تعریف کارتون

کارتون را به طور کلی می توان نوعی فیلم تعریف کرد که حاصل چیدن طرح ها یا اشیا به شیوه ای است که پس از عکسبرداری و نمایش مسلسل و زنجیره ای آنها توهم حرکت ایجاد می کند . اما در عمل تعاریف متحرک سازی همگی به مجموعه ای از ملاحظات فنی ، ژانری ، مضمونی ،و صنعتی بستگی دارند .

فن

ساخت تصاوی متحرک مدت ها پیش از اختراع سینما در دهه 1890 آغاز شده بود ، آن چنان که دیوید رابینسون نیز نشان داده است ، به حرکت درآوردن طرح ها و نقش ها الگوی نخستین متحرک ساختن عکس بوده است و تاریخی سوای تاریخ سینما دارد .

اگر بحث خود را به نقاشی های متحرک تئاتری محدود کنیم ، آن گاه نقطه آغاز این هنر سال 1898 خواهد بود . فن متحرک سازی را به طور جداگانه و مستقل جی . استوارت بلکتون در ایالات متحد و آرتور ملبورن _ کوپر در انگلستان کشف کردند ؛

گرچه باید خاطرنشان ساخت که هیچ مدرک قابل قبولی برای اثبات ادعای ایشان در درست نیست . هر یک از این دو تن ادعا می کرد که برای نخستین بار دوربین فیلمبرداری را به شوه خاص و ابداعی خود به کار گرفته است ، یکی با دستکاری اشیا در میدان دید و دیگری با نور دادن یک یا چند قاب معدود در هر زمان تا آن توهم حرکتی را خلق کند که قاب ها 16 تا 24 بار در ثانیه نشان داده شوند یکسان است .

بنابراین تعریف سنتی و فنی متحرک سازی یعنی ساختن و فیلمبرداری قاب به قاب آشکارا نامناسب است . نکته اینجاست که تمامی فیلم ها به صورت قاب به قاب فیلمبرداری ؛ ظاهر و نمایش داده می شوند ( در غیر این صورت تصویر تار و مبهم می شود ) . ظاهرا این عامل فنی در تاثیر خاصی که فیلمساز می خواهد روی پرده ایجاد کند کاربرد دارد .

ترفند های سینمایی و متحرک سازی
دونالدکرافتون