مقایسه حجم ورودی های شهری

مقایسه حجم ورودی های شهری و گفته های «هرزوگ» و«دی مارون» در مورد نور

انچه «هرزوگ» و«دی مارون» در مورد نور تیت مدرن گفتند که در کل بسیار ارزیابی شده اگرچه برخی از ادعاهای ان ها به ویژه موارد مرتبط با اختصاص بدنه ی اسرار امیز نسبت به نور ریشه در رمانتیسم  دارند.

ورودی شیب دار از خیابان به سرسرای طبقه همکف و تابش نور بعد از ظهر به داخل این مکان مانند این است که ان ها می خواهند در مورد موضوع متعادل باشند اما مانند بسیاری از موارد این روند را ذاتا دشوار می یابند.

در قالب بندی خود پروژه نور برای گالری ها به عنوان روند محافظه کارانه خنثی توصیف می شود، این تنها بدنه ان ها در مورد نور است که به عنوان برق به شکل ادبی و ظاهری نشان داده می شوند. بالعکس نیمه ی نورانی تالار قدرتمند اما محتاط چیزی است که به ندرت به ان ها می خورد .

این تمایل به نمایش نور به عنوان چیزی جالب در زمان حجم مشخص ، جرقه ضد ماده چیزی جز بررسی محیطی که القا می کند نیست.

نوری که ما را در بر  می گیرد و غیر معمول نیست و نشان دهنده ی جذابیت با نمای بصری است که رمانتیسم معرفی می کند و جایدهی رایج نوری که الکتریسیته نشان می دهد.

بیان کاربرد فلسفه طراحی عملی نشان می دهد تا حدی این ابهام مشخص می کند به عنوان ماده محیطی معماری و نور ان  باید ارزش بررسی داشته نباشد که همه ی موارد را یکباره ارائه می دهند.

طبق تایید هرزوگ من همیشه مواردی را دوست دارم که من را ازار نمی دهد وقتی من انها را نمی خواهم . مواردی که کار می کنند و خوب عمل می کنند و در لحظه ی درست سایه دار ند و برای شرایط مناسب هستند اما بیشتر در ارتباط با افرادی است که می خواهند ان  را کشف کنند.

با توجه به  این نسخه از رویدادها معماری چیزیاست که با ان نمای دور احاطه نشده است اما زمینه ی یکنواختی دارد. توپوگرافی یا چارچوبی که در ظاهر دارای جایگاه خود هستند و واکنش به خوبی قضاوت شده به ارتباط درونی نور و وزن می تواند در کیفیت مبهم وسعتی است که ای دو فعالانه به دنبالش هستند.

گرچه محققان برای توصیف انتخاب می کنند و نور در تیت مدرن برقی و طبیعی متغیر است و گاهی پیکر و گاهی زمینه و گاهی حضور است اما گاهی کیفیت فضا است.

بر گرفته از کتاب معماری نور نوشته امیر نادری