نظام حمایتی در هالیوود

نظام حمایتی در هالیوود و امپراطوری فیلم

به رغم آن که استعداد هالیوود در تبلیغ غیر رسمی دوستانی را در میان عامه تماشگران و کنگره امریکا برای خوددست و پا کرد.اما دولت های غیر خارجی به هر حال با محصولات امریکایی مخالفت کردند.

در 1927دولت انگلستان ابراز نگرانی کردکه تنها 5درصداز فیلم های نمایش داده شده در امپراطوری بریتانیا در داخل امپراطوری تهیه می شوند در حالی که اکثریت عظیم انها امریکایی اند و ارزش ها ومحصولات امریکایی را تبلیغ می کنند.

دریک تحقیق مجلس بریتانیا نتیجه گرفته شد که بهتر است امپراطوری فیلم هایی رامصرف کند که مبلغ ارزش ها ومحصولاتی با مشخصه های امپراطوری باشند . بحث وجدل درباره نفوذ فرهنگی هالیوود بخشی بود از یک گرایش فراگیر ضد امریکایی در نخبگان فرهنگی اروپا.

ملی گرایان بورزوا از قدرت همسان ساز فرهنگ همگانی امریکا می تر سیدند که در ان نشانه های سابقاً اشکار طبقاتی و ملی نظیر لباس و رفتاربه تدریج رنگ می باخت. جالب این که نفوذ هالیوود خود انگیزه ای شد برای اقدامات دولت انگلستان و بسیاری از کشورهای دیگر در زمینه حمایت از تولیدات داخلی .

گذشته از مسائل اعتقادی پای منافع سرشارحاصل از فروش بلیط در میان بود انگلستان  در 1927 با کسب 165میلیون دلار از محل فروش بیلط بزرگترین بازار فیلم رادرخارج از ایالات متحده در اختیار داشت.

تولید این کشور در آن سال 44 فیلم بلند ( 85/4 درصد فیلم های نمایش داده شده ) بود ، در حالی که واردات ان  از ایالات متحده  امریکا به 723فیلم (81درصد) رسید.در فرانسه با 74 فیلم فرانسوی (7/12 درصد)دربرابر368 فیلم  امریکایی (3/63 درصد ) این درصد قدری بیشتر بود .

تولید تجاری فیلم

آلمان تنها کشور اروپایی بود که در اواخر دهه ی 1920 تولیداتش از وارداتش پیشی گرفت . تولید تجاری فیلم در آلمان حدوداً در سال 1911 رو به گسترش نهاد ، اما این کشور در میان تهیه کنندگان اولیه اروپایی جایگاه برجسته ای نداشت .

در سال های جنگ جهانی اول عدم دسترسی این کشور به فیلم های فرانسوی ، انگلیسی ، ایتالیایی و آمریکایی موجب تقویت تولیدات داخلی شد . دولت آلمان نیز با در نظر داشتن هر دو جنبه سرگرم کننده و تبلیغاتی این رسانه به رشد صنعت داخلی کمک کرد .

در این زمان ترکیب چندین شرکت منجر به ظهور تراست بزرگ اوفا شد که بودجه آن را دولت به طور مخفیانه تأمین می کرد . اوفا علاوه بر امکانات فیلمسازی ( شامل  مجموعه مدرن نوبابلزبرگ در نزدیکی پوتسلام که به سال 1921 احداث    شد ) به عنوان پخش کننده نیز فعالیت می کرد و علاوه بر تولیدات خود محصولات دیگر استودیوهای آلمانی را نیز می فروخت .

در دهه 1920 نیز اوفا به جذب سرمایه ، از جمله سرمایه شرکت دانمارکی نوردیسک و شبکه سینماهای آن در کشورهای مختلف ، ادامه داد : آلمان به خلاف فرانسه ، که در این زمان نیروی خود را عمدتاً به تولید فیلم برای مصرف داخلی متمرکز کرده بود ، همچنان به نفوذ در عرصه جهانی ادامه داد .

در واقع این کشور برای حفظ میزان تولید خود به درآمدهای حاصل از بازارهای خارجی نیاز داشت .

رقم فیلم های بلند در 1921 با 464 عدد ( در برابر 854 فیلمی که هالیوود در آن سال تولید کرد . ) به بالاترین میزان خود رسید و از آن پس به حدود 200 فیلم در سال ، یا حدوداً یک سوم تولید هالیوود ، کاهش یافت .

بر گرفته از کتاب سینما در چهار گوشه جهان

اثر روث ویسی