تحولات سینمای امریکا
تحولات سینمای امریکا
هر چند فیلمهای امریکا را غالبا به عنوان “وسیله ی سرگرمی” و فرار از واقعیت محکوم می کنند. شکل این سرگرمی دوره به دوره تفاوت می کند و معنی واهمیتی خاص خود دارد. امواج یا دوره های متوالی فیلمهای خاص هر دوران با توجه به تغییراتی که در محیط سیاسی واجتماعی امریکا رخ می نماید.
تا حدی معرف حالت و خط مشی اجتماعی مردم امریکا است. بدین ترتیب فیلمهای اغاز دهه ی چهارم حاکی از مصائب اجتماعی بود کمدیهای اتاق پذیرایی و نمایشنامه های روشنفکرانه و حتی نمایشهای رقص واواز که محصول نخستین سالهای دوره ی ناطق بود رفته رفته مزه ی خود را از دست دادند.
ورشکستگی بانکها
هنگامی که بانکها ورشکست شدند وپس اندازهایی که حاصل عمری زحمت بود از کف رفت. هنگامی که بیکاری در سراسر امریکا گسترش یافت این وسائل سرگرمی مصنوعی وکهنه غیر قابل قبول شد. مردم فیلمهای “رئالیستی” نخواستند ولی احساس کردند که دیگر از تماشای محافل اشرافی وشنیدن نکته های ظریفی که در این محافل رد و بدل می شود سیر و دلزده شده اند.
همچنین دیگر سرگذشت اوازه خوانهای خوشگل وهنرمندان برگشته احوال چنگی به دلها نمی زد. در نخستین سالهای ناخوش بحران تماشاگران میل داشتند تصویر اشناتری از مسائل و مشکلات زندگی خود روی پرده بیننده .فیلم ناطق به صحنه های روی پرده واقعیت بیشتری بخشید،ودر سال 1930 که “سزار کوچک” محصول کارخانه ی برادران وارنر مردم را دو پشته به پشت باجه های بلیط فروشی کشانید، خط مشی سینما روشن شد.
اشکار شد که انچه مردم می خواهند عبارت است از داستانهای واقعی خشنی که بر اساس تیترهای درشت روزنامه های ان عصر ساخته شده باشد.استودیوها نه تنها سلسله درازی از فیلمهای گانگستری را شروع کردند(پنجاه فیلم فقط در 1931 بلکه از مجالس عیش ونوش فساد سیاسی بیرحمی زندانها ورشکستگی بانکها وافتضاحات روزنامه ها فیلمها ساختند.
اگر در این فیلمها عنصر فرار از واقعیت وجود داشت. این عنصر در این تمایل نهفته بودکه گناه وضعی را که در حقیقت یک مسئله اجتماعی وملیبود به گردن افراد منزوی بیندازد. به نظر می رسید این فکر که با زندانی کردن یا تیر باران کردن فلان رئیس بیرحم زندان ب یا به همان گانگستر گردن کلفت یا بسیار سیاستمدار تشنه ی قدرت کارها سروسامان خواهد گرفت مردم را تسلای خاطر می دهد.
فیلمهای دیگر
در “خانه بزرگ” 1930 “سزار کوچک” 1930 و “صحنه اول” 1931 “دشمن مرم” 1931 “شش مخفی” 1931 وبسیاری فیلمهای دیگر روایتهای قوی و صریح از ماجراهایی که در روزنامه ها انعکاس می یافت به تماشا گران عرضه شد. این فیلمها غالبا بیشرمانه و و کم ارزش بودند ولی گاهی هم صادقانه از کاردر می امدند و بررسیهای جامعی از شرارتها ودغلیهایی که بحران اقتصادی اتش انها را دامن می زد در برداشتند.
حقیقت انکه فیلم “من پناهنده ای هستم از زندانیان رنجیری” 1932 که از روی یک قضیه ی واقعی ساختند شده بود به حدی تکان دهنده بود که مردم را بر انگیخت تا زندانها را وادار کردند وضع زندانیان درغل وزنجیر را اصلاح کنند.
برگرفته از تاریخ سینما ، نویسنده:ارتور نایت ، ترجمه:نجف دریا بندری
دیدگاهتان را بنویسید