تکنولوژی واقعیت افزوده

تکنولوژی واقعیت افزوده

واقعیت افزوده یک نسخه پیشرفته از واقعیت است که در ان دیدگاه های مستقیم و غیر مستقیم محیط فیزیکی با تصاویری که توسط کامپیوتر ساخته شده اند تلفیق شده است یعنی دید کاربر را به دنیای واقعی تقویت می کند واقعیت افزوده خیلی به دنیای واقعی نزدیک است.در واقع فناوری است که از طریق هدست های مخصوص دنیای مجازی و واقعی را ترکیب می کنند واشیا مجازی را به دنیای اطراف ما اضافه می شود.

افزوده در لغت به معنای اضافه کردن چیزی است و واقعیت افزوده یعنی افزودن صدا،گرافیک و یا بازخورد لمسی به جهان طبیعی اطراف ما واقعیت مجازی شما را در یک محیط کاملا مجازی قرار می دهد اما واقعیت افزوده از محیط طبیعی اطراف شما استفاده می کندواطلاعات مجازی در ان قرار می دهد.در واقعیت افزوده دنیای واقعی و دنیای مجازی باهم درامیخته اند و کاربران یک فضای جدید را تجربه می کنند .این تکنولوژی ممکن است نوشته یا دستورالعمل باشد.درواقع ویژگی های خام را برجسته می کند و به موقع می تواند ارائه دهد.

واقعیت افزوده شامل دوربین ،پروژکتور ،تلفن هوشمند و کلاهک رنگی می شود.سنسورهایی درخارج از دستگاه واقعیت افزوده قرار می گیرند که همکاری های دنیای اطراف کاربر را جمع می کند و به پردازش ان ها می پردازد.همچنین دوربین های دیجیتالی که در خارج از دستگاه وجود دارند بصورت بصری برای جمع اوری اطلاعات محیط اطراف را اسکن می کنند.این دستگاه ها اغلب اطلاعاتی را می گیرند که اشیای فیزیکی در ان وجود داشته باشد سپس برای ان ها مدار دیجیتال تعیین می کنند و به خروجی می دهند.

پروژکتورهایی در جلو و عقب هدست های واقعیت افزوده wearableداریم که هر سطح را به یک محیط تعاملی تبدیل می کند.دوریین ها اطلاعات را پردازش و بررسی می کنند و روی سطح مقابل کاربر قرار می دهند.این سطح می تواند مچ دست،دیوار ویا هرچیز دیگری باشد.

واقعیت های افزوده انواع مختلفی دارند :

۱-واقعیت افزوده مبتنی بر الگو

ازمارکرهای بصری خاصی استفاده می کند(تصویر مخصوص پرینت شده روی کاغذ)و فقط زمانی که الگو یا نشانه گر توسط ریدر دستگاه کاربر احساس شود نتیجه موردنظر به کاربر ارائه خواهد شد .اپلیکیشن های مبتنی بر دیوایس مربوطه(گوشی یا تبلت و …)استفاده می کندتا الگوی مارکر را از بقیه اجزای پیرامون تشخیص دهد.

۲-واقعیت افزوده مبتنی برمکان

یکی ازانواع پرکاربرد ترین واقعیت های افزوده محسوب می شود.در این مدل از جی پی اس،شتاب سنج،سرعت سنج و قطب نمای دیجیتال استفاده می شود.و با استفاده از این ابزار مکان موردنظرراشناسایی می کند و باتوجه به مکان به جمع اوری داده می پردازد.امروزه با افزایش تعداد گوشی های هوشمند و وجود ویژگی شناسایی مکان در همه این ابزار همگان به راحتی از این تکنولوژی می توانند استفاده کنند.در واقع واقعیت مبتنی بر مکان بسیار کارامد برای مسافران و گردشگران است.که به وسیله این فناوری می توانند کسب و کارهای نزدیک(هتل ها ،رستوران ها،پمپ بنزین) و نقشه های مسیریابی های اطراف را بشناسند یک نمونه از اپلیکیشن های موجود می توان بهMikitudeاشاره کرد.

۳-واقعیت افزوده مبتنی بر تصویرسازی

همانطور که از نام ان پیداست تصاویر دیجیتال را بر روی اشیا فیزیکی در دنیای واقعی اطراف ما تصویر سازی می کند.این تصویر سازی می تواند تعاملی یا غیر تعاملی باشد.در حالت تعاملی مثلا یک صفحه کلید روی دست شما ایجاد می کند و شما با لمس ان می توانید عملیات مورد نظر را انجام دهید.در حالت غیرتعاملی تصویر سازی از اشیا به گونه ای است که ان را به صورت سه بعدی در اطراف شما می چیند.مثلا می تواند به شما نشان دهد مبلمانی که قصد خرید ان رادارید ایا مناسب اتاق شما هست یا خیر .یکی دیگر از کاربردهای ان همراهی با تکنولوژی لیزر پلاسما برای طراحی یک هولوگرام سه بعدی تعاملی معلق در هواست.

۴-واقعیت افزوده مبتنی برنمای کلی مرزی

از تصویر سازی استفاده می کند و تقریبا می توان شبیه واقعیت افزوده مبتنی بر تصویر سازی است.دید انسان برای مکان هایی که نور کم دارند،مکان های مه الود ومادون قرمزساخته نشده است .این دسته از واقعیت های افزوده می توانند بر محدودیت های بینایی انسان غلبه کنند.برای مثال فرض کنید می خواهید اتومبیل خود را پارک کنید و هوا به شدت تاریک است این تکنولوژی می تواند مرزهای جاده را تشخیص دهد و ان را روی شیشه خودرو برای شما نشان دهد.یا در زمانی که جاده مه دارد مرزهای جاده و حتی تابلوهای رانندگی را نشان می دهد.و حتی با افزودن سنسورهای بیشترعابران و اجسام متحرک را ردیابی می کند.از این طریق می توان خطرات تصادفات جاده ای را به مقدار قابل توجه  کاهش داد.این نوع واقعیت افزوده می تواند درساختمان سازی و معماری مورد استفاده قرار گیرد تا دانشجویان خطوط مربوط به ساختمان ها و ستون های حمایت کننده را تشخیص دهند و به وسیله ان نمایی از ساختمان را در اختیار می گیرند.

۵-واقعیت افزوده مبتنی بربرهم نمایی مضاعف

از تکنولوژی تشخیص اشیا بهره می برد تا تمامی اشیا اطراف ما با نمای ARان جایگزین شود.به عنوان مثال در زمینه نظامی تکنولوژی های اینده متاثر از این موضوع خواهد بود.در زمینه پزشکی نیز پزشکان از این تکنولوژی برای برهم نهی اشعه ایکس از استخوان شکسته بیماربرروی تصویر واقعی ان عضو استفاده کند تا بتواند درک درستی از اسیب دیدگی استخوان فرد داشته باشد.مشاهده تصویر از طریق هدست یا عینک مخصوص میسر خواهد بود.

در این واقعیت های مبتنی غیر از واقعیت مبتنی برمکان بقیه اجسام هرکدام به نحوی از تکنولوژی تشخیص چهره استفاده می کنند تا براساس ام بتوانند چه سبکی ازARباید اعمال شود.

یکی از اشتباهات رایج مردم در ایران این است که واقعیت مجازی را به عنوان واقعیت افزوده می شناسند.اما همانطور که گفته شد واقعیت افزوده متن یا تصویر را روی تصویر زنده ای که درحال نمایش است نشان می دهد اما واقعیت مجازی تصاویری از محیط ضبط شده با محتوای سه بعدی یا اطلاعات ادغام می شود.

مطمئنا تبلت ها تنها بستر برای گسترش واقعیت افزوده نخواهند بود.محققان تحقیقات خود را برای ساخت لنزهای فشرده و سایر دستگاه های پوشیدنی با استفاده از واقعیت افزوده به سرعت پیش می برند.هدف نهایی واقعیت افزوده این است کهمخاطب را هرچه طبیعی تر و راحت تر درون تصویر غرق کند.و این به این معنی است که تکنولوژی هایی که تا به حال با واقعیت افزوده به ان دست یافتیم پایان این تکنولوژی نخواهد بود.حتی عینک های مخصوص این تکنولوژی نیز مسلما تغییر خواهند کرد.