سینمای دوره ی انتقال

سینمای سال های 1907 تا 1913

سینما در سال های 1907 تا 1913 ، صنعت سینمای آمریکا و اروپا در عرصۀ سازمان دهی رفته رفته همان شکلی را یافت که در دیگر مؤسسات سرمایه داری رواج داشت . هنگامی که تولید و توزیع و نمایش از هم جدا شدند و هر کدام حوزۀ مستقلی را تشکیل دادند. تخصص گرایی نیز افزایش یافت _ البته برخی تولید کنندگان ، به ویژه در آمریکا ، می کوشیدند تمام صنعت سینما را به زیر سلطۀ انحصاری خود درآوردند .

همچنان که فیلم ها طولانی تر می شدند تقاضای سینماداران برای محصولات جدید نیز افزایش می یافت ؛ در چنین شرایطی لازم بود که روش های تولید به صورت استاندارد درآیند و تقسیم کار افزایش یابد و اصول و قواعد بیان سینمایی مدون تر شوند .

ایجاد مکان های دائمی نمایش به روش های توزیع و نمایش صورتی معقولتر داد و سود آوری را به حداکثر رساند ، و این کل صنعت سینما را استحکام بخشید. در غالب کشورها تعداد تماشاگران سینماهای اولیه چندان زیاد نبود و در نتیجه ، تنها اگر فیلم ها به سرعت عوض می شدند کسب سود ممکن بود . بنابراین ، لازم بود که برنامه سینماها کوتاه و متنوع باشد.

این وضعیت تولیدکنندگان فیلم را ترغیب می کرد که برای برآوردن این تقاضا فیلم هایی کوتاه و منطبق با معیارهای مشخص بسازند. نظام ستاره ای سینما که تئاتر را الگو قرار داده بود و میان رسانۀ سینما و تودۀ تماشاگری که در حال شکال گیری بود پیوندی عمیق پدید می آورد ، تقاضا برای چنین فیلم هایی را افزایش می داد .

سینمای انسجام روایی

فیلم های این دوره که مجموع آنها را اغلب « سینمای انسجام روایی » می نامند ، دیگر بر اطلاعات فرامتنی تماشاگر متکی نبودند ، بلکه برای خلق داستانهایی با انسجام درونی از قرار دادهای سینمایی سود می جستند . طول متوسط فیلم های این دوره 1000فوت بود و نمایش هر فیلم حدود 15 دقیقه طول می کشید.

هرچند که فیلم های به اصطلاح بلند ، که حدود یک ساعت یا بیشتر به طول می انجامیدند نیز اول بار در همین دوره ساخته شدند . به طور کلی ، ظهور « سینمای انسجام روایی » مقارن بود با حرکت سینما در مسیر تبدیل شدن به جریان غالب فرهنگی و نخستین رسانه واقعا توده ای .

دولت و نهادهای مدنی همواره از تولیدات شرکت های فیلمسازی انتقاد می کردند ، و این شرکت ها در پاسخ به چنین فشارهایی بود که به سانسور داخلی پرداختند و سیاست هایی در پیش گرفتند که برای فیلم ها و صنعت سینما تا حدی مقبولیت اجتماعی به ارمغان آورد .

برگرفته از کتاب  تاریخ تحلیلی سینمای جهان