نور در طراحی لاپتیت میسن

نور ملائم در اتاق پذیرایی اصلی در لاپتیت میسن در تحلیل اولیه اصول طراحی  « لکوربوزیه » در مورد مدرنیسم دو دیدگاه متفاوت در مورد نور ظهور می کند. مورد اول متمرکز بر معماری به عنوان شئ نورانی است که از یک فاصله ثابت دیده می شود و در بیان مورد، انتظار او متمرکز می شود که « معماری بازی فرا گرفته شده و درستی و اهمیت اشکال سر هم بندی شده در نور است » با وجود اینکه کمتر می توان ان را به سادگی خلاصه نمود، مورد دوم دارای جایگاهی با اهمیت یکسان در تفکر اوست؛

نور

اثر نور بر شیوه ای که ساختمان ها به عنوان مجموعه ای از تجارب بصری (و کلا ملموس) ایجاد می شود.  مجموع بیانات زیر که برای اولین بار در « ارزشها » [37] در سال 1930 منتشر شدند، بهترین حس را از نمای جایگزین ارایه می کنند:

خلق معماری نظم است . ایجاد نظم در کاربری بنا، فضاها و اشیا درونی ان، اشغال فضا با ساختمان ها، خیابان ها، ایجاد محفظه هایی برای پناه دادن افراد و حمل و نقل موثر منظور از این ایجاد نظم می باشد. فواصلی که در ناخوداگاه انسان وجود دارند و برای طراحی موظف به رعایت ان ها هستیم.

برای حرکت با بازی استنباط هایی که نسبت به انها حساس هستیم و نمی توانیم از ان ها خودداری کنیم . فضاها، ابعاد و اشکال ، فضاهای داخلی و اشکال داخلی، مسیرهای داخلی و اشکال خارجی و  فضای خارجی، کمیت ها، اوزان، اتمسفرها، این ها مواردی هستند که با ان ها اقدام می کنیم. چنین مواردی در این روند مشارکت دارند.

سپس با وجود پنجره ها ( حفره های ایجاد شده با پنجره ها یکی از عناصر ضروری خواندن و بررسی اثر معماری هستند) ، پنجره ها  بازی مهم سطوح فرعی است که شروع  ریتم ، ابعاد و روند معماری را نشان می دهند و به ایفای نقش در معماری درونی و بیرونی می پردازند.