برنامه هفت مصداق عمل به تعهدات

یکی از انتقادات بزرگ بر دولت یازدهم محافظه ی کاری های بی مورد و بردن مخالفان به محاق نقد است.
به گفته عوامل برنامه هفت محافظه کاران حوزه سینما همیشه بر آن بودند که منتفدان این حوزه را با اصل سینما در تضاد بدانند و همیشه در پی آن بودند که مارا معاند با اساس آن بدانند.

مجری برنامه هفت

بهروز افخمی مجری برنامه هفت که خود سالهای زیادی را برای سینما کر کرد و کارنامه ی بسیار پررنگی دارد، اخیرا از فشارهای زیاد دولتی ها به این برنامه گفت. این روز ها مسئولان وزارت ارشاد می خواهند به مدیران سازمان بقبولانند که این برنامه باسیاست های وزارت ارشاد در تضاد است و در پی آن هستند که این برنامه را تعطیل کنند. اما فعلا نتوانسته اند این موضوع را عملی کنند و به هدفشان برسند.

اما سوال من و عوامل این برنامه این است که مگر این برنامه چه موضوعی خلاف خواسته ی مردم را ارائه داده است که تما مسئولان با هم بسیج شده اند تا این برنامه را به حاشیه و نهایتا به تعطیلی بکشانند.من نمی دانم چه چیزی باعث این خیال در ذهن دولتمردان آمده که بتوانند بافشار آوردن به مدیران سیما باعث شوند که صدای مخالفانشان به محاق برود. واقعیت شاید این باشد که مسئولان به دلیل ممنوعیت به روی آنتن رفتن برنامه ثریا در کارنامه محدودیت های خود دارند این تصور برایشان ایجاد شده که می توانند این برنامه هم تعطیل کنند و آن را به حاشیه ببرند.

اما برنامه هفت افخمی برنامه ای ایده آلیستی و گرایشی است و اصلا دیدی خنثی نسبت به اتفاقات جامعه ندارد و در بسیاری از موارد معضلات و کاستی ها را به چالش و در رفع آن میکوشد. برنامه هفت برنامه ای اصلا قرار نیست اتفاقات روزمره سینما را به بحث بنشیند و بیشتر تمرکز بر رفع نواقص این حوزه دارد که این یکی از ویژگی های مهم این برنامه است.

برنامه هفت را می توان یک برنامه انقلابی نا امید که رویکردی اصلاح محور در زمینه سینما دارد. این برنامه به دنبال ایجاد تغییر در برخی ازبخش های سینما است که دچار ضعف و پست رفت شده اند و آن را به گیشه نقد می کشاند.

2 نوع دیدگاه در میان سینما گران

به نظر افخمی در حال حاضر 2 نوع دیدگاه در میان سینما گران وجود دارد. دیدگاه اول از گناه صاحب نظران دید محافظه کارانه است که عموما در دولت یازدهم هستند و بر این باور هستند که سینمای ایران در ایده آل ترین حالت خود است. این افراد به قدری به مدیریت خود ایمان دارند که سینمای ما را دست کمی از هالیوود قطب سینمای جهان نمی دانند و یا حتی آن را تنه به تنه آن می زند. البته این دیدگاه با برخی از سینماگران که افکار نزدیک به آن ها دارند مورد تایید است خیلی از مدیران سینما می خواهند سینمای ما را دو قطبی کنند تا فضایی به اصطلاح رقابتی پیش آید، دو قطبی ای که واقعیتی خارجی ندارد.

منتقدان سینما

محافظه کاران همواره کوشیده اند تا منتقدان را معاند و معارض اصل سینما فرض کنند. کسانی که سخنان رئیس سازمان سینمایی آقای ایوبی را دنبال می کنند شاید بارها این جمله را شنیده باشند که ایشان همیشه گفته اند ( پیش از آمدن ما سینما بر روی صندلی اتهام نشسته بود) ادعایی که در اصل هیچ مبنایی ندارد. مبنای سخنان آقای ایوبی باطل است زیرا امام (ره) خود در بهشت زهرا فرمودند که ( ما با سینما مشکلی نداریم ما با فحشا مشکل دارم ). منتقدان سینما بر این باور هستند که درشت نمایی و نشان دادن ضعف مردم ایران نمی تواند ما را به جهانیان معرفی کند و ما نباید این موضوع را به سینما بکشانیم، این گناه نگاهی بسیار محافظه کارانه و در جهت چاپلوسی مدیران ارشد است. و نمی تواند سینمای ما را به راه سعادت نزدیک کند.

مخالفت وزارت ارشاد

ماجرای اختلافات ما با وزارت ارشاد از جایی شروع شد که بحث داوران دوتابعیتی جشنواره مطرح شد. نظر ما بر این بود که افراد دو تابعیتی که نیمی از عمر خود را در کشور های کانادا و آمریکا گذرانده اند شرایط داوری بر جشنواره فیلم انقلاب اسلامی را ندارند. این موضوع نقضی غرضی فاحش در موضوع داوری است.

ما معتقد هستیم که ادامه روند داوران دوتابعیتی انحراف از مسیر صحیح خواهد بود. انتقادی که ما در برنامه هفت بر آقای ایوبی داشتیم اقدامی انقلاب در جهت رفع این مشکل بود زیرا ادامه پیدا کردن موضوع داوران دو تابعیتی می تواند جشنواره فجر را از مسیر اصلی آن منحرف کند.

البته ما خودمان هم انتظاری جز این را نداریم که دولت محافظه کار عزم خود را جزم کند و بالاخره راهی برای به محاق بردن این برنامه مردمی پیدا خواهد کرد. البته که خود برنامه هفت هم دارای نواقصی است و مولفه های بسیاری برای ارتقای آن وجود دارد و خود دست اندرکاران این برنامه نیز در مسیر کمال آن قدم بر میدارند.