و معضل است. ازدواج در دوران سالمندی موجب می­شود تا افراد نیازهای روانی یکدیگر را نیز برطرف کنند. گاهی اوقات فرزندان و دیگر اعضای خانواده فرد سالمند نسبت به ازدواج نظر منفی خواهند داشت. ازنظر آن­ها افراد سالمند توانایی حمایت از یکدیگر را نداشته و ازدواج سالمندان می­تواند مشکلات بسیاری را به وجود بیاورد. ازنظر کارشناسان این عقیده نادرست بوده و ازدواج سالمندان به آن­ها کمک می­کند تا در شرایط ضروری بتوانند از یکدیگر نیز حمایت کنند.

ازدواج تنها راه جلوگیری از افسردگی در سالمندان

افراد سالمندی که تنها هستند به تدریج گوشه­گیری و انزوا را انتخاب می­کنند. تنها بودن موجب می­شود تا فرد سالمند نسبت به غذاخوردن نیز کم اشتها شده و حتی دچار تغییرات بیولوژیکی گردد. اغلب سالمندان نمی­توانند دوستان تازه­ای را برای خود پیدا کنند. کار نکردن و تنهایی موقعیت یافتن دوستان جدید را از سالمندان سلب می­کند و به مرور منجر به ازدست دادن دوستان دیگر نیز خواهد شد. سالمندان تنها ازدواج را راهی برای رهایی از تنهایی می­دانند و باید عنوان کرد تنهایی پیش­زمینه ایجاد افسردگی است.

گاهی اوقات فرزندان برای اینکه مادر یا پدر تنهای خود را از این حالت خارج کنند پرستاری را برای او درنظر می­گیرند. اما باید این نکته را درنظر گرفت که پرستار همچون همدم و همسر نمی­تواند فرد سالمند را از تنهایی خارج کند. بنابراین به جای انتخاب پرستار باید شرایط ازدواج سالمند را مهیا کرد. ازدواج در بین زنان سالمند به­عنوان یک هنجار اجتماعی شناخته می­شود. از نظر روان­شناختی زنان در مقایسه با مردان به پشتیبانی عاطفی بیشتری نیاز دارند و تنهایی موجب می­شود تا آسیب­های بیشتری را متحمل شوند. جبهه­گیری فرزندان یکی از مهم­ترین مسائلی است که در ازدواج سالمندی باید به آن اشاره کرد.

افرادی که مخالف ازدواج در دوران سالمندی هستند باید درنظر داشته باشند که این ازدواج منجر به کاهش استرس­ها و فشارهای روانی می­شود. سالمندانی که در این دوران اقدام به ازدواج می­کنند نسبت به سالمندان تنها، عمر بیشتری می­کنند و آرامش روانی آن­ها نیز بیشتر خواهد بود.

از نظر جامعه شناسان نیز ازدواج در دوران سالمندی به­عنوان یک پدیده اجتماعی پسندیده شناخته می­شود. مخالفت با ازدواج در دوران سالمندی نوعی تفکر ارتجاعی محسوب می­شود که تنهایی را برای سالمندان درپی خواهد داشت. همانطور که پیش­تر نیز عنوان شد افسردگی شایع­ترین معضلی است که در نتیجه تنهایی به وجود می­آید و اغلب سالمندان را دچار می­کند. برخلاف نظر عموم مردم ازدواج سالمندان تنها به دلیل نیاز جنسی نبوده و در این سنین بالا مسائل دیگری همچون رهایی از تنهایی ارجحیت پیدا می­کند.

چند اصل مهم در ازدواج سالمندان

درخصوص ازدواج در دوران سالمندی افراد ابتدا باید علت اصلی تمایل افراد به انجام ازدواج را درنظر بگیرند. سالمندان ابتدا باید از نظر روانی مورد بررسی قرار بگیرند و چنانچه سلامت روانی آن­ها مورد تائید قرار بگیرد ازدواج می­تواند راهی برای ایجاد شادابی و نشاط در آن­ها شود. برخی از افراد مسن همزمان با افزایش سن دچار مشکلات عصبی می­شوند که در این حالت ازدواج برای طرف مقابل آن­ها مشکلاتی را به­وجود خواهد آورد. یکی از موضوعاتی که می­تواند در ازدواج سالمندان نقش مهمی داشته باشد حضور فرزندان است. افراد سالمند پیش از ازدواج بهتر است دراین خصوص با یکدیگر صحبت کرده و به توافق برسند. به­عنوان مثال باید مشخص شود که درصورت داشتن فرزند مجرد آیا اجازه زندگی با آن­ها را خواهد داشت یا خیر؟

توافق در این خصوص موجب می­­شود افراد سالمند زندگی شاد و آرام­تری داشته باشند و در دوران کهولت سن با تنش و استرس مواجه نشوند. همسطح بودن افراد سالمندی که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند منجر به داشتن زندگی آرامی خواهد بود. چنانچه افراد مسن به این مسئله توجه نداشته باشند دچار مشکلات بسیاری شده و عدم هماهنگی فرهنگی موجب بروز ناراحتی و تنش بسیاری خواهد شد.