روش های برداشتن موقت مو

روش های برداشتن موقت مو

نگاه کلی مردم هر روز بیشتر و بیشتر به زیبایی ظاهر خود اهمیت می دهند، هم مردان و هم زنان ممکن است از وجود موهای اضافی در مناطق مختلف بدن ناراضی باشند. بیشتر روش های برداشتن موهای زائد روش های موقتی هستند. روش های برداشتن دایمی مو در بخش ۲۹ بحث شده اند. ابتدا باید چند نکته اساسی را ذکر کنم :

• همه مردم در پیش گیر سطح بدن خود فولیکول مو دارند.
• تعداد فولیکولهای مو در زنان و مردان مشابه است. اختلاف ظاهری فقط مربوط به نوع موهاست. ممکن است فولیکول مو، موی ظریف و نازک و روشن (بدون رنگدانه) تولید کند که به سختی ثابل دیدن باشد. به اینها موی کرکی گفته می شود. در مقابله فولیکول های دیگر ممکن است مرهای دراز، ضخیم و تیره بسازند که به راحتی با چشم قابل دیدن باشد. این نوع مو را موی نهایی می نامند. در کودکی مری اصلی فقط روی سر، ابرو و مژگان می روید. موی صورت در زنان و کودکان از نوع موی کرکی است که قابل دیدن نیست، موی صورت مردان از نوع موی نهایی و قابل رویت است، موری اضافی زنان در واقع به علت ضخیم، تیره و قابل رؤیت شدن موهای ظریف، نازک و تقریبا نامرئی در مناطق مختلف بدن است.

اما بسیاری از زنان بدون وجود هیچ نوع عارضه پزشکی دوست دارند موهای بخش هایی از بدنشان را از بین ببرند. در این فصل روش های پذیرفته شده از بین بردن موقت موها را بررسی می کنیم.

دلایل رشد موهای اضافی

• افزایش هورمون مردانه (مثل تستوسترون در خون و بافت های بدن میزان هورمون مردانه در زنان به صورت پایه کم است ولی بعضی از اختلالات هورمونی میزان این هورمون را بالا می برند به طوری که منجر به رویش مو در مناطقی از بدن می شود که معمولا در مردان موی قابل رؤیت دارد. تغییرات دیگری نیز ممکن است با پرمویی همراه باشند که منشأ هورمونی اختلال را آشکار کنند مثل گلفت شدن صدا، بی نظمی در دوره های ماهانه، آكنه دایمی، افزایش توده عضلانی بدن و تغییر در توزیع چربی بدن
• افزایش حساسیت فولیکول های مو به مقدار کم هورمون مردانه که به طور طبیعی در بدن زن وجود دارد. در این موارد، با وجود طبیعی بودن اندازه پابه هورمون مردانه موی آنانی دیده می شود که دلیل آن، افزایش حساسیت فولیکول های مو به مقدار طبیعی هورمون مردانه است. عامل این افزایش حساسیت به طور دقیق مشخص نیست و این پدیده تا حدی جنبه ارثی دارد و در بعضي گروههای قومی بیشتر دیده می شود

در مورد افزایش مو در زنان، برداشتن موقت و کافی نیست و حتما باید بیمار را برای بردسي وضعیت غدد به پزشک معرفی کرد. در این مورد باید با پزشک زنان با متخصص غدد مشورت

اپیلاسیون و دپیلاسیون

اپیلاسیون

در روش اپیلاسیون موها از ریشه کنده می شوند ولی همه روش های اپیلاسیون باعث از بین رفتن سلول های فعال در ریشه مو نمی شوند. براساس روش به کار گرفته شده می توان مو را به روش موقت یا دایمی برداشت. مثلا الکترولیز روشی است که مو را به طور دایم از روی پوست پاک می کند.. از سوی دیگر، کندن مو به روش استفاده از موم یا نخ، مو را فقط به طور موقت از روی پوست پاک می کند.

دپیلاسیون

دپیلاسیون روشی است که ریشه مو را درگیر نمی کند بلکه مو را از محلی بالاتر در سطح پا نزدیک سطح پوست قطع می کند. تراشیدن مو با استفاده از کرم های دیلاتور مثال هایی برای روش دپیلاسیون هستند. تمام روش های دپیلاسیون مو را به طور موقت بر می دارند.

روش های پاک کردن مو

شامل موارد زیر است:

• تراشیدن مو
• سایش مکانیکی
• روش های مختلف کندن مو (موچین، بند انداختن، موم گرم، شکر آب شده، موم سرد، وسایل مخصوص کندن مو)
• دیلاتورهای شیمیایی

تراشیدن مو

تراشیدن مو روشی سریع، ساده، بدون درد و مطمئن است. بسیاری از خانم ها از این روش برای از بین بردن موهای پاها و زیر بغل استفاده می کنند. موهای صورت را نیز میتوان تراشید ولی به علت حالت مردانه آن خانم ها ترجیح می دهند برای صورت از این روش استفاده نکنند.

توجه: این عتيد عامیانه که تراشیدن مو باعث افزایش سرعت رشد و ضخیم شدن مو می شود، هیچ پایه ای ندارد. بخش بالای پوست مو هیچ مادی زنده ای ندارد و فقط از بافت شاخی مرده تشكيل شده است. به همین دلیل بریدن یا تراشیدن مو باعث رویش موهای ضخیم، خشن و تیره نمی شود و رشد بیشتر مو را نیز تحریک نمی کند. وقتی مو که از کراتین مرده تشکیل شده بریده می شود، بریده شدن آن هیچ تأثیری بر ریشه مو که حاوی سلول های زنده و فعال است نمی گذارد. شاید این فکر اشتباه از آن جا به وجود آمده باشد که موهای کوتاهی که بعد از تراشیدن روی پوست دیده می شود، نسبت به طولشان ضخیم و موقع لمس کردن زیر هستند ولی هر چه موها بلند تر می شوند از زبری آنها کاسته می شود.

مزایای تراشیدن مو

تراشیدن مو درد ندارد، سریع و بی خطر است، مناطق وسیعی از پوست را می توان تراشید و برای هر نوع پوست و هر رنگ مویی انجام پذیر است.

معایب تراشیدن مو از سوی دیگر، کمی بعد از تراشیدن موها بلند می شود و نیاز به تراشیدن مجدد هتد پوست ممکن است بریده، ملتهب یا دچار عفونت باکتریال شود. این نوع عفونت (که نام پزشکی آن فولیکولیت است) بیشتر در کشاله ران دیده می شود. برای جلوگیری از بریده ملتهب و عفونی شدن پوست باید موارد زیر را رعایت کرد : از تیغ تیز و نو استفاده کنیم؟ . منطقه مورد نظر را خیس کرده، با مقدار کافی کف بپوشانیم؛ و تا حد ممکن آرام و با کمترین فشار تیغ روی پوست موها را بتراشیم.

در مواردی که احتمال آزار و التهاب پوستی وجود دارد، با هر بار کشیدن تیغ یا بد مناطق جدیدی را تراشیم (و روی منطقه ای را که نبلا تراشیده شده مجددا تراشيم. – م.) و فغط چند میلیمتر از ناحیه مورد نظر را پتراشیم، بهتر است در هر حرکت منطقه وسیعی را بتراشیم. در مواردی که سطح وسیعی از موها با تیغ تراشیده می شود، بهتر است بعد از هر بار کشیدن تیغ، منطقه تراشیده را با آب تمیز کرد تا موهای کوتاه و همچنین جهت رشد موها دیده شود تا تراشیدن موها دقیق و درست انجام شود

سایش مکانیکی

روش دیگری که شبیه تراشیدن مو است، مایدن میکانیکی است. روش کلاسیک این کار با سنگ پا انجام می شود. این روش نیز همانند تراشیدن مو نیاز به تکرار هر چند روز یک بار دارد. از مایدن شدید و محکم که باعث التهاب و قرمز شدن پوست می شود باید پرهیز کرد، روش مشابه، ساییدن پوست با دستکش دپیلاتور است که با حرکت چرخشی دست انجام می گیرد. این دستکش روی سطح خود کاغذ سنباده ظریفی دارد که کار سایدن را انجام می دهد. قبل از مایدن پوست باید روی پوست محلول الكلی مالید و بعد از سایید نیز باید از مرطوب کننده های حاوی فرآورده های التیام دهنده (مثل آلوئه ورا یا فندق) استفاده کرد.

کندن مو

تراشیدن مو از سطح پوست، آن را در محلی که از اجزای گرانیتی و مرده پوست تشکیل شده است، قطع می کند و به همین دلیل در روند حیاتی مو هیچ تاليري ندارد. در ژوئی کندن، ریشه مو به بیرون کشیده می شود و نتایج آن قابل پیش بینی نیست و از فردی به فرد دیگر فرق می کند.

کندن مکرر مو باعث صدمه به ریشه مو می شود. در بیشتر موارد شدن تأثیری روی شکل و ساختمان مو ندارد. من بسیاری از خانم ها از روش کندن برای قسمتی از ایروبی خود استفاده می کنند بدون این که این کار باعث رشد موهای ضخیم، زیر و غیره در آن منطقه شود. با این حال، واکنش موی ابرو به کندن مو قابل پیش بینی نیست و از فردی به فرد دیگر فرق می کند. گاهی فولکول موهای کنده شده باعت رشد موها در جهت های مختلف می شوند که با جهت طبیعی رشد موهای ابرو فرق دارد. گاهی هم همان طور که اغلب اتفاق می افتد، موهایی که مجددا رشد می کنند نازک نر و ظریف تر از موهای قبلی هستند. توجه داشته باشید که گاهی بعد از چند بار کندن مو در ناحیه ابرو، دیگر هیچ مریې په جای آن در نمی آید و دوره بهبود تا رویش يحدد مر ممکن است مدت طولانی و گاه تا یک سال طول بکند. به همین دلیل، از کندن غیر ضروری مو در نایه ابرو باید پرهبر کرد. بسیاری از زنانی که با پیروی از مدهای  قدیمی ابروی خود را از دست داده اند، حالا مجبورند ابرو بکشند زیرا ابروی اصلی آنها به دلیل کندن مکرر نازک شده یا از بین رفته است.

آیا بعد از کندن، موها ضخیم تر و زیرتر می شوند؟

گاهی به نظر می رسد که بعد از کندن موها ضخیم تر و زیرتر می شوند. در بیشتر موارد این وضعیت ظاهری به علت کندن مو نیست بلکه نشانه چرخه عادی زندگی مو است. وقتی مو در فاز استراحت) تلوژن کنده شود، در فاز آناژن (فعال) قرار می گیرد تا موی جدیدی از آن رشد کند. موی تازه شروع به رشد می کند و از آنجا که در فاز فعال قرار دارد، ممکن است ضخیم تر و زبرتر به نظر برسد ولی این فقط به دلیل مرحله ای است که مو در چرخه حیات خود در آن قرار دارد و ربطی به کندن مو ندارد.

وسایل کندن مو عبارتند از: موچین، نخ، موم سرد یا گرم، شکر آب شد: گرم و یک سری وسایل خاص.

ضررهای احتمالی کندن مو

یکی درد است که برای بعضی افراد قابل تحمل نیست. دیگری التهاب فولیکول مو (فولیکولیت) است که به دلیل صدمه های میکروسکوپی که در موقع کندن مو به فولیکول وارد می شود، به وجود می آید، دیگر این که در منطقه موهای کنده شده ممکن است اسکار با زخم ایجاد شود.

مزایای اصلی کندن مو

بر خلاف تراشیدن، در روش کندن مو پوست مدت بیشتری نرم و بدون مو باقی می ماند و تا چند هفته در منطقه ای که موی آن کنده شده است، موی جدیدی نمی روید.

استفاده از موچین با نخ

کندن مو با استفاده از نخ یا موچین در جایی استفاده می شود که تعداد موها کم باشد (مثل ابرو و چانه) یا جایی که موها از یکدیگر جدا و تک تک هستند (مثل اطراف نوک سینه). نخ به دور مو پیچیده می شود و راحت و سریع آن را می کند.

موم گرم

روش استفاده از موم گرم، در واقع شکلی از کندن مو است که روی سطوح وسیعی از پوست قابل استفاده است. موم مورد استفاده، موم زنبور عسل است روش استفاده به شرح زیر است: موم را آنقدر گرم می کنیم تا ذوب شود. بعد آن را روی سطح پوستی که می خواهیم موهایش را بکنیم، می مالیم. موم آب شده ظرف یک دقیقه سفت می شود و موها به آن می چسبد.

لايه موم سفت شده را با حرکتی ناگهانی از روی پوست بر می داریم و با این کار مرهای چسبیده به آن را هم می کنیم. استفاده از موم موها را نزدیک به ریشه می کند (عمیق تر از تراشیدن که موها را نزدیک سطح پوست قطع میکند و به همین دلیل اثر آن مدث بیشتری باقی می ماند و چند هفته طول می کشد تا مو مجددا شروع به رویش کند. چند روز بعد از استفاده از موم ممکن است موهای جدید در آن محل در بیاید. اینها موهای کنده شده نیستند که دوباره رشد کرده اند بلکه موهای جدیدی هستند که در زمان استفاده از موم در فاز فعال بوده اند و چه از موم استفاده می کردیم و چه نمی کردیم، به هر حال بلند می شدند.

استفاده از موم، نکات قابل توجه قبل از استفاده

• پوست را کاملا تمیز و خشک کنید.
• عده ای توصیه میکنند که قبل از موم از پودر تالک استفاده شود تا همه رطوبت و چربی پوست را جذب کند و موم بهتر به پوست بچسبد
• قبل از استفاده از موم، یک قطره از آن را پشت دست بگذارید و دمای آن را امتحان کنید تا خیلی داغ نباشد.
• هیچ وقت موم را روی پوست زخمي با صدمه دیده استفاده نکنید
• استفاده از موم بعد از تراشیدن موها با استفاده از دپیلاتورهای شیمیایی فایده ای ندارد زیرا موها هنوز خیلی کوتاه هستند و به موم نمی چسبند. در این موارد، دو سه هفته صبر کنید تا موها به قدر کافی بلند شوند.

استفاده از موم

• موم را در جهت رویش موها روی پوست بکشید.
• چند دقیقه صبر کنید تا موم سفت شود، بعد آن را (همراه با موهای چسبیده به آن در خلاف جهت رویش موها بکشید و از روی پوست جدا کنید.

بعد از استفاده از موم

• پوست را با الكل ضدعفونی کنید

ضررهای موم گرم

این روش به طور کامل مؤثر نیست زیرا موهای خیلی کوتاه که کمتر از ۲ میلیمتر طول دارند، به موم نمی چسبند. گاهی هم واکنش های آلرژیک و التهابی اتفاق می افتد. از التهاب خفیفی که با قرمزی و خارش موقت خود را نشان می دهد تا واکنش های متوسط و شدید. اگر فقط التهاب خفيف پوستی در کار باشد، کافی است از فرآورده های ضد التهاب مثل کرم هیدروکورتیزون یک درصد با فرآورده های آلوئه ورا روی منطقه ملتهب استفاده کنیم. در موارد التهاب شدیدتر باید بیمار را به پزشک متخصص پوست معرفی کرد.

بعد از استفاده از موم ممکن است فولیکولیت (التهاب فولیکول های مو) بروز کند که این عارفه با تعداد زیادی ضایعات کوچک قرمز با ضایعات چرکدار در محل رویش موها خود را نشان می دهد. در این موارد نیز باید بیمار را به پزشک متخصص معرفی کرد. این روش ممکن است دردناک باشد و افراد مختلف درد را به درجات مختلف احساس می کنند. اگر از موم داغ بدون احتیاط لازم استفاده شود، ممکن است پوست را بسوزاند. همچنین، ممكن است روی پوست رگ های خونی ریز سطحی پدیدار شود.

در بیشتر زنانی که مدت های طولانی از موم استفاده کرده اند، هیچ مشکل خاص و مهمی پیش نیامده است. گزارش هایی وجود دارد که در اثر استفاده طولانی مدت از موم (در طی سال ها به تدریج موی کم تری جایگزین موهای کنده شده می شود و موهای جایگزین شده نیز ظریف تر و نازک تر از موهای اولیه هستند، از نظر تئوری این احتمال وجود دارد زیرا کندن مکرر موها از ریشه به ریشه مو آسیب می رساند. با این حال، بیشتر زنان مجبورند گاه به گاه از موم استفاده کنند. پس تأثیر گفته شده . اگر هم وجود داشته باشد خفیف است

شکر آب شده گرم

این روش زیاد طرفدار ندارد چون دردناک است. مبنای آن استفاده از شکر گرم آب شده است که چسبناک است و بعد كدن ناگهانی آن از روی پوست موجب کنده شدن موها می شود. این روش شبیه روش موم گرم است.

موم سرد

عملکرد آن مثل موم گرم است، مو به موم سرد می چسبد و بعد با کندن سریع موم از روی پوست موها هم به همراه آن کنده می شود. البته در واقع، موم سرد از نظر شیمیایی موم واقعی نیست بلکه مخلوطی از قندهای گوناگون است. این فرآورده ها معمولا اسید سیتریک نیز در خود دارند. این ترکیب ماده غليظ و چسبنده ای ایجاد می کند که برای کندن موها گامة مؤثر است. عموما هر چه ماده مورد استفاده چسبناکتر باشد، کندن موها آسان تر است و درد کمتری هم دارد.

وسایل ویژه کندن موها

وسایل مختلفی برای کندن موها در بازار موجود است که عمل آنها بر مبنای فنر حلقوی است. مو داخل حلقه های فنر گرفته و کنده می شود. منافع و مفار این روش عین روش های دیگر کندن مو است. ولی طرح خاص این وسیله باعث می شود که مو به راحتی از روی اندام ها دستها و پاها. م.) کنده شود.

دپیلاتورهای شیمیایی

این فرآورده ها به صورت کرم یا پماد فروخته می شود و گاهی نیز به فرم ژل، کف یا رول قابل دسترسی هستند، دپیلاتورهای شیمیایی موادی دارند که رشته های کراتین تشکیل دهنده بخش خارجی مو را در خود حل می کند و مو از سطح پوست با کمی پایین تر از سطح پوست قطع می شود. موها در نقاطی که کراتین کافی نیست یا به طور غیر یکنواخت قرار گرفته می شکنند و از پوست جدا می شوند. دپلاتورهای شیمیایی فقط بر بخش خارجی مو تأثیر دارند و روی ریشه زنده مو اثری ندارند. بنابراین، بعد از چند روز موها مجددا بلند می شوند و نیاز به پاک کردن مجدد هست.

انواع فراورده های دپیلاتور

سولفیدها

سولفید باریم و استرولسیوم از سال ۱۸۰۰ استفاده می شده اند و سریع و موثر هستند. ولی در موقع استفاده از این مواد گاز HS تولید می شود که پوی تخم مرغ گندیده می دهد و پوست را نیز می آزارد.

تیو گلیکولات

این ترکیب ساختمان اصلی فرآورده های امروزی را تشکیل میدهد، جزء اصلی مواد دیلاتور نمکی از پوگلیکولیک اسید است. این ترکیب روی رشته های مو اثر دارد و کراتین را تخریب و حل می کند. نمک های نیو گليكولات التهاب پوستی و بوی بد کمتری از سولفیدها ایجاد می کنند. ولی نسبت به سولفیدها زمان بیشتری طول می کشد تا مو از روی پوست پاک شود، به دلیل این که این ترکیب معمولا التهاب پوستی ایجاد نمی کند، برای مناطقی از پوست که حساس است – مثل صورت استفاده می شود. مدت زمان باقی ماندن این فرآورده ها روی پوست را تولیدکننده مشخص می کند و معمولا بین ۵ تا ۳۰ دقیقه است.

براساس نوع فرآورده و قدرت مقاومت مو). این فرآورده روی موهای نازک تر و ظریفائر بسیار موثر است

مواد دپیلاتور آنزیمی

این مواد بوی بد و التهاب پوستی ایجاد نمی کنند، جزء اصلی آنها آنزیمی به نام گرانباز است که پروتئین کراتنین را که مو را می سازد، حل می کند. این آنزیم از باکتری های خاصی تولید می شود و تأثیر آن کمتر از دو گروه قبل است.

روش استفاده از مواد دییلاتور

حتما به دستورالعمل تولید کننده توجه کنید چون این دستورالعمل ها از فرآوردهای به فراورده دیگر و پشه په غلظت ماده مؤثر فرق می کند. ماده پاک کننده مو را بیشتر از زمان مشخص شده در دستورالعمل روی پوست باقی نگذارید، کرم مخصوح پا را روی صورت استفاده نکنید. کرم های موبر را روی پوست آسیب دیده استفاده نکنید و در مواجهه با هر مشکل پوستی حتما به متخصص پوست مراجعه کنید. وقتی برای اولین بار از مواد موپر استفاده می کنید، قبل از استفاده، ماده موبر را روی منطقه کوچکی از پوست (معمولا بازو) استفاده و بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت محل استفاده را بررسی کنید. اگر واکنش حساسیتی مشاهده نکردید، استفاده از فراررد موير مانعی ندارد. قبل از استفاده، محل استفاده را خوب بشريد و خشک کنید. مناطق مجاور محل استفاده را مي توان با ماده چربی مثل باز بلين محافظت کرد، بعد از این که ماده موبر به قدر کافی روی پوست باقی ماند، آن را با آب ولرم بشوید.

منافع مواد موبر

مهم ترین برتری این روش بدون درد بودن آن است.

مضرات مواد موبر

این مواد ممکن است التهاب پوستی ایجاد کنند. دپیلاتورهای شیمیایی نه تنها روی مو مؤثرند بلکه ممکن است لایه سطحی پوست را نیز تحت تأثیر قرار دهند زیرا هم مو و هم لایه سطحی پوست از کراتین ساخته شده است. شدت و وسعت ضایعه پوستی به نوع و غلظت فرآورده بستگی دارد و در مورد سولفیدها ايجاد ضایعه شایع تر است. موارد خفيف را می توان با استفاده از کرم هیدروکورتیزون یک درصد یا کرم آلوئه ورا درمان کرد. در موارد شدیدتر باید بیمار را به پزشک معرفی کرد. مواد موبر ممکن است بوی بدی داشته باشند همچنین، اگر چه مو را کمی عمیق تر از روش تراشیدن قطع می کنند و به همین دلیل تأثیر آنها طولانی تر از تراشیدن مو است، ظرف چند روز موها دوباره رشد می کنند و باید مجددا پاکسازی شوند.

بی رنگ کوندونردن مو

روش دیگری برای مواجهه با موهای اضافی است و اکثرا برای زنانی با پوست و موی روشن که می خواهند موهای صورت با دست خود را به روش آرایشی استتار کنند. استفاده می شود. با وجود این که موها پاک می شوند، کم تر مشخمر هستند و تقریبا دیده نمی شوند. با مخلوط کردن پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه با آمونیاک در غلظت کم می توان ماده بی رنگ کننده ساخت. به محض این که این دو ماده با هم مخلوط شدند، مؤثر خواهند بود. فرآورده های مختلفی در بازار برای بی رنگ کردن موها وجود دارد. این فرآورده ها به مدت ۵ تا ۱۵ دقیقه روی پوست قرار می گیرند (بسته به دستورالعمل تولیدکننده).

توجه: همانند فرآورده های آرایشی دیگر مواد بی رنگ کننده را نیز باید ابتدا و در اولین بار استفاده در منطقه کوچک و پنهان پوست (مثل پشت گوش. – م.) استفاده کرد و بعد از این که مشخص شد که فرآورده حساسیت ایجاد نمی کند، از آن به طور وسیع استفاده کرد. اگر در موقع استفاده احساس سوزش کردید، بلافاصله فرآورده را با آب بشوید. بعد از چند روز میتوان بی رنگ کردن مو را با فراورده ضعیف تری مجددأ امتحان کرد و اگر احساس سوزش وجود نداشت، از آن استفاده کرد. اگر بعد از یک بار استفاده به نتیجه مورد نظر ترسیدید، می توانید یکی دو روز بعد مجددا از فراورده بی رنگ کننده استفاده کنید و این بار آن را مدت طولانی تری روی پوست باقی بگذارید.