فیلم های تبلیغاتی بی ارزش ، سینمای خاکستری

کیفیت فیلم های آلمانی دوره جنگ به ندرت مورد ارزیابی بی طرفانه قرار گرفته است . برخی از این فیلم ها که روایت گر جنگ هستند و اغلب به عنوان فیلم های تبلیغاتی بی ارزش شمرده شده اند ( یا به عنوان فیلم های بی ارزش حوزۀ خاکستری ) بسیار شگفت انگیز هستند . مثلا فیلم های فرانس هوفو ( به عنوان نمونه زنگ های شب سال نو ، 1914 ) از نظر سبکی بسیار پیشرفته هستند و احساسی را می رسانند که مشخصاً آلمانی و رها از وطن پرستی توام با تعصب است .

فیلم های تبلیغاتی

این فیلم ها دادنامه ای هستند علیه خودبینی و جنگ میان طبقات اجتماعی . آمیزش غیر عادی ملودرام و تغزل گرایی را می توان در وقتی ملت ها با جدال می کنند ( 1914 ) و بسیاری فیلم ها دیگر که جنگ را دستمایه قرار دادند ، دید ( همچون افسر غیر مأمور آنها ، 1915، اثر آلفرد هالم ) بین ملودرام ها ، شگفت انگیز ترین آنها یادداشت های دکتر هارت 1916 به کارگردانی پاول کنی و سرمایه گذاری بوفا ( BUFA) ، واحد فیلمسازی تبلیغاتی متعلق به دولت بود .

داستان دو خانواده که تعلقات سیاسی متفاوت اما علایقی عشقی مشترکی دارند . Das Tagebuch یک فیلم تبلیغاتی ضد تزاری است که در قالب ملی گرایی قهرمان پرورانه لهستانی پنهان شده است ، اما این فیلم از طریق نمایش صحنه های واقع گرایانه نبرد ، نمایش مجروحان جنگی در بیمارستان های صحرایی و تصاویر تخریب مناطق روستایی ، بیانی قوی و صلح طلبانه دارد .