گفتگویی با تهیه کنندگان «دیرین دیرین»

مصاحبه با تولیدکنندگان «دیرین دیرین»

هنگامی که از ساختمان «دیرین دیرین» خارج شدیم و به دفتر روزنامه برگشتیم، هر کس سوال می کرد مصاحبه چه طور بود، ما هم می گفتیم «خیلی خوش گذشت.» اصولاً این گونه مواقع در بهترین شرایط باید عنوان کرد حرف‌ های تحلیلی خیلی خوبی زدند، موضوعات جدیدی را بیان کردند که تاکنون منتشر نشده بود و…

ولی با این که مصاحبه با علی درخشی، محمدرضا علیمردانی و محمد ابوالحسنی که طراح، نویسنده، دوبلور و تهیه ‌کننده درین درین بودند، تمام این موارد را داشت، نخستین حرفی که آدم علاقه داشت تا بگوید این بود که خیلی خوش گذشت.

علیمردانی یک مرد حنجره طلایی است که نه ‌تنها همه ی صداهای این انیمیشن آیتمی را به تنهایی دوبله می ‌کند، بلکه کار ساندافکت را هم خود او انجام می دهد. به عنوان مثال در همین قسمتی که ما به پشت صحنه این کار رفته بودیم، در حال در آوردن صدای اتومبیلی بود که کاریکاتوری از یک خودروی واقعی بود و طبیعتاً هیچ صدایی برای آن طراحی نشده است.

موضوع مهم در حرفه علیمردانی این است که صداها را از جایی تقلید نمی ‌کند، بلکه آن ها را خود به تنهایی خلق می کند. درخشی هم با توجه به این که طراح و نویسنده این کار است، از هنر صداسازی بی نصیب نیست.

در قسمتی از پشت صحنه دوبله «دیرین دیرین»، علی بخشی، لحظاتی از آن چیزی که علاقه داشت را با تقلید صدا به محمدرضا علیمردانی توضیح می‌ داد و فضا پر شده بود از خنده و قهقهه و ایده های لحظه ‌ای.

ابوالحسنی هم به عنوان یک تهیه‌ کننده ارزشمند، چنانچه از ظاهر جاافتاده ای که از تهیه‌ کننده ‌ها دیده می شود نبود. وی در متلک‌ شناسی و دید طنازانه به مسائل گوناگون، چیزی کمتر از آن دو نفر دیگر نداشت و بالاخره با همین توضیحات ساده احتمالاً می ‌شود متوجه شد که یک مصاحبه طولانی با دست اندرکاران «دیرین دیرین»، می‌ تواند چه موقعیت روحیه ‌بخشی داشته باشد. عوامل «دیرین دیرین» از چیزی که شاید فکرش را هم بکنید باهوش ‌تر هستند و فعالیتی که دارند علمی ‌تر است.

این افراد دارای یک دید جامعه ‌شناختی، فرهنگی و اعتقادی پخته ‌ای هستند که یک خلاقیت مثال زدنی را در پشت سر کارشان قرار داده است. در واقع حتی یک خط از مصاحبه چند ساعته و مبسوطی که در ادامه مطالعه می کنید خیال پردازی نیست و این در شرایطی است که دو صفحه روزنامه بیشتر از این جا نداشت؛ وگرنه صحبت های قشنگ دیگری هم در این مصاحبه گفته شده بود.

پس از دوساعت گفت ‌و گوی اختصاصی با عوامل «دیرین دیرین» که فضایی شاد و انرژی بخش داشت، سرانجام، ماجرای ما در اینجا به اتمام رسید که محمدرضا علیمردانی یک لطیفه نیمه ‌‌کاره تعریف کند و در هنگام تعریف کردن آن بغض کند.

گفت ‌و گوی «فرهیختگان» با گروهی که طراح، نویسنده، دوبلور و تهیه ‌کننده انیمیشن «دیرین دیرین» می باشند را در ادامه می ‌خوانید؛ مصاحبه ای که از سیاست و مسائل جامعه ‌شناختی بگیرید تا ریزه ‌کاری‌ های زیبایی ‌شناسانه و تخصصی کار و بالاخره هر چیزی که به مربوط به «دیرین دیرین» می‌ شد را در خودش جا داده است.

در آغاز از شروع کارتان در انیمیشن برای‌ مان تعریف کنید.

ابوالحسنی: شروع به ساخت این انیمیشن از سال۸۳بوده است و نخستین کاری که انجام دادیم برای شرکت ملی گاز ایران بود. در آنجا ما انیمیشن ‌هایی تولید کردیم که آقای بهرام عظیمی، به عنوان کارگردان آن ها بود و به اسم «حسن خطرناکه» معروف و شناخته شده بودند. از همان سال با آقای درخشی در خصوص کتاب‌ های کامیک‌ استریپ شروع به همکاری ‌کردیم و پس از آن طراحی بازی و یک انیمیشن را برای شهر زیبا تولید کردیم و اسم آن را زندگی گذاشتیم، آقای درخشی طراحی کار و نویسندگی این کتاب را بر عهده داشت. تمامی این کارها سه ‌بعدی بودند؟ از چه زمانی به این سبکی که در حال حاضر کار می ‌کنید رسیدید؟

ابوالحسنی: بله، تمامی کارها سه بعدی بودند، در آن زمان کارها را به صورت سه بعدی تولید می کردیم و در حدود دو هزار قسمت انیمیشن تولید کردیم که تمام آن ها سه بعدی بودند تا سال ۸۸ و پس از آن بود که یک تغییر را در مدل کارمان دادیم. گروه ما تولید کار فرهنگی برای مراکز دولتی را کنار گذاشت و از سوی دیگر شروع کردیم به تولید مستند.

آن سال ما دو کار را آغاز کردیم. یکی از آن ها مجموعه حیات‌ وحش بود که آقای درخشی به عنوان نویسنده و طراح و کارگردانش بود و خیلی مورد استقبال قرار گرفت و با حضور در چند جشنواره هم به ‌عنوان برترین صداگذاری، برترین کارگردانی و برترین فیلم جایزه دریافت کرد و دومین کار در آن سال یک فیلم سینمایی با همکاری آقای بهرام عظیمی بود که نام آن را « تهران ۱۵۰۰» گذاشتیم و شهر تهران را در یک قرن آینده نشان می ‌داد.

مراحل ساخت این فیلم چیزی در حدود چهار سال به طول انجامید و سا۹۲به نمایش درآمد و به عنوان دومین فیلم پرفروش شناخته شد؛ من از روند کار انیمیشن سینمایی به این صورت خسته شده بودم، زیرا در این کار می بایست چهار سال در یک پروژه پول تزریق کنید و صبر کنید تا شاید مدت ها بعد برگردد. ما به دنبال کاری می گشتیم که زود بازد‌ه ‌تر باشد و من حسودی می کردم به این برند‌های لبنیاتی که امروز شیر را خریداری می کنند و پاستوریزه می‌ کنند و آخر هفته پول آن را در جیب‌ شان می ریزند.

ما هم به دنبال یک کار بهتر بودیم زیرا فرم کار انیمیشن چند ماهه و یا چند ساله است. سال۹۲با آقای درخشی مشورتی را انجام دادیم تا شاید بتوانیم انیمیشن روزانه تولید کنیم و ایشان هم عنوان کردند که مگر می ‌شود انیمیشن روزانه داشت. تقریباً دو سالی بود که ایشان کاراکتر ‌می ‌زد و در نمی‌ آمد. پس از آن خیلی نمونه کار ساختیم و کنار گذاشتیم تا سرانجام به چیزی که می ‌خواستیم رسیدیم و در تمام این ها صدای علی مردانی بود که به کار روح می ‌داد.

آقای علیمردانی از همان سال ۸۸ اضافه شدند؟

ابوالحسنی: این به هم پیوستن در آن جا صورت گرفت و کارگردانی آقای درخشی و صدای علیمردانی خیلی خوب به هم آمیخخته شد و موجب شد همان گروه حفظ شود و در حال حاضر هم کار می‌ کند‌. به عنوان مثال تهیه ‌کننده ثابت است و کار‌گردان و صداپیشه هم ثابت‌ می باشند. ما در واقع از نوروز سال۹۴ آغاز کردیم به منتشر نمودن «دیرین دیرین» و تا به حال حاضر که خدمت شما هستیم چیزی در حدود۲۰۰۰ قسمت را تولید کرده ایم.