...

#


تمایل مثبت و وافر با احیای بنیادی مردم و جامعه

مثبت
1 ژوئن 2017 بدون نظر 1289 بازدید

تمایل مثبت و وافر با احیای بنیادی مردم و جامعه

تمایل مثبت و وافر با احیای بنیادی مردم و جامعه

ایدئولوژی تلویحی نئورئالیسم در ذات خود بیانگر تمایلی مثبت و وافر به احیای بنیادی مردم و جامعه نیز هست . از این رو برخی ارزش های بنیادی آن را اُمانیستی دانسته اند ، و معتقدند که نمی توان فیلم های نئورئالیستی را پیرو نیرویی مارکسیستی یا انقلابی دانست . مهم تر این که احیای مردم و امور با دگرگونی سوسیالیستی تفاوت دارد ، و برادری انسان ها همان وحدت طبقاتی نیست .

تنها معدودی از فیلم های این دوره به شکلی پنهان از واقعیت برداشتی مارکسیستی ارائه کردند : خورشید همچنان برمی آید ( آلدو ورگانو، 1948 ) ، و زمین می لرزد ( ویسکونتی ، 1948 ) . در فیلم اول که ANPI ( انجمن ملی پارتیزان های ایتالیا ) آن را تهیه کرد برای روشن کردن ساختار طبقاتی ایتالیای تحت اشغال آلمانی ها ( که روستایی به نام لمبارد نماد آن است ) هم از تبلیغات و هم ار ملودرام بهره گرفته اند و فیلم دوم که در واقع اقتباس آزاد ویسکونتی از رمان معروف جووانی ورگا با عنوان Imalavoglia ( 1881 ) است داستان خانواده ای از ماهیگیران سیسیلی است که تلاش می کنند خود را از بند فقر و استثمار برهانند.

کارگردانان و فیلمنامه نویسان

اکثر کارگردانان و فیلمنامه نویسان و عوامل فنی که در جریان نئورئالیسم نقشی ایفا کردند سال ها تجربه پشت سرداشتند . دین کامرینی برگردن دسیکا و همین طور بهره ای که روسلینی از مهارت فنی دروبرتیس گرفت برهمگان آشکار است . عامل بسیار مهم دیگر در بالندگی نئورئالیسم بازتر شدن افق های فرهنگی توسط اومبرتو باربار و و لوییچی کیارینی بود که در سنترواسپریمنتال و در نشریات « بیانکوانرو » ( که در سال 1937 تأسیس شد ) و « سینما » ( 1936 ) فعالیت می کردند همان نویسندگان و کارگردانان آینده بودند.

که از آن جمله اند : کارلو لیتزانی ، جوزیه دمانتیس ، جیانی پوچینی ، و آنتونیوپیتر آنجلی گروه دیگری که عبارت بود از : آلبرتو لاتوآدا ، لوییچی کومنچینی ، و دینور یزی فضای فرهنگی ناآرام میلان را مورد توجه و دقت قرار دادند . از تأثیرات خارجی نیز نباید غافل ماند ؛ مهم ترین آنها عبارت اند از واقع گرایی فرانسوی ( در این میان ژان رنوار بیشترین تأثیر را داشت ) ، سینمای شوروی ، و روایت آمریکایی ( جنگ آمریکانای الیوویتورینی که در سال 1941 منتشر شد به درک « اسطورۀ آمریکا » که در فرهنگ غیر رسمی آخرین سال های حیات فاشیسم رواج داشت کمک بسیار کرد )

برچسب ها
به اشتراک بگذارید


دیدگاه کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

ارسال دیدگاه جدید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *