معرفی برخی از فیلم های جنگی که احتمال دارد آن ها را ندیده باشید

برخی از فیلم هایی جنگی که شاید تاکنون ندیده باشید

در اکثر مناطق دنیا افرادی که به سینما علاقه بسیاری دارند تمایل به تماشای فیلم های جنگی دارند و کشور ما هم از این مسئله مستثنی نیست. در این گونه فیلم ها، شجاعت سربازان و صحنه های خوفناک را به نمایش می گذارد و خشونت و مرگ ما را به فکر درباره مرگبار بودن رفتن به جنگ وا می دارد حتی موقعی که این مسئله غیرضروری می باشد. بدون توجه به نظریات شخصی، فیلم های جنگی که از رادار علاقه مندان به سینما دور می مانند هم از این قاعده مستثنی نمی باشد.

با اینکه سالانه چند فیلم جنگی شاخص و موفق تولید شده است و تعداد زیادی از علاقه مندان به سینما فرصت تماشای آن ها را پیدا می کنند ولی تعدادی دیگر از فیلم های ژانر جنگی نیز هستند که ،برخلاف زیبایی ها و جذابیت هایشان، کمتر مورد توجه قرار گرفته و نادیده گرفته می شوند. با این حال لیست کردن فیلم های جنگی تماشایی که هیچ فردی از آن ها صحبت نمی کند کار سختی می باشد. زمانی که از کنار فیلم های مشهوری نظیر «اینک آخرالزمان»، «نجات سرباز رایان»، «دانکرک» و «ستیغ اره ای» عبور می کنیم نام بردن از سایر فیلم های جنگی سخت می گردد چرا که فیلم هایی که ذکر شد در حقیقت نماد ژانر فیلم جنگی می باشند.

در این مقاله قصد داریم شما را با چند فیلم جنگی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است ولی جذاب و دیدنی از کارگردانانی معروفی از جمله ژان ژاک آنو، برایان دی پالما و ورنر هرزوگ آشنا نماییم که چنانچه کمتر مورد توجه قرار گرفته اند ولی از بهترین فیلم های ژانر جنگی محسوب می شوند. در صورتی که از دوست داران فیلم های جنگی هستید مطمئن باشید که تماشای فیلم های زیر شما را راضی می کند.

دشمن پشت دروازه ها (ژان ژاک آنو،۲۰۰۱)

ژان ژاک آنو تنها فیلمسازی است که تولید فیلم های «جستجو برای آتش» (Quest for Fire) و «نام گل رُز»(The Name of The Rose) را در کارنامه خود دارد و قادر است دوئل افسانه ای میان دو تک تیرانداز در جنگ جهانی دوم را همچون یک داستان تراژیک عاشقانه در نبرد استالینگراد تولید نماید. جود لا و ژوزف فاینس در یک جبهه ی مشترک نبرد هستند ولی زمانی که پای راشل ویز به وسط می آید همچون یک دشمن برای یکدیگر می شوند چراکه هر دوی آن ها عاشق وی شده اند. اد هریس را هم به این مثلث بیفزایید که برای نابود کردن تک تیرانداز افسانه ای روس ها که افسران آلمانی را مورد شکار قرار می دهد به میدان استالینگراد آمده است و در نتیجه با شاهکاری از تنش و نبردی با واقع نمایی خیره کننده مواجه می شوید.

تریاژ (دانیس تانوویچ، ۲۰۰۹)

بعد از دریافت جایزه اسکار برترین فیلم غیرانگلیسی زبان برای فیلم «سرزمین هیچ کس» (No Man’s Land) در سال ۲۰۰۲، دانیس تانوویچ موفق شد نویسندگی و کارگردانی این فیلم را در یک فضای هالیوودی برعهده بگیرد که در سال ۲۰۰۹میلادی با تاثیر و سر و صدایی بسیار کمی عرضه شد. متاسفانه این درام جنگی دردناک و تراژیک از آن دوره تا حالا کمتر مورد توجه افراد قرار گرفته چرا که کمتر فیلمی نظیر آن موفق شده است استرس بعد از حادثه را به زیبایی و درستی به نمایش بگذارد. در فیلم «تریاژ» کالین فارل نقش یک عکاس جنگی را ایفا می نماید که از کردستان عراق به منزل برگشته ولی جنگی که در کردستان میان کوردها و حکومت صدام به وجود آمده است، بیش از چیزی که مارک (کالین فارل) تصور می کند، بر روی وی اثر داشته است.

استاپ- لاس (کیمبرلی پیرس، ۲۰۰۸)

این مسئله که کیمبرلی پیرس به منظور تولید فیلم دومش بعد از تجربه اول کارگردانی اش یعنی فیلم «پسرها گریه نمی کنند» (Boys Don’t Cry) نه سال منتظر ماند، سختی کار برای کارگردانان زنی را به نمایش می گذارد که قصد دارد در هالیوود برای خود جایی ایجاد نماید. در تجربه دوم کارگردانی خود، پیرس فیلم «استاپ-لاس» (Stop-Loss) را تولید کرد که بار دیگر استعداد غیرقابل انکار وی را به نمایش گذاشت. این فیلم داستان سرگروهبان جوانی به نام برندون کینگ (رایان فیلیپ) را نشان می دهد که به عنوان قهرمانی از جنگ به خانه برمی گردد و سعی بر این دارد با مشکلات بسیاری زندگی عادی خود را از آغاز شروع کند ولی ناگهان بار دیگر برای جنگ در عراق انتخاب می شود و این مسئله مسیر زندگی وی را مجددا تغییر می دهد.

تائه گوک گی: برادری در جنگ (جی گیو کانگ، ۲۰۰۴)

فیلم جنگی «تائه گوک گی: برادری در جنگ» جنگ بین دو کره را روایت می کند که به عنوان یک فیلم دردناک در سینمای کره به شمار می رود. این فیلم از آن دسته فیلم هایی است که هواداران فیلم های جنگی خسته از فیلم های متمرکز بر جنگ های ایالات متحده می بایست حتماً آن را تماشا کنند. این فیلم داستان دو برادر را نشان می دهد، جین تائه بزرگ تر و جین سئوک کوچک تر است که برای اعزام به خط مقدم جنگ برگزیده می شوند. برادر بزرگ تر سعی دارد تا برای زنده نگه داشتن جین سئوک در میدان جنگ، کارهای خطرناک و جسورانه ای را انجام دهد. ولی نه صحنه های اکشن و نبرد بلکه درگیری و تنش میان این دو برادر است که این فیلم را جذاب کرده است.

شجاعت در زیر آتش (ادوارد زویک، ۱۹۹۶)

ادوارد زویک، مگ رایان را به منظور بازی در نقش سربازی برای نجات اعضای گروه خود انتخاب می کند و مرگ را می پذیرد. این فیلم در خصوص جنگ خلیج فارس تولید شده است که همیشه از آن یاد می شود. این فیلم جنگی داستان مردی به نام نیت سرلینگ را به نمایش می گذارد که بعد از مرگ شخصیت مگ رایان در میدان جنگ، این مسئله را مورد بررسی قرار می دهد تا متوجه شود که آیا وی بعد از مرگ لیاقت کسب مدال شجاعت را دارد یا خیر.

تلفات جنگ (برایان دی پالما، ۱۹۸۹)

برایان دی پالما همچنان در خوشحالی استقبال گرم و باورنکردنی از «تسخیر ناپذیران» (The Untouchables) به سر می برد که به این نتیجه رسید فیلم جنگی جدیدی به نام «تلفات جنگ» (Casualties of War) را تولید کند؛ یک فیلم جنگی که به روشی بحث برانگیز کارهای غیرضروری و غیراخلاقی سربازان آمریکایی از جمله آدم ربایی، تجاوز و کشتن دختران جوان ویتنامی در اوج جنگ را به نمایش می گذارد. در این فیلم جنگی، شان پن و مایکل جی فاکس دو قطب اخلاقی داستان را در دست داشتند و شجاعت فیلمساز به عنوان یک استاد کارگردانی هم با ساده نگذشتن از کارهای ترسناک این سربازان موجب شگفت زدگی تماشاچیان شد.

سپیده دم رهایی (ورنر هرتسوگ، ۲۰۰۶)

با توجه به اینکه آخرین کارهای ورنر هرتسوگ موجب یأس منتقدان و تماشاگران شده بود ولی او در سال ۲۰۰۶میلادی با ساخت فیلم «سپیده دم رهایی» (Rescue Dawn)، یک فیلم بسیار دردناک و تراژیک در خصوص سعی برای زنده ماندن در میدان جنگ، به نمایش گذاشت که همواره صحبت های بسیاری برای گفتن دارد. این فیلم جنگی داستان یک خلبان آلمانی- آمریکایی به نام دیتر دنگلر (کریستین بیل) را روایت می کند که هواپیمایش در زمان بمباران لائوس در سال ۱۹۶۵میلادی سقوط می کند.

دیتر دنگلر به واسطه ویت کنگ ها دستگیر و شکنجه می شود ولی او با سایر سربازان آمریکایی که تمام آن ها تا مرز دیوانگی پیش رفته اند هماهنگ شده و نقشه ای برای فرار می کشد. بازی جذاب و بسیار موثر استیو زان بر زیبایی و البته دردناک بودن فیلم اضافه می کند. تغییرات فیزیکی بیل همچون همیشه در این فیلم نیز بسیار جذاب می باشد و از نظر احساس و عواطف هم در نقش خود به خوبی فرو می رود ولی زیبایی اصلی و واقعی این فیلم در به تصویر کشیدن صحنه های جنگل می باشد؛ جنگلی انبوه که دو فراری بعد از فرار از زندان در آن گم شده اند.

لبنان (ساموئل مائوز، ۲۰۰۹)

تاثیر باورنکردنی تجربه اول کارگردانی ساموئل مائوز در سال ۲۰۰۹میلادی تحت عنوان «لبنان» (Lebanon) زمانی حتی بیشتر هم می گردد که متوجه می شویم داستان ترسناک زنده ماندن و وحشت هایی بر اثر جنگ که در فیلم به نمایش گذاشته می شود از طریق خود او در دهه ۱۹۸۰میلادی و در طی زمان جنگ لبنان تجربه شده است. وی عضوی از خدمه تانک و سربازان پیاده ای بوده است که در فیلم به تصویر کشیده شده اند که برای عملیات تجسس در یک شهر ناشناخته  ارسال شده و به تدریج متوجه می شوند که این عملیات به ظاهر روتین به یک کابوس مبدل شده است.

برکناری این فیلم جنگی از لیست فیلم های غیرانگلیسی زبان منتخب کسب جایزه اسکار در سال ۲۰۱۰میلادی یکی از تصمیمات عجیبی است که اعضای هیئت داوران این جشنواره سینمایی گرفتند.

شهر زندگی و مرگ (چوآن لو، ۲۰۰۹)

فیلم سیاه و سفید چینی «شهر زندگی و مرگ»، یکی از وحشیانه ترین و البته از یاد برده ترین جنایت های جنگی تاریخ معاصر را به نمایش می گذارد، در این جنگ در سال ۱۹۳۷ به نانجینگ حمله شد که در آن زمان پایتخت پین بوده و نیروهای ژپنی در طی نبرد هند و چین به آن حمله کردند. با اینکه این فیلم اسم چوان لو را به عنوان یک کارگردان مستعد بر سر زبان ها انداخت ولی این فیلم جنگی به قدری دردناک است که فقط یک مرتبه می توان آن را تماشا کرد.

با ۱۳۲ دقیقه زمان، این فیلم جنگی بسیار طویل تر و بعضا بی پایان به نظر می رسد ولی طراحی فیلم به عمد به گونه ای بوده است که این اتفاق روی دهد و به این صورت تماشاگر در متن هفته ها ترس و وحشتی قرار می گیرد که غیرنظامیان و سربازان تجربه کرده بودند.

تصویر گمشده (ریتی پان، ۲۰۱۳)

فیلم مستند منتخب اخذ جایزه اسکار به نام «تصویر گمشده» (The Missing Picture) از یک فیلمساز قدیمی به نام ریتی پان به خاطر عملکرد تکنیکی متنوع و غیرمعمول خود موجب غافلگیر شدن منتقدان و محفل های دانشگاهی شد. در این تکنیک از انیمیشن مجسمه های گلی، تصاویر آرشیوی و روایت خود کارگردان جهت به نمایش گذاشتن خشونت های ترسناک صورت گرفته از طریق رژیم خمرهای سرخ کامبوج در دهه 70میلادی صورت گرفته بود، به کار برده شده است.

با وجود اینکه فیلم های مستند به تدریج در بخش برترین فیلم خارجی زبان منتخب دریافت جایزه اسکار می شدند ولی این فیلم به عواقب ماندگار و خشونت بر اثر جنگ به روش های بسیار تنفرآور و دردناک می پردازد که هیچ فیلمی در این حد در به نمایش گذاشتن آن ها موفق نبوده است و همین مسئله موجب گشته این فیلم منتخب دریافت جایزه اسکار این بخش گردد.