نور در کتابخانه

در ساختمان های قدیمی تر کتابخانه که نور روز منبع اصلی نور کاربردی است، ارایش کلی مشخصا با چنین تفکری مشخص می شود. در اصل، توزیع نـور پخش و طرح را برای اطمینان از این مطلب شکل می دهد که خوانندگان در جایی قرار دارند تا بیشتر نور طبیعی را ایجاد کنند.

از انجایی که نور مصنوعی در دسترسی قرار گرفته است، کتابخانه های بزرگتر با طرحی عمیق تر و زمان کار طولانی تر ممکن شده اند و حال این نـور را می توان از طریق چراغ های مطالعه تامین شوند. در حالی که چنین منابع نوری مزیتی را اضافه کرده اند، نه تنها خوانندگان قدرت کنترل محیط اطراف خود را می دهد بلکه به انها کمک می کنند قلمروی شخصی خود را تعیین کنند.

نورپردازی

جنبه منفی این نواوری در نورپردازی برای این نوع ساختمان یا سایر موارد اغلب نادیده گرفته می شوند. واقعیت این اسن که روشن کردن لامپ بسیار ساده و نسبتا ارزان در شرایط اقتصادی است بدان معنا است که می توان استدلال نمود که در دسترس بودن نـور مصنوعی سرعت گرفته و به مصرف اشکار ادامه می دهد.

در سراسر جهان توسعه یافته که تمام چراغ ها روشن هستند باز بودن ساختمان های عمومی را تا حدی نشان می دهند که حتی ساختمان هایی طراحی شده اند تا با نور روز روشن شوند و به شکل مصنوعی در سراسر نور روشن می شوند، شرایط بیرون هر چه می خواهد باشد.

در عوض، افراد بسیاری تصور می کنند که نور بیشتر همیشه نـور بهتر است. چنین اسرافی دارای جنبه های منفی مشخص هستند و مصرف انرژی مورد نگرانی می شود اما به شکل استدلالی برای شرایط داخلی کمتر منتشر و ضعیف تر ایجاد می شود. زیرا کاربرد موجود نور مصنوعی نه تنها حیاتی بودن را کاهش می دهد که تغییر نور طبیعی ایجاد می کند اما نقش هدایت گر ان را دچار ابهام می سازد.

با تمرکز حداقل الزامات، مشخص است که شیوه ی تعیین استاندارد های نورپردازی موثر نیستند. ان ها فرض می کنند که نور همیشه می تواند در دسترس باشد و بی دقتی همراه با ان را تایید نموده و پرورش می دهد.به علاوه واقعیت این است که معیار استاندارد برای نـور روز (برای مثال سطوح lux،عوامل نور روز ، نسبت روشنایی، شاخص نور یا غیره) تنها تعریف کاربردی محیط درخشان را ارایه می کند و موردی است که می تواند با اثرات کیفی متفاوت تامین شوند، به معنای اینکه تعبیر این هدایت به اصول نورپردازی با نور روز کاملا مشخص است.